Angel of Death (On-going)

Chapter 12: His Place

(HANA POV)

Nag papahinga lang ako ngayong araw dahil ramdam ko parin ang sakit ng aking buong katawan. Sa sobrang dami kong ina-alala biglang nag flashback sa aking isipan ang mapupulang mga matang nakita ko kagabi. Dahil dun naka ramdam ako ng puot at galit, pero sa kabila nun may mga katanungan parin sa akin kung bakit ako nito tinulungan.

"Ang lalim ata ng iniisip mo."
Isang pamilyar na boses ang nag mula sa aking likuran.

"I saw him."

"Saw who?." He said in a curious tone.

"The one who killed my parents! He was there, he save me last night i know its him!."
Nag lakad ito pa tungo sa upuan malapit sa aking kama.

"Are you sure? Baka namamalikmata ka lang."

"I'm sure its him! hindi ako nag kakamali, i will never forget those bloody eyes of him."
Sa bawat pag alala ko sa nilalang na iyon mas lalong sumisikip ang dibdib ko.

"So anong balak mong gawin sa oras na makita mo siya ulit?"

"Kagaya parin ng dati kong sinasabi, pag sisisihan nila ang ginawang pag buhay saakin."
Hindi ko maiwasang hindi maging seryoso sa aming pinag uusapan.

"Hahayaan kitang gawin ang kahit anong gusto mong naisin, pero wag mo sanang kakalimutan na meron pa tayong kailangan tapusin."

"I'll promise, i'll make that in mind."

Ang tinutukoy ni Enzo na kailangan naming tapusin ay yung planong sinabi niya saakin nung gabing hinatid namin si Keyla. Sinabi niya din saakin ang tungkol sa Forbidden Spell na mag bubukas sa mga Beast gates at tiyak kong yun ang tinutukoy nung halimaw na naka laban ko dati.

"Ee. pwede naba nating tangalin tong spell? para naman magamit ko na yung kapangyarihan ko."

"Nag iisip kaba talaga? sa ngayon hindi pa nila pwedeng malaman ang tungkol sa kapangyarihan mo. Mas lalo ka nilang pag iinitan."

Sandaling nabalot ng katahimikan ang buong silid ng biglang tumunog ang aking cellphone.

(1 Message Receive)

Zeno Kitty: Clumsy, busy kaba?

                                                                                                                                Ahmm! hindi, bakit?. :Me

Zeno kitty: Be ready at 4:00 pm, i'll pick you up.

                                                                                              Huh! saan naman tayo pupunta?. :Me

Zeno kitty: Basta wag nang madaming tanong.

                                                                                                              Hindi na pala! Sungit. :Me

Zeno kitty: Wirdo! wag kanang mag text.

 Okey. :Me

Hayyy! pati ba naman sa text masungit parin :3.
Nagulat ako ng may tumama sa muka kong unan.

"Para kang baliw diyan! ang pangit mong ngumiti parang aso Hmpf!!.."
Hala siya! ang sakit nun aa. Sobrang pangit ko ba talagang ngumiti kaya tinarayan pa ako nitong batang to.

"Problema mo?"

"Ewan ko sayo!."
Iba na talaga ang panahon ngayon, akalain mong nag kakaroon nariin ng Red stage ang mga lalake sobra ang ka-sungitan.