Sadece Sen

19:Sönmeyen Yangın

Kaan şaşkınca Leman’a baktı.’’Biraz konuşabilir miyiz?’’
Kaan‘ın tuhaf ve ‘’Seninle neden konuşayım ‘’ ifadesi karşısında Leman cümlesini ‘’Yelda hakkında ‘’ diye tamamladı.
Kaan başıyla ‘’Evet’’ diyerek Yelda’nın göremiyeceği bir yere gittiler.
Leman gördüğü manzaradan sonra Kaan’ın Yelda’ya bir şeyler hissettiğini anlamıştı.
Leman:Yelda ile konuştuğunuzu gördüm ve senin ona karşı duyguların olduğunu biliyorum.Sakın inkar etme çok belliydi.
Kaan afallamış gibiydi.’’Hadi ya,o kadar belli mi?’’
‘’Evet.Ama Yelda Selim’le yani benim oğlumla birlikte!’’
‘’Hıım.Demek Selim senin oğlun.Şimdi anlaşıldı.Oğlumun sevgilisinden uzak dur mu diyeceksin?’’
‘’Hayır.Yakın dur.Daha da yakın dur.!’’
Kaan çok şaşırmıştı.’’Neee?’’
‘’Duydun işte.Ben Selim'in Yelda ile olmasını istemiyorum.Sanıyorum sende istemiyorsun?’’
‘’Evet ama Yelda’yı neden istemiyorsunuz anlamadım.Yelda iyi bir kızdır aynı zamanda….’’
Leman böldü Kaan’ın sözlerini ‘’Yelda hakkındaki fikirlerini sormuyorum.Ayrıca neden istemediğim seni ilgilendirmez.Sen sadece şunu söyle onların ayrılmasını istiyor musun?’’
‘’Yani tabi ,evet.Yelda’yı seviyorum.’’
‘’O zaman anlaştık.’’
Leman ve Kaan el sıkıştılar.
Bu saatten sonra Yelda ve Selim’in işi hiçte kolay olmaycaktı.Onları ayırmak için tüm güçler birleşmişti.Yelda ve Selim ise her şeyden habersiz aşklarını yaşıyorlardı.

...................................................

‘’Hiii!Benim dünyalar güzeli sevgilim,beni ziyarete mi gelmiş?’’
Selim Yelda’ya öyle bir sarılmıştı ki Yelda nefessiz kalmıştı.’’Tamam tamam.Hayatım biraz daha sıkarsan boğulacam.Sonra, o hani dünyalar güzeli sevgilinden olacaksın..’’
Selim Yelda’yı sıkan kollarını açıp anlından öperek ‘’Tamam kıyamam ben sana…’’
Ercan ‘’Oğlum seviyon mu öldürüyon mu belli değil!’’
‘’Napıyım abi çok özledim aşkımı.’’
‘’Nasılsınız çocuklar?’’
Ege ‘’İyi ,sen?’’
‘’İyiyim saolun.Ya 2 saat boşluğum vardı,aşkımı göreyim dedim.Hemde gelirken size pasta aldım.’’dedi elindeki poşeti gösterek…
Ercan  ‘’İşte düşünceli insanın hali bir başka oluyor…’’
Ege ‘’Evet gerçekten başka oluyor.Tabi bazılarıda düşüncelilik yapıp umarım pastadan bizede ayırırlar,hepsini yemeğe kalkmazlar. " dedi imalı bir şekilde.
Ercan’’Aşk olsun,ne zaman hepsini yedim?’’
Atakan ‘’Lan geçen hafta gelen adamın getirdiği bir kilo baklavayı kim mideye indirdi?’’
Selim’’Ulan bir tane bile yemedim o baklavadan…’’
Ercan ‘’Yeseydin abi,ben mi engel oldum size?’’
Ege ‘’Lan manyak saklamışsın,nerde bulupta yiyicez?’’
Ercan’’Aaaa hiçte bile saklamadım.Gözünüzün önündeydi.’’
Atakan ‘’He gözümüzün önünde senin çekmecendeydi.’’
Yelda ‘’Ya tamam,üstüne gitmeyin çocuğun.’’
Ercan ‘’Yelda bunların hepsi böyle,hep bana böyle kötü davranıyorlar.Başta senin şu sevgilin!’’
Yelda Selim’e bakıp beline sarıldı. ‘’Yapmaz benim sevgilim!’’
Selim Ercan’a bakıp ‘’Ya gördün mü,yapmam.’’
Bu gülümseten sohbetten sonra Selim Yelda’ya bakıp ;
‘’Eee hayatım sen ne yaptın?’’
‘’Ben?Hiç işte …Çalıştım.’’
‘’ Hep çalıştın mı?’’
Yelda o an Selim’e Kaan’ın geldiğini söylemeye niyetlenmişti.’’ bir ara eski bir arkadaşla biraz cafetaryada oturup sohbet ettik.’’
Selim gözlerini kısıp sordu.’’Kimle?’’
Yelda tam ağzını açtığında ‘’Sakın Kaan deme.İllet oluyorum o adama .Gördüğüm yerde onun ağzını yüzünü dağıtmak geliyor içimden…’’
Selim böyle konuşurken Yelda nasıl Kaanla oturduğunu söyleyebilirdi ki…’’Benim liseden bir arkadaşım.Funda!’’
‘’Bir an için Kaan diyeceksin sandım.Kan beynime sıçradı…’’
Yelda anlamıştı ki artık Kaan’la asla görüşmemeliydi.Asla…Bu onun içinde,Selim içinde Kaan içinde hiç iyi olmayacaktı…
Yelda gittikten sonra beyler arasında ‘’Kaan’’ hakkında bir sohbet başladı.
Atakan ‘’Selim ….abi Kaan kim?’’
‘’Ya sormayın dallamanın teki.Yelda’ya asılıyor.Arkadaşıyım ayaklarına yatıyor ama ben anladım.’’
Ercan’’Sen nerden biliyorsun?’’
‘’Yelda ile konuşuyorken ben geldim yanlarına .İşte bana böyle aşağılar gibi bakışlar falan atıyor.Sevgilisiyim deyincede bir bozuldu…’’
Ege ‘’Vay hayvan herif’’
Atakan ‘’Abi belki arkadaşıdır gerçekten,sen yanlış anlamışındır.’’
‘’’Sanmıyorum.Hem öyle bile olsa,ben istemiyorum.Yelda’ya yaklaşmasın.O benim sevgilim.’’
Ege ‘’Ulan şuna bak !Bu baya kıskanç hödük bir adam oldu çıktı.’’
‘’Kıskanıyorum evet var mı?Yelda’nın yanına erkek sinek bile yaklaşmasın’’
Ercan ‘’Oha yok artık.’’
Atakan ‘’Abi ben sana inanamıyorum.Tabi Yelda’ya da .Ya bir bakarmısınız bu yazdan beri Selim’de olan değişime…Bir kız bir insanı bu kadar mı değiştirir?’’
Ege’’Hakkaten he.Şimdi Selim’in muhtemelen çıstak,çıstak bir barda sarışın bir kızı kollarına almış dans ediyor olması gerekiyordu.’’
Selim ‘’Ohoooo sen nerelerde kaldın.O Selim bitti,yok artık.O Yelda’yı tanımadan önceydi.Ben hayatımın aşkını buldum.Demin şu kapıdan içeriye girdiğinde bile kalbim yerinden fırlıyordu nerdeyse…’’
Atakan ‘’Selim tamam çok seviyorsun ama sen bu kıskanma işini fazla abartma bence…’’
‘’İyide içimden öyle geliyor ben napıyım?Hele o Kaan denen herifi bir daha Yelda’nın yanında görürsem…’’
Ercan ‘İyide Selim sen böyle konuşursan o çocuk Yelda’nın yanına gelse bile Yelda sana söylemez.’’
‘’Yok söyler.O ne olursa olsun söyler.Öyle bir hata yapacağını sanmıyorum.Bizim birbirimizden gizlimiz saklımız yok!’’
Selim’in bu tavrı Yelda’yı hata yapmaya sürüklüyordu.Yelda Kaan’ı gördüğünü Selim’den gizlemişti.Bu durum ise en çok Leman’ın işine yarayacaktı.