Lost Phantasia: The World of Azuregard [REVISING]

Chapter 5: Heart Beat (Revised)

Ivonel Auerwen's POV

"Ayos na ba itong mga patibong na ginawa ko?" nagaalangan kong tanong kay Lark sa malayo. Kasalukuyan kasi kami ngayon nangangaso para sa mamayang hapunan.

Sa totoo lang... simula manirahan ako kasama sila tumulong na ako sa mga gawaing bahay kasama na ang pangangaso at ito ang una.

mahigit isang buwan na rin simula makasama ko sila. Kung tatanongin kung kamusta ang paninirahan ko sa gubat kasama sila. Masasabi ko naging masaya ako. Arrgh! si Lark lang. Mag pahanggang ngayon kasi ay di parin kami nagkakasundo sa lahat ng bagay ng Uling na yun.

Kung tungkol naman sa mission ko, hindi ko parin nakakalimutan.

Minsan ay palihim akong umaalis para ipagpatuloy ang misyon ko.

Walang ideya sila Lark sa misyong ginagawa ko at di na nila kailangan pang malaman pa.

"Ivon mag tago ka may paparating na usa. Mukhang seswertehin tayo at malaki laki ang mahuhuli natin kung nagkataon." Agad hinawakan ni Lark ang kamay ko at hinila ako sa pagtataguan.

Nakaramdam ako ng pagiinit sa mukha at bumilis ang kabog ng dib-dib ko.

habang hila ako ni Lark patungo sa pagtataguan ay pinagmasdan ko ang likod niya. Malalapad ang balikat. Matitipuno ang mga braso at makikita hubog ang katawan nito.

Nag-init ang magkabilang pisngi ko sa naalala ko. Bigla nalang kasi sumagi sa isipan ko noong araw na naghatid ako ng makakain nila sa may tabing Lawa mula sa panga-ngaso.

***

'Ayos! kumpleto na. Sana magustuhan nila ang mga hinanda ko. Siguro sa mga oras na ito ay tapos na sila sa pangangaso at panigurado gutom na ang mga yun.'

Nilandas ko ang daan patungong Lawa malapit sa tinitirhan namin. Nagprisinta ako na maghahatid ng makakain nila pagtapak ng Ika-apat na tunog ng kampana.

(A/N: kada tunog ng kampana ay katumbas ng dalawang oras. Magsisimula tumunog ang unang tunog ng kampana na nagmumula sa templo sa pagsikat ng araw na katumbas ng ika-anim ng umaga sa orasan natin. At ang ika-apat na kampana ay katumbas ng tanghaling tapat. Ang isang araw ay may pito ng tunog ng kampana at sa oras tumunog ang ika-pito o ang huling kampana ay katumbas ng ika-anim ng gabi na nangahuhulugan ng pagkubog ng araw. Sa mundong ito. hindi naiiba ang takbo ang oras sa orasan sa mundo natin. Iba lang ang pamamaraan nila sa pagsukat ng oras.)

Natatanaw ko na ang lawa kaya alam kong malapit na ako. Ng marating ko na ang tabong lawa. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid para hanapin sila kung saan sila nalagi.

Habang naglalakad ay nakarinig ako ng ingay ng tubig na di nalalayo sa kinatatayuan ko at tinahak iyon papunta doon. Marahil ay nandoon sila namamahinga.

Ng marating ang lugar kung saan ko narinig ang paghampas ng tubig mula kanina ay sinimulan ko na tawagin ang dalawa.

'Lark. Uling ito na ang pananghalian niyo asan kayo?'

patuloy parin ang pagtanaw ko sa buong paligid at hindi ko parin sila masilayan.

Patuloy parin ako sa pagtawag mg marinig kong may nagsalita sa likuran ko.

'Oh Ivon nandito ka na pala. Kanina ka pa ba dito?'

Bigla nagliwanag ang pakiramdam ko ng marinig ko ang boses ni Lark. Ng haharapin ko siya para kamustahin sila...

'Nandya--- Ah aah'

Natigil ang sasabihin ko at agad tumalikod.