Angel of Death (On-going)

Chapter 16: Saying Goodbye?

(BREAK TIME)

Nag kalat nanaman ang mga studyante sa bawat sulok ng paaralan.

"Hey!" Tawag nito saakin mula kung saan.

"Are you okay?"

"Of course i am."

"Good, by the way, where's enzo?"

"Hindi Yata siya pumasok, hindi ko pa siya nakita Simula kaninang umaga." Paliwanag ko dito.

Actually enzo have an important matter to do. They're starting to prepared everything for the big war going to happened a weeks from now.

(Last night Flash back)

"Sigurado kang okay kana talaga."

"Yeah!."

"Okay then I have to go. There's so many things I have to finish before the out break."
Nag unat-unat ito bago tumalikod.

"And again i'll remind you Hana. Cut the connection between you and zeno. Believe me it's for your own good."
At tuluyan na niya akong nilisan.

(End of flash back)

Eto na ang huling dalawang linggo bago ko lisanin ang mundong ito. Huling linggo na makaka sama ko ang taong tumanggap saakin. Pag lipas ng mga araw na ito Hindi ko na alam ang mga susunod pang mangyayare. Kung makikita ko paba ulit siya o Hindi na.

Ang sakit pala sa pakiramda ng mag paalam. Lalo na sa taong nag pahalaga sayo at tinangap ka ng totoo sa kabila ng mga sinasabi ng iba.

"Ang lalim ata ng iniisip mo. "

"Don't mind me, It's nothing. "

Naagaw ang aming atensyon sa mga estudyanteng nag kukumpulan sa canteen. In the middle of the crowd there is a girl standing, She was very jolly and cheerful while talking to other students surrounds her.
Nabigla ako hindi dahil sa pag baling ng tingin nito, kundi ang bigla nitong pag ngiti saakin at pag titig kay Zeno. I sense something in her, She is indeed beautiful like a goddess, but behind those smile  i can see her filthy attitude.
Mag sasalita sana ako ng bigla akong hinila si Zeno paalis.

"Lets go!! " pag mamadali nito sumunod nalang ako kung saan man niya balak pumunta.

"A-aray zeno yung kamay ko."
tumigil ito sa pag lalakad at dahan-dahang inalis ang kanyang pag kaka hawak. Malayo layo na din ang aming nalakad, napadpad kami sa isang parte ng school na wala masyadong estudyante.

"I'm sorry, hindi ko sinasadya." sabi nito at nag iwas ng tingin. mula sa kanyang mata nakita ko ang halo-halong mga emosyon. Halos hindi ko ito maintindihan.

"Okay ka lang ba? "Muli itong humarap at hinawakan ako sa mag kabilang balikat.

"Please hana! Kung sakaling mag iba man ang tingin mo saakin at nag iba ako sayo. Wag kana sana pang mag dalawang isip na lapitan ako. Pakiusap! Lumayo kana saakin. " he was talking using his serious tone.

Dahil sa mga sinabi niya para bang nag pantig ang aking pandinig at nanigas ang aking buong katawan kasabay nun ang para bang may kung anong matulis na bagay ang tumutusok saaking puso.

"At kung malaman mo man ang tunay na dahilan. Kung mag kakaroon ka nang pag kakataon, handa akong isuko ang sarili ko sayo."

At ngayon isang emosyonal na mga mata ang aking nakikita.

"Ano bang pinag sasasabi mo" bahagya akong tumawa para hindi nito mahalatang nasasatan ako sa mga sinabi niya.

"I don't understand! Pina prank mo ba ako. Haha well effective. " tinanggal ko ang kanyang kamay saaking balikat.

"I'm not joking. Sinasabi ko ito habang may mga pag kakataon pa ako. Ayokong lubos kang magalit saakin. "

"I-i don't understand, hindi kita maintindihan. Bakit mo sinasabi saakin to? Naguguluhan ako, bakit?"

"Kasi hana ayaw kitang masaktan. " Bigla ako nitong hinihigit at niyakap ng mahigpit. Ano bang nangyayare? Hindi ko maintindihan bakit!? Naguguluhan ako.

"Alam kong masyadong mabilis, Pero maniwala ka man o hindi importante ka saakin. Oo alam ko naguguluhan ka and i'm sorry kasi hindi ko pwedeng sabihin sayo ang totoo. Because i want to spend more time with you, just like this i wish i have more time. I- i- im sorry. "

Matapos iyon, dahan dahan na itong tumalikod saakin at nag patuloy sa pag lalakad. Samantalang ako ay naiwang naka tayo at hindi parin maka paniwala.

(THIRD PERSON POV)

Nang matauhan sinubukang habulin ni hana si zeno, ngunit sa pag liko nito ito ay tuluyan nang nawala. Hinanap niya ito kung saan-saan pero kahit anino nito ay hindi niya maaninag. Huli nitong pinuntahan ang Roof top at wala parin itong nadatnan dito.
Maririnig mo sa kanya ang pag habol nito sa kanyang paghinga. At agad naman itong napa tingin sa kanyang likuran ng maramdamang may pumasok, ngunit ibang muka ang kanyang nasilayan.
"Nakita kita muka kang nag mamadali, kaya sinundan kita dito. Whuuu! Ang bilis mong tumakbo. Anyway may Probema ba?"

"Keyla! Nakita mo ba si zeno?"

"Ahmmm. Si zeno? Nakita ko siya kanina nina lang"

"Where?? Tell me please"

"S-sa first floor sa may hallwa--. W-wait hana sandali lang!! "

Hindi na nito pinatapos pa ang sasabihin ni keyla ng tumakbo ito agad. Halos walang ibang gustong gawin ngayon ang babae kundi linawin ang lahat.

Sa pag dating nito sa lugar na sinabi ni keyla. Napa hinto ito at bahagyang napangiti ng makita si Zeno na naka ngiti, sa huling pag hakbang nito biglang nabawi ang lahat, halos manikip ang kanyang dibdib sa kanyang makita.

Naka ngiti ito ngunit hindi para sa kanya, Kundi sa babaeng kaharap nito ngayon. At ang pag halik nito sa noo ng babae. Pero sa isip nito wala ng mas sasakit pa sa pag daan ng dalawa sa kanyang harapan na parang isa lamang siyang hangin sa lalake.

"I miss you! "

"I miss you too!"

"Zeno." Sambit nito, at hindi naman siya nabigong mapalingon ito sa kanya. Pero tila ba napa taas ang kilay ng dalaga dahil sa kanyang pag tawag.

"Im sorry for being a disturbance. I just wanted to say, thank you for telling me."

At hindi na ito nag dalawang isip pang umalis.