Angel of Death (On-going)

Chapter5: Phantom



" Two days nang hindi pumapasok si keyla simula nung alam mo na! "

" Yeah. Maybe she's really upset. "

" I think so!."

Masama siguro talaga ang loob niya hayy! Hindi ko naman kasalanan kung masyado akong magaling para sakanya ee. Whuaaahaha xD!!. Joke! Nananahimik lang ako sa room at nakikinig ng music. still wala parin ako sa mood kailangan ko nang mag ingat ngayong alam na nilang buhay ako.

Nagulat ako ng may biglang humawak ng wrist ko at hinila ako palabas ng room.

" ("O.O) Z-zeno! "
" Come with me. "

"H-huh? Bakit? Saan tayo pupunta?"

"You're always alone. Hindi kaba nababagot? "

" H-hindi! Atsaka sanay naman na ako ee. Teteka nga saan ba talaga tayo pupunta? "

" Kung saan tahimik. "

"Sandali! Hindi mo ako kailangang hilahin sa-sama naman ako ng, ng maayos! "

Ilang minuto lang nakarating na kami sa rooftop at umupo sa malilim na lugar.

" Anong gagawin natin dito?? "

" Diba sinabi mo kahapon. This is a peaceful place! So pinapahintulutan kitang pumunta dito anumang oras mo gustuhin."

Wow!! Hanep!! Siya ba may ari nitong school? Ayus aa.

(Gurgle!!) my stomach growls.

" Its that you!!? "

"whuaaaa!!! I-ITS NOT ME!!!.. "
Oh me Gahd!!! Oh me Gahd... Nakaka hiya, i feel embarrass Whuaaaaaa!!!!

"Pft!! Hahahahaha.. "
Bigla akong napa tigil sa pag papanic dahil as kanyang pay tawa. The surroundings filled with his laughter.

" You're so funny! Hahahaha!!!! "
But this time its so embarrassing .

" P-please stop laughing, Its unpleasant!. "
Buti naman at tumigil ito sa pag tawa.

" Here. Eat this. "
May inilabas siyang lunch box sa bag niya.

" But it's your lunch!. "

" I'm not hungry, atsaka I don't like it. "
I gave him a wide smile.

"Thank you! "

" Stop it. You're not cute. "
Pag bukas ko ng lunch box niya.

"Wow! are you sure, you don't like it?? Masarap kaya to. "

" Just eat it. O baka gusto mong bawiin ko pa yan sayo."

"Eto nanga po kakain na (chuckle)."
Ilang minuto nariin akong kumakain.

"How's your wrist?? "

"Hmmm. Okey naman na magaling na :)"

" Can I asked something? "

"Sige. "

"Where's your parents?? "
Napatigil ako bigla sa pagkain

" Patay na. At the age of five pinasok ng mga magnanakaw ang bahay namin. Itinago ako ni papa sa likod ng cabinet. Dalawa sila ni mama hawak ng mga magnanakaw. Narinig kong sinabi ni papa na, Kunin niyo na ang lahat wag niyo lang kaming sasaktan, akala ko okey na ang lahat pero bago sila umalis nakarinig ako ng dalawang putok ng baril. Pag labas ko mula sa pinag tataguan ko wala na sila at nakita kong naliligo na si mama at papa sa sarili nilang mga dugo."

Kahit na kasinungalingan ang ikinukwento ko sa kanya, hindi ko parin mapigilang hindi umiyak pagdating kila mama at papa.

" Oh. Punasan mo na yang luha mo ang PANGIT mo lalo!  Atsaka baka matuluan pa ng sipon yang lunch box ko nakaka diri. "