22. Do I Wanna Know? (double chapter)

Start from the beginning
                                    

"Καμίλα εσένα προσπαθώ να βοηθήσω. Αν δεν θες να καταλάβει τίποτα η κολλητή σου πήγαινε στο μπάνιο να κρυφτείς και άσε με εμένα να αναλάβω τα υπόλοιπα" μου είπε ψιθυριστά και μου έδωσε τα ρούχα μου στο χέρι. Άμεσως μετά άνοιξε κατευθείαν την βαλίτσα της και έβαλε μία ρόμπα πάνω της και έπιασε γρήγορα έναν ακατάστατο μπαλαρινέ κότσο τα μαλλιά της. Της έριξα ένα τελευταίο απεγνωσμένο βλέμμα και έκανα όπως μου είπε. Πήγα τρέχοντας στο μπάνιο μέσα καθώς δεν μπορούσα να κανω τίποτα άλλο. 

Θα ορκιζόμουν ότι η καρδιά μου σταμάτησε όταν είδα την Λόρεν να κατευθείνεται προς την είσοδο της σουίτας και να ανοίγει την πόρτα. Εγώ ήμουν μέσα στο μπάνιο αλλά μπορούσα να ακούσω και να δω σχεδόν τα πάντα καθώς η αναθεματισμένη πόρτα του μπάνιου ήταν σαν παραθυρόφυλλα με στορ. Από έξω δεν μπορούσε να σε δει κανείς αλλά από μέσα εσύ μπορούσες να δεις και να ακούσεις τα πάντα.

"Σελίνα..τι κάνεις εδώ;" ήταν το πρώτο που άκουσα την Λόρεν να ρωτάει με σταθερή φωνή ανοίγοντας ελάχιστα την πόρτα της σουίτας. Πως μπορούσε να είναι τόσο ψύχραιμη; Εγώ ένιωθα ότι η καρδιά μου είναι έτοιμη να βγει από το σώμα μου.

"Μπορώ να περάσω μέσα;" η φωνή της Σελίνα χαμηλή και η Λόρεν αφού το σκέφτηκε για λίγο άνοιξε αμήχανα την πόρτα πιο πολύ.

Η Σελίνα πέρασε μέσα στην σουίτα και ανοιγόκλεισε 3-4 φορές τα μάτια της κοιτάζοντας την Λόρεν και έπειτα τον χώρο γύρω της. 

Κατάλαβε..

"Εε..συγγνώμη ήρθα σε ακατάλληλη ώρα;" ρώτησε η Σελίνα κομπλαρισμένη καθώς δεν ήθελε και πολύ μυαλό για να καταλάβει τι έκανε η Λόρεν πριν από λίγο μέσα στο δωμάτιό της.

"Βασικά..ετοιμαζόμουν να κάνω ένα μπάνιο και να κοιμηθώ.." έκλεισε η Λόρεν την πόρτα πίσω της και η Σελίνα προχώρησε πιο μέσα στην σουίτα. Τα μάτια της Λόρεν έπεσαν φευγαλαία πάνω στην πόρτα του μπάνιου που από πίσω βρισκόμουν εγώ και αμέσως μετά ξαναεπέστρεψαν στην Σελίνα. "Τι έγινε Σελίνα; Συνέβη κάτι;" συνέχισε ανήσυχα η Λόρεν καθώς δεν καταλάβαινε τι κάνει 2.30  η ώρα το βράδυ στην σουίτα της η Σελίνα.

"Σε έπαιρνα τηλέφωνο και δεν το σήκωνες για αυτό ήρθα απροσκάλεστη..δεν ήθελα να ενοχλήσω.." τηλέφωνο; Που είναι το τηλέφωνό μου; Άρχισα να ψάχνω πανικοβλημένη την καμπαρντίνα που κρατούσα στα χέρια μου.Fuck..Τα τρομοκρατημένα μάτια μου έπεσαν στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι, και έπειτα στο πάτωμα, και έπειτα στο σαλόνι, και έπειτα στον καναπέ πάνω..Fuck Fuck Fuck..Το τσαντάκι μου ήταν πάνω στον καναπέ και μέσα σε αυτό το κινητό μου. Το πέταξα λογικά όταν έβγαλα και την καμπαρντίνα μου ασυναίσθητα. Fuck..Δεν πρέπει να το δει η Σελίνα..Δεν πρέπει..Ξέρει πολύ καλά τις τσάντες μου και η συγκεκριμένη είναι η συλλεκτική της louis που ξέρει ότι είναι η αγαπημένη μου. Αν την δει;..ω θεέ μου...το στομάχι μου έγινε κόμπος και ένιωθα ότι θα κάνω εμετό από λεπτό σε λεπτό.

The Lie (Camren)Where stories live. Discover now