The Badass Slytherin ~George Weasley~✔️

hoofdstuk 6 ~edited~

Clementine POV

Ik voel iets, alleen weet ik niet wat. Het gevoel straalt een soort kracht uit. Mijn hele lichaam tintelt. Ik wil mijn ogen openen maar het lukt niet. Opeens is er een pijnlijk gevoel. Het gevoel alsof mijn hele lichaam in brand staat. Dan is alles rustig en wordt alles zwart.

_*_*_*_

Ik voel dat ik op iets zachts lig, een bed. Ik probeer mijn ogen op te maken maar het lukt niet. Na zoveel keer proberen lukt het eindelijk. Ik maak ze langzaam open en zie een fel licht. Gelijk sluit ik mijn ogen weer. Na een tijdje open ik ze weer en het licht is al minder fel. Ik kijk rond en zie dat ik in de ziekenzaal lig.

Langzaam ga ik recht zitten en zie dat ik een hemd aan heb. Ik trek het omhoog en zie verband en gaas. Ik voel op andere plekken waar eventueel verband zit. Ik voel aan mijn sleutelbeen en bij mijn hals dat daar ook gaas en verband zit.

"Ah je ben wakker" zegt de verpleegster. "Mijn naam is Poppy Plijster, als je dat nog niet wist. Maar aan jou gezicht wist je dat nog niet" zegt ze. "Ik ben Clementine Zwadderich" mompel ik. Ik hoor haar naar adem happen maar ze hersteld zich snel weer. Is mijn naam zo eng?

Ze checkt mijn wonden en zegt dat ik mag gaan. Ze geeft me nog wel een soort zalf die ik elke avond moet opdoen en wat verband en gaas. "Zo gaan de wonden sneller dicht, ze waren diep" legt ze uit. Ik knik en stap uit bed.

Ik hobbel een beetje en loop langzaam naar mijn leerlingen kamer. Ik kijk naar buiten en zie dat het donker is. Ik zie niemand op de gangen dus waarschijnlijk is iedereen of aan het eten of in de leerlingen kamer. Ik zeg het wachtwoord en loop naar binnen. Ik zie dat er niemand is dus ze zijn eten. Fijn zo dadelijk kijkt iedereen me aan. Ach dat heb ik al mijn hele leven dus het boeit niet.

Ik loop de trap op en ga naar mijn kamer. Meteen loop ik naar de spiegel om de wonden goed te zien. Plots zie ik een soort bloem op mijn sleutelbeen. Er zitten allemaal vlammen omheen en soms licht het op. Ik raak het aan en het is helemaal warm. Hoe in de bloody hell komt dat daar? Ik praat vanavond of morgen wel met Perkamentus.

Ik haal mijn schouders op en loop naar de badkamer. Ik leg twee handdoeken klaar en kleed me uit. Ik doe het verband en gaas eraf en gooi het in de prullebak. Ik kijk door de spiegel naar mijn rug en zucht. Ik zet de douche aan en na een paar seconden is de douche warm. Langzaam stap ik eronder, mijn wonden prikken wel maar ik probeer er niet aan te denken. Ik was mijn haren en lichaam.

Als ik klaar ben stap ik uit de douche en doe de gaas en verband weer op me. Daarna trek ik mijn kleren aan, die ik klaar heb gelegd. Met mijn leren jack natuurlijk.

Ik kijk in de spiegel en zucht. Nu ze toch weten dat ik een Transformagiër ben kan ik wel iets leuks aan mijn haar doen. Ik denk aan de kleuren en ze verschijnen. Ik doe nog mascara op en een lichte kleur lippenstift en loop de kamer uit. Ik loop de leerlingen kamer uit op naar de Grote Zaal. Ik hoor al veel gepraat en gelach. Hier gaan we dan. denk voordat ik naar binnen ga.

George POV

"Kom Georgie we moeten eten je mag straks wel naar je geheime lover" hoor ik Freddie zeggen. Ik sla hem tegen zijn achter hoofd en mompel nog wat. We lopen naar de Grote Zaal en gaan aan onze tafel zitten. Ik zie dat Millie naar ons toe komt en tik Fred aan. "Hei, zijn jullie nog bij Clementine geweest?" vraagt ze moe. "Ja, vanmiddag ze lag toen nog te slapen" zeg ik. Ze knikt en  glimlacht naar ons. Ze kijkt iets langer naar Fred en loopt dan naar haar afdeling.

Professor Perkamentus staat op en iedereen is gelijk stil. "Iedereen weet wat er gister avond was gebeurt met Clementine Zwadderich. We weten ondertussen wat er precies is maar dat is niet voor jullie bestemd. Ik heb overlegd met Barty Crouch dat als ze vanavond nog niet wakker is dan kiezen we een ander persoon voor het toernooi."