YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLER

'aciz adam'

uyandım gecenin en karanlık çukurlarında,
ışık yok, kimse yok, sen yoksun,
koştum durmadan,
parçalandı dizlerim,
düştü cebimdeki umutlar,
kalmadı mecalim,
tükendim, tüketildim...
gece bitmeden gördüm dolunayı,
göz kırptı gözlerime,
çıktım semaya yanına,
seni sordum yıldızlara, aya,
ay çekildi üzerimden,
yıldızlar da bir bir söndü,
yine senden bihaber yok,
yine kokun eksik sen eksiksin...
güneşe sorar bulurum diye ümit ettim,
cebimdeki son umudu da buna sakladım,
sordum güneşin ilk ışıklarına, adını
doğmadan terk etti dünyayı,
bitti kalakaldım çöllerde,
sevgisiz, umutsuz, sensiz...
elim boş cebimde döndüm,
evim bile darmadağın, sensizliğe iyice doymuş
ağlıyor köşedeki kanepe,
ben ağlıyorum,
siyaha çalan müzik kutum hala çalıyor,
çalıyor sin gücüyle,
bitirecek kendini,
benimki gibi,
gittiğin gün bitmedim mi ben,
gittiğin gün benim kıyametim koptu zaten,
sonra sancılar başladı,
içim bertaraf oldu,
yüreğimi sorma,
o çoktan öldü,
gözlerin geliyor aklıma arada,
orda duruyor dünya,
tam gözlerinin içinde,
son resmin geliyor düşüme,
elindeki bir buket papatya,
ve her şeyden güzel gülen gözlerin,
bitmesin istiyorum o düşte,
bitmesin güzel olan bir şeyde,
anlamıyorum bu nasıl bir bilmece,
yeterince kahrolmadım mı,
söyleyin cevabı,
söyleyin de gideyim buralardan,
her şeyim ona miras kalsın,
şiirlerime de iyi baksın,
mezarıma da bi kaç mısra bıraksın,
her gün öldürdüğün bu adama,
son bir iyilik yap,
son kez oku yazdıklarımı,
anlatamadım aşkımı,
nolur affet bu aciz adamı,
affet bu aciz adamı...

@rambobilgin "mutluluk ve huzur seninle olsun"