ตอนที่11
หญิงสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงอาบแดด ขยี้ตากลมโต เมื่อแสงแดดยามเช้าตรู่ แยงเข้าตา...ภาพท้องทะเลสีคราม ผ่านดวงตาเข้ามา เสียงคลื่นกระทบชายหาดดังแว่วเข้ามา...ภาพเมื่อคืน ล่องลอยเข้ามาในหัว ภาพที่ดวงตาสีเงิน จ้องมาที่เธอ และเมื่อหญิงสาวหัวเราะกับตัวเอง เธอจึงลุกไปที่เตียงนอน....และพบว่ามันว่างเปล่า
"ป่านนี้ ยังไม่กลับมาอีก" เธอพึมพำ
เสียงกริ่ง ดังออกมาจากประตู...พร้อมเสียงร่าเริงของหญิงสาว
"ฉันเอง~~"
"อรุณสวัสดิ์ ลาเวนเดอร์" เฮอร์ไมโอนี่เอ่ยทัก
"ดูท่าเพิ่งตื่นสินะ ฉันจะชวนไปกินข้าวเช้าพอดีเลย มันคงจะดีกว่า ถ้าเราสั่งขึ้นมา จะเป็นภาระเด็กเสริฟ จริงไหม.." ลาเวนเดอร์บอก
"อืม..นั่นสิ"
ลาเวนเดอร์มองเข้าไปในห้อง ซึ่งเธอพบว่า บนเตียงนอน ไม่มีร่องรอยการนอนของคนสองคนเลย...
"นี่..คุณชายไปไหนล่ะ"
เฮอร์ไมโอนี่เงียบ
"มีอะไรล่ะ--ไม่เอาน่า เดี๋ยวเขาก็กลับมาเอง"
"ใช่ หวังว่าอย่างนั้น.." เธอเดินกลับเข้าห้อง โดยมีเพื่อนสาว เข้าตามมา
"ปาร์ตี้เป็นไงบ้าง" ลาเวนเดอร์ถาม พลางมองไปรอบๆห้อง
"มีแต่คนเดิมๆ คุยเรื่องเดิมๆ น่าเบื่อที่สุด" เฮอร์ไมโอนี่หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมา
"ได้ข่าวว่า คุณชายมัลฟอยไม่มาร่วมงาน"
"ใช่...จะว่าโชคช่วยก็ได้นะ เพราะอะไรล่ะ"
"คุณชายแม็กลาเก้นน่ะสิ!"
ลาเวนเดอร์ยกมือปิดปาก เมื่อตนเอง เผลอปริปาก ชื่อชายคนนั้นออกไป และเพื่อนสาว ที่ทำหน้าฉงน
"เอ่อ..ฉันถูกสาวใช้เธอ สั่งไม่ให้พูดนะ..."
เฮอร์ไมโอนี่รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ไม่มีไรหรอก ช่างมันเหอะ เรื่องงานเลี้ยงนั่น"
YOU ARE READING
What If I Wish อยากรักเธออีกครั้ง (Dramione)
Fanfictionเมื่อ10ปีก่อน ครั้งที่เด็กหนุ่ม เเละเด็กสาวยังเป็นเเค่เพื่อนเล่นที่สนิทกัน หากฝ่ายหญิง เป็นผู้ตัดความสัมพันธ์ของทั้งสอง เพียงเพราะเหตุผลบางอย่าง....เเละนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความเเค้นเรื่อยมา.... หลังจากขาดการติดต่อนานนับ10ปี...เเละ10ปีที่ว่างเว้...
