ภายในห้องเฟริสคลาสหรูหรานั้น หญิงสาวนั่งเเปรงผมบางๆ เตรียมจัดทรง เพื่อที่จะไปงานเลี้ยง ปาร์ตี้หน้ากากคืนนี้ เธอสวมชุดราตรีสีเเดง
"เธอหายหน้า ในงานเปิด--ไม่ยอมเข้าพิธีตลอดทั้งบ่าย--เก็บตัวในห้องก่อนเวลา--แล้วรองเท้ายังหายอีก" คลอเม็ทเท้าสะเอว
"ฉันไม่สะบายนิดหน่อย เเค่อยากนอนพักซักหน่อยเอง.." เฮอร์ไมโอนี่ปด
"เเล้วจะอธิบายยังไง กับเรื่องรองเท้าเธอเนี่ย!"
"เอาน่าค่ะ..." ลาเวนเดอร์ปราม "..เราเตรียมตัวไปงานปาร์ตี้ดีกว่านะคะ..นี่มันปาร์ตี้หน้ากาก เราต้องไม่ไปพร้อมกันนะคะ"
คลอเม็ทส่ายหน้าเล็กน้อย เเละหยิบหน้ากากสีทองออกไป..
"โอ้ย...วิ่งหนีคุณเลขา จนรองเท้าหายน่ะเหรอยะ!"
"นี่! เบาๆสิ" เฮอร์ไมโอนี่โบกมือ
"ทำไมเธอไม่คุยกับเขาไปเลยล่ะ อธิบาย จะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่ต้องหลบหน้ากับเเบบนี้" ลาเวนเดอร์ห่อไหล่
เฮอร์ไมโอนี่ส่ายหน้าช้าๆ "ฉันว่า...ฉันต้องการอธิบายนะ...เเต่ถ้าเขารู้ว่าฉันเป็นใคร เราก้จะไม่ได้เห็นหน้ากันอีก..."
"เฮอร์ไมโอนี่..." ลาเวนเดอร์ครวญคราง
"ฉันจะพบเขา คืนนี้" เธอบอก
------------------------------------------------
"ยิ้มอะไร เเพนซี่" เดรโกถามหญิงสาว ที่ยืนพิงราวระเบียงนอกงาน อมยิ้ม ถือเเก้วไวน์ในมือ
"ยิ้มให้คุณเเหละ" เธอบอก
"ทำไม?"
เเพนซี่ฉีกยิ้ม "ที่คุณถือดอกกุหลาบให้ฉัน ต่อหน้าทุกคน"
เดรโกเบือนหน้าหนี ส่ายหน้าเบาๆ "มันเป็นหน้าที่.."
"...เเละเรื่องรองเท้าคู่นั้น"
เขานิ่วหน้า "อะไรนะ"
"เเองเจลิน่าบอกว่า คุณเป็นคนสั่งให้ฉัน--มันสวยมากเลยนะคะ--" เเพนซี่บอก เเละเลื่อนมือตามราวระเบียง กุมมือหนา
"--ฉันชอบจริงๆ"
YOU ARE READING
What If I Wish อยากรักเธออีกครั้ง (Dramione)
Fanfictionเมื่อ10ปีก่อน ครั้งที่เด็กหนุ่ม เเละเด็กสาวยังเป็นเเค่เพื่อนเล่นที่สนิทกัน หากฝ่ายหญิง เป็นผู้ตัดความสัมพันธ์ของทั้งสอง เพียงเพราะเหตุผลบางอย่าง....เเละนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความเเค้นเรื่อยมา.... หลังจากขาดการติดต่อนานนับ10ปี...เเละ10ปีที่ว่างเว้...
