YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLER

-Diyar-ı Cennet-

Gün doğdu
Gördü alem seni,
Yüzün öyle güzel
Sanki cennetim gibi
Rüzgar değdi saçlarına yine
Sen dayanılmaz oldun
Huzur doluyum gelmesen bile,
Ben şair, sen şiirim oldun,
Kulak arkandaki papatya kadar solgunum,
Olsun
Gördüm seni ölmeden
Gördüm, her gece uyurken
Bir şiirde rastladım bin oldun,
Dokundum tenine kalbime kondun,
Sen o gün ölümsüz,
Sen o gün kelebek oldun,
Ben o gün günahkar
Ben o gün bambaşka oldum,
Yansın şimdi adının yazılmadığı şiir
Gelmesin akla olmadığın şehir,
Mısralarda buldum divanım oldun,
Gökyüzüne bak aşık sana
Toprak kokuna
Bülbül sesine
Rüzgar nefesine
Ben,
Ben,
Ah ben,
Ben neyini söylesem
Hani bir gülüşün var
Hani o yanağına sıkışmış minik cennet
Hani o gamzen varya
Ben ona
Diyar-ı cennetim gamzene
Tam buradasın her şeyinle
Tam buramda
Bulutlarımız geliyor
Dans ede ede
Seni anlatıyor yıldızlar
Çark ede ede
Samanyolu sana hasret
Ben virane
Varsın tutmasın ellerin
Olsun ellerim cebimde
Şiir senin
Başlık benim olsun,
Canım yanıyor da sen bilme
Duyma sen zaten
Görme
Üzülme sen
Gelme
Ben de giderim birazdan
Yalvarırım bunu dinle
Kapat gözlerini sonkez
İyi ki de...