"Dit gaat eeuwen duren" zucht hij als hij me weer ziet kruipen.
"Godverdomme, ik moet wel" hij lijkt in discussie met zichzelf.
Hij zucht diep waarna hij me optilt en in zijn armen legt. Ik schrik en kijk van hem weg, bang om iets verkeerd te doen.
Hij loopt naar buiten en zet me in zijn auto waarna hij begint te rijden. "Welke kant moet ik op?" hij kijkt geïrriteerd mijn kant op.
"Ik- ik wil niet naar huis" fluister ik terwijl ik zenuwachtig met mijn vingers speel.
"En waarom?" hij tikt met zijn vingers op het stuur.
"M-mijn vader" hij fronst.
"Wat is daarmee?" ik schud mijn hoofd.
"Laat het m-maar" hij kijkt me vragend aan en haalt zijn schouders op.
Ik geef hem aanwijzingen hoe hij moet rijden en na een tijdje stoppen we voor mijn huis, ik probeer te staan. Het doet heel veel pijn maar ik mag niet laten zien dat ik zwak ben tegenover mijn vader.
Ik bel aan, de deur word opengedaan waarna ik naar binnen getrokken word en de deur weer met een klap word dichtgegooid. Ik word tegen de muur gedrukt, ik kijk mijn vader bang aan.
"Waarom ben je nou weer thuis?" gromt hij.
Heel mijn lichaam trilt en mijn ogen beginnen te wateren. Ik weet niet hoeveel klappen mijn lichaam nog aankan vandaag.
"De pesters" mompel ik.
Ik krijg gelijk een stomp in mijn maag. "Je stelt iedereen teleur jij, mijn eigen zoon, ik spuug ervan" hij maakt een kotsgebaar.
Ik krijg nog een paar klappen voordat ik de trap opkruip en eindelijk kan gaan liggen.
-
De volgende dag zie ik dat ik een blauw oog heb, ik ben al lelijk en dan heb ik dat ook nog.
Alles doet weer pijn maar ik zet door en fiets met veel moeite naar school. Ik gooi mijn fiets neer en strompel richting de ingang.
Harry komt gelijk naar me toelopen. "Waarom is je oog blauw?" ik haal mijn schouders op.
"Ik, Zayn en Luke hebben je niet op je oog geslagen. Ik vraag het je nog één keer: waarom is je oog blauw?" ik kijk naar beneden.
"M-mijn v-vader" ik voel dat ik alweer duizelig word dus ga op de grond zitten.
"Je vader?" ik knik.
"D-doe me a-alsjeblieft geen pijn, i-ik ben echt niet lekker" ik leg mijn hoofd in mijn handen.
"Fuck, Louis, je ziet er echt slecht uit" hij zucht en haalt zijn handen over zijn gezicht.
"Ik breng je naar mijn huis, maar dat is alleen omdat ik niet schuldig wil zijn van je moord" ik kijk hem vragend aan.
"Ja, kom dan, ik heb niet de hele dag de tijd" ik sta langzaam op. Alles draait voor mijn ogen.
Ik ga in zijn auto zitten en we rijden naar zijn huis.
-
We stappen uit en lopen richting de voordeur. Als ik naar binnen loop val ik neer, ik kan echt niet meer. Alles draait en ik ben ongelofelijk misselijk.
"Fuck" hoor ik nog voordat ik weer wegval.
