YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLER

-Koala'nın Şiiri-

Avuçlarıma hapsettim nefesimde saklısın sen,
kimse dokunamaz saçlarına,
seni ellerimden bile sakınırken nasıl katlanırım başkasına bakmana...

Gel desen bana gökyüzünü delerim gel desen aşarım denizleri gel desen şiirlerimi yakar yine gelirim, paramparça olsada yüreğim son damla kanımda bile seni sevebilirim...

Beni güçlü kılan gece, benim umudum rüzgarlar, ben bozkırların soğuğunda yazdım bu hikayeyi sen vardın, kalbin sıcacıktı öyle ısıttı ki burayı terk etti beni kara bir kış,

bak gün yeniden doğuyor,
gül rengine boyanmış yine el sallıyor pencereden sen gülümse diye...

Korkuyorum, tiz bir çığlıkta ömrüm tükenecek diye seni düşlerken kalbim duracak diye al bütün gecemi ört üzerine ne olur sadece üşüme...

Kelebekler konacak yastığına sana mutlu bir masal anlatacaklar huzurlu bir piyano eşliğinde,

bir gün gelicek arkamda sakladığım papatya kulak arana sıkışmış olucak,

o gün yüzünde tek damla hüzün olmayacak sana söz şiirin prensesi bir daha ağlamayacaksın,

seni yazmaya yetmezken kalemim şaçının her teline bir şiirimi bağlayacağım,

mutlu sonsuz hikayeme son noktadan önce adını yazacağım

sesin kulağıma huzuru fısıldarken ben dünyanın berduşu olacağım...

Tenine dokunacak her yazımda ben baharı anlatacağım,

Sen ölü diyarın yolcusuyken, ben sandalının küreği olacağım,

Sen martıların kanadıyken, ben senden düşen o tüy olacağım,

Sen şehirlerken, ben en sessiz sokakların olacağım,

Sen şiir ne bilmezken, ben bu şiirlerde boğulacağım,

Notasına düştüğün her şarkının baş harfi olacağım,

Sen umursamazken, ben eteklerine romanlar bırakacağım,

Sen dans ederken papuçlarınla, ben ritmi tutacağım,

Sen anlatırken derdini, ben gözlerine saklanacağım,

Sen okurken Koalanın Şiirini, ben uyuyor olacağım...