|035|

2K 104 53
                                    

"Louis was het toch?" ik kijk achterom en zie Niall staan.

"J-Ja." hij komt naast me zitten.

"Wat doe je hier?"

"Gewoon even weg zijn van alles.." ik kijk opnieuw naar de lucht waar al een aantal sterren te zien zijn.

"Je rilt." hij slaat zijn arm om me heen.

"Zijn het problemen thuis? Of liefdesverdriet, weet je, ik had een keer-" ik blijf in zijn ogen kijken waardoor ik allang niet meer naar zijn verhaal luister.

"Je hebt mooie ogen.." fluister ik.

Hij glimlacht. "Vind je?" ik knik.

"Ja, mooie kleur blauw." hij grinnikt en kijkt weer voor zich uit.

"Dankje." ik gaap en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij vertrekt geen spiertje waaraan ik merk dat hij er niet van schrikt.

Mijn mobiel gaat af. Ik zucht en zet hem uit waarna ik weer goed ga zitten. "Wie was dat?"

"Niemand." fluister ik terwijl ik mijn ogen sluit.

"Mhm."

"Zag je H-Harry?" hij knikt.

"Ja, sorry dat ik er niet eerder was." ik schud mijn hoofd.

"Dat is het niet.., wat zal jij doen als je vriendje je meerdere keren zo'n pijn deed?"

"Ik weet het niet, als het echt meerdere keren was zal ik hem dumpen."

"Ook als je veel van hem houdt?" vraag ik zacht.

"Ook als ik veel van hem houd."

"Ik weet niet waar ik naartoe moet, ik heb geen thuis." hij kijkt me vragend aan.

"Ik bedoel ik heb er wel één maar.." ik slik en kijk weg.

"Mag ik bij je wonen?" vraag ik hoopvol.

"Uhm.. als je echt nergens heen kan?" ik glimlach voorzichtig.

"Dankje."

"Kom, we gaan." hij slaat zijn jas over mijn schouders heen waarna we naar zijn huis vertrekken.

Ik loop naar binnen en probeer zijn jas op te hangen. Ik bloos beschaamd als ik niet bij het haakje kan. Niall glimlacht en pakt hem over waarna hij hem op het haakje hangt.

Mijn mobiel gaat weer af, ik zucht geïrriteerd en zet hem uit. Hij neemt me mee naar de woonkamer.

Hij geeft me een knikje waardoor ik op de bank ga zitten. "Wat wil je doen? Een film kijken? Wil je een warme chocomel? Chips?" ik grinnik.

"Het is één uur 's nachts!" hij glimlacht.

"Het is maar tijd."

Ik grijns. "Dankje maar ik ben moe." hij laat me de logeerkamer zien waarna hij me welterusten wenst.

Ik poets mijn tanden en ga in bed liggen.

-

Wanneer ik de school binnenloop vallen mijn ogen gelijk op Harry en Zayn die ruzie aan het maken zijn. Als hun ogen op mij belanden stormen ze op me af.

Ik pak Niall's arm vast. "Louis, waar the fuck was je!" ik kruip achter Niall's rug.

"Ga aan de kant, klootzak." Niall schudt zijn hoofd.

"Weet je waar hij was?" Zayn kijkt hem boos aan terwijl Harry nog altijd niks zegt.

"Alleen in het bos, hij was kapot Zayn." Harry fronst.

"Wat heb je gedaan?" vraagt hij aan Zayn.

"Ik heb hem een trap gegeven, hij verdiende het." Harry gromt.

"Godverdomme Zayn!"

why me? // l sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu