Chapter12: Rhea POV
Mula nung araw na nangyari yun, mas lalo pang gumulo ang buhay ko. Parati kona siyang nakikita araw-araw at maging sa panaginip nakikita kona rin siya. Basta ang gulo, para na akong binabangungot ng gising.
"Ok kana ba?" Sabi ni Avan. Tumango lang ako. "Nandito lang ako. Sasama kita."
Ewan ko pero nakaramdam ako ng kilig.
"Salamat." Pinipigilan ko lang yung sarili ko na kiligin.
"Nandito lang ako ha?" Tumango ulit ako dahil baka ano pa ang masabi ko.
Ewan, first time ito. Di ako makapagsalita sa kaba na nararamdaman ko.
Lumabas ako dahil wala namang prof. Naglakad-lakad lang ako para maaliw naman ang sarili ko.
"Nagstop na daw si Rosa." -Girl1
"Oo daw eh. Kawawa naman. Hindi daw siya tinantanan nung multo." -Girl2
Dali-dali akong pumunta sa room namin para tignan sila Avan.
"Si Rosa…" biglang tumulo ang mga luha ko.
"Anong nangyari?!" -Avan.
"Nagstop na daw siya." Sabi ko habang umiiyak parin.
"Tara?!"
"Ha? Saan tayo pupunta?"
"Kila Rosa."
Hinila niya papuntang paradahan.
"Seryoso ka?!" Tanong ko sakanya.
"Oo. Tulungan natin siya."
Naawa ako kay Rosa. Wala naman siyang kasalanan. Bakit pa siya dinadamay?! :(
Sa byahe namin ni Avan, nakatulala lang ako. Iniisup kung bakit pa nangyayari ang lahat ng ito.
"Nandito na tayo." Napatingin ako sa bahay nila Rosa.
"Ahhhh." Biglang sumakit ang ulo ko.
"Bakit?!" Hinawakan ako ni Avan sa kamay.
"Yung bata."
"Bakit yung bata?!"
"Nakikita kung sinasaktan niya si Rosa."
"Pasok na tayo."
Nakikita ko parin kung pano niya tinu-torture si Rosa. Naiiyak nanaman ako.
"Rosaaa!" Bumuhos nanaman ang luha ko.
"Shhhh. Magiging ok din ang lahat." Patuloy parin sa pag alalay sakin Avan. Hanggang sa naka pasok kami sa loob.
"Di ako mapapanatag pag di ok si Rosa. Kasalanan ko lahat ng ito. Sana mapatawad ako ni Rosa." Sabi ko habang patuloy na pumapatak ang luha ko.
"Wala kang kasalanan. Tahan na."
Walang tao sa bahay nila Rosa.
"Tao po!" Sigaw ni Avan.
"Wala atang tao."
Naghintay pa kami ng mga ilang minuto, kinonfirm namin na wala talagang tao.
Naglakad na kami palabas ng makita namin si…
"Lola?" Oo, yung lolang parati kung nakakasalubong noon.
"Wag kang mag-alala malapit ng matapos. Malapit ng matapos ang sigalot sa buhay niyo."
"Po?" Hindi pa nagsisink in sa utak ko yung mga sinabi niya.
"Rhea, kausap mo?" Tanong sakin ni Avan.
