Sadece Sen

9.Bölüm:Aşk Kırıntısı

Bölümü bölüm kapağına koyduğum video eşliğinde okumanızı tavsiye ederim...Keyifli okumalar...

Yelda çok yorgun görünüyordu.Gözlerinin altı çökmüştü.Selim onu bu hale sokmayı asla istemezdi.Bin kere lanet etti kendine.Eskiden Selim'i gördüğünde kollarını boynuna dolayan Yelda yoktu artık karşısında.Yelda'nın gözlerinde aşk değil nefret vardı.Selim'e nefretle bakan mavi gözler.Selim neler vermezdi Yelda'nın gene eskisi gibi ona aşkla bakması için.Yelda'nın kollarını sevgiyle boynuna dolaması için.Ama bu imkansızdı artık.Selim yapmak istediğini yapmış Yelda'yı soğutmuştu kendinden.Selim keşke zamanı geri alabilseydi.O zaman her şey değişirdi.Selim her şeyi değiştirebilirdi.

Selim Yelda'ya bakarken büyük bir özlem vardı gözlerinde...Yelda'ya duyduğu özlem aşık olduğu kıza duyduğu özlem.Yelda ise hala seviyordu Selim'i,öyle çok seviyordu ki Selim ona bunu yapmış olmasına rağmen seviyordu Selimi.Onu görmek hala içini acıtıyordu Yelda'nın.’’Neden hala atamıyorum seni Selim,neden?’’ diye sorguluyordu duygularını.Yelda bunları düşünürken o gün gördükleri gözünün önüne geliyor ve kendini Selim’den nefret etmekten alıkoyamıyordu.

Yelda kapıyı kapatacakken tam ,Selim ayağını kapının arasına koydu.

‘’Yelda,lütfen kapatma,yalvarırım dinle beni!’

Yelda hiç konuşmuyordu.Onun sessizliği Selim'i derinden yaralıyordu.

‘’Yelda lütfen!Bak beni affetme,ben de affetmiyorum kendimi, emin ol senden daha çok nefret ediyorum kendimden…’’

Yelda burada lafa girmesi gerektiğini düşündü.’’Benim kadar edemezsin Selim!’’

Yelda'nın sözü Selim'i yıkıp geçiyordu ama o Yelda'nın her sözüne rağmen her şeyi anlatacaktı ona!

‘’Tamam lütfen izin ver sana her şeyi başından anlatayım,sonra ne istersen yap.Kov,küfür et,bağır çağır…Ama lüften bir kere dinle beni...’’

Yelda kapıyı tamamen açıp içeri doğru ilerledi.Selim de arkasından girdi içeri.Yelda Selim'in yüzüne bakamıyordu.Çünkü bakarsa onu affedebilirdi.Selim'in gözleri onu gene kandırabilirdi.Buna izin veremezdi Yelda!Selim'in bunu ona bir daha yapmasına izin veremezdi.Selim'e arkasını döndü ellerini bağlayıp…

Selim çok korkuyordu.Yelda'yı kaybettiğini biliyordu.Yelda'nın söyleyeceklerinide biliyordu ama bunu onun ağzından duymaktan çok ama çok korkuyordu.Buna rağmen tüm cesaretini topladı ve konuşmaya başladı.

‘’Oteldeyken yaşadıklarımız…Benim sana söylediklerim...Sana aşık olduğum hepsi o zaman için bir yalandan ibaretti Yelda!’’

Yelda gözlerini sımsıkı kapadı ve gözünden bir damla yaş Yelda'nın acısını dışarı akıttı.Yelda onca yaşadığı şeyin bir yalandan ibaret olduğu gerçeğiyle yüzleşmeye hazır değildi.Keşke Selim deseydi ki "Her şey gerçekti ,seni seviyorum…"

Selim Yelda'nın çok acı çektiğini hissediyor ve bunu düşündükçe paramparça oluyordu yüreği.Dayanamıyordu Selim onun bu kadar üzülmesine, heleki onu üzen kendisi olduğu için dahada kahroluyordu.Ama devam etmeliydi.Herşeyi bilmeliydi Yelda,tüm gerçekleri…

‘Benim senden önce çok kız arkadaşım vardı Yelda ve şimdiye kadar hiç aşık olmadım hiçbirine.Benim kurduğum ilişkiler gönül ilişkisi değildi.Ben birine aşık olacak doğru dürüst bir ilişki yaşayacak bir adam değildim.Ama ………..

Sesi titriyordu Selim'in

‘’Ama……..

Sonra bir şey oldu Yelda!Benim hiç tahmin edemediğim ve daha önce başıma hiç gelmeyen bir şey!Seninle odanda yaşadığımız geceyi hatırlıyor musun?