Natahimik ako nang ilang sandali. Ang daming emosyon ang gustong lumabas sa puso at isip ko. She betrayed me and it's really hurt to the fact na ang best friend ko pa. Ang sakit eh, bakit gumaganito siya sakin? May nagawa ba akong kasalanan sa kaniya? Kaibigan ko siya eh.
"Alam mong no'ng una palang kung gaano ko kamahal si Shiba. Noon palang ay alam mo ng mahal ko na siya. Ikaw dapat ang mas may nakakaalam noon, hindi pa tayo magkaibigan habol na ako nang habol sa kanya. -- pero wala kang sinabing may nararamdaman ka rin pala sa kaniya -- ano yun? Instant? --"
Hindi ko alam sa dinami dami nang sinabi ko ay hindi ako naiyak.
Nakatingin ako deretso sa mata niyang hilam nang luha. Pakiramdam ko hindi siya yung matalik kong kaibigan na si Olivia. As what she have said, we were like sisters then why,she's doing this to me? Bakit siya pa?
Tumayo siya at ang kamay ko naman ang hinawakan niya.
"Ella--"
"Stop it, Olivia. Nakakatawa eh, ikaw yung mga napagsusumbungan ko, all about Shiba. Paras kayong paasa. -- Alam mo, gustong gusto kitang sampalin eh. Pero pipigilan ko dahil mataas ang respeto ko sayo. Tanga ako eh, bobo pa. -- But let me tell you this --" huminga ako nang malalim. " --I did love you -- I respect you a lot. I treated you like real sister and that's what I get in return? -- Sana, sa pag alis nyo ay hwag na kayong bumalik. Stop hurting me na parang wala kayong pakialam. Hwag kang magmakaawa, dahil alam kong alam mo na ako ang mahal ni Iba." alam kong naapektohan siya sa sinabi ko. Yumuko siya.
"Magsama kayong dalawa." Then I walked out.
Ang sama nang pakiramdam ko pero tuloy tuloy akong naglakad palabas nang function hall. Sa loob nang kotse ko binuhos ang sama ng loob ko. Natatandaan ko pa noon na pilit niya akong pinaparangalan na dapat hindi ang babae ang naghahabol. Kaya pala may gusto din siya kay Shiba.
Ang saklap. There's always a heartbreak in love. Gusto ko pang matawa sa sarili ko. Hindi ko alam ang punto ni Shiba bakit niya ba kami ginaganito?
Ayoko ng umasa. Tama na yung nangyari. Tama na yung sakit.
I hate them and i hate myself for trusting someone that is not worth it. We really need space.
--
Maaga akong nagising kinabukasan. I tried to start a new day na walang iniisip at pino - problema tungkol sa nangyari. Kakalimutan ko lahat pati ang nararamdaman ko kay Shiba. Hindi madali pero alam kong mangyayari din yun.
Alas kwatro palang ay nagbake na ako nang cookies. Gusto kong ipaghanda si mom lalo na't hindi ko na siya inistorbo kagabi. Gusto kong ipagtimpla siya ng gatas niya. It made me smile thinking my mom.
I put my earphone on and played a music. I hum and tried to sing a long with the song.
"It's just another night
And I'm staring at the moon
I saw a shooting star
And thought of you
I sang a lullaby
By the waterside and knew
If you were here,
I'd sing to you
I really like the song. Pakiramdam ko bagay sa akin. Gaano kaya kaganda ang Amsterdam? I wanna go there, just mom and I.
"So open your eyes and see
The way our horizons meet
And all of the lights will lead
Into the night with me
And I know these scars will bleed
But both of our hearts believe
All of these stars will guide us home"
Halos matapos ko na yung kanta nang mahagilap nang mata ko si yaya. She was panting and -- crying. My lips parted and trying to figure out what'd she mouthed. Tinuturo niya ang kwarto ni mommy. And that explained to me everything.
"I can hear your heart
On the radio beat
They're playing 'Chasing Cars'
And I thought of us
Back to the time,
You were lying next to me
I looked across and fell in love"
Dahan dahan kong tinanggal ang kaliwang earphone.
"--- Ella! Ang mommy mo, wala na! Dios ko! Ano ba Rafaella! Puntahan mo na ang mommy mo!" She's screaming at di matigil ang luha niya sa mata.
"All of these stars will guide us home."
Natulala ako. Sumakit ang ulo ko. Nabibingi ako at namamanhid ang ulo ko hanggang leeg. Ni halos hindi ako makagalaw sa sobrang sakit. Ang sakit na. Mahigpit akong napahawak sa wire wrisk na ginamit kong panghalo sa mga sangkap.
Ang sakit.
Sa sobrang sa sakit ay gusto kong himatayin nalang ako at hihilinging sana masamang panaginip lang lahat. Na sana pagkagising ko ay babalik sa dati ang lahat. Sana pag gumising ako yung nakangiting mukha ni mommy ang masisilayan ko. Yung wala pa siyang sakit.
Like the old times.
"I can see the stars
From America"
-----
