-Sessizliğin Şiiri-

913 49 6
                                    

Dönüp dolaşıp düşsemde dizlerimin üstüne,
Artık yara olmazsın gitsende bu bedende...

~~

Dizlerim yara bere içinde,
Koşsam da sensizliğe artık nefes alabilecek mecal kalmadı bende,

~~

Yalnızlıktan bir bahar verin ellerime,
Mevsimler bile kıskansın seni arsız yüreğimde...

~~

Yosunlu kayalar ayaklarımı kaydırır belki de ,
Tutunayım bir urgan hüzün verin de ellerime

~~

Ya söküp te alın bu şiiri benden,
Ya da bırakın boğulayım sözlerimde...

~~

Ölüm gelişiyle güldürsün artık beni,
Ya da ben gidişimle güldüreyim Azrail'i

~~

Bomboş bir odadayım sessiz bi çoçuk gibi,
Bu şiir ömrümün en eşsiz müziği...

~~

Bu şiir ebediyetten bir günde aşık olmuş hüzne
Bu şiir gecenin sabahı sevdiği gibi sevmiş hüznü...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Not: Şiirler insanları anlatır bu hep böyle oldu her satırda bi sesleniş her kıtada bir haykırış vardır. İlkez biriyle birlikte bir şiir yazdım, inanın bana bu harika bi duygu eğer sizinde bunu yapabileceğiniz bi dostunuz varsa durmayın hemen yapın, konu hüzün olsada biz mutluyuz en azından ben mutluyum teklifimi reddetmeyen eşsiz insan "uzaylı, geveze, beyaz kelebek, palyaço, melek"dediğim dostum bilinmeyenbirdost ' a teşekkür ediyorum...


YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLEROù les histoires vivent. Découvrez maintenant