Chapter11: Rosa POV
Umaga na ng nakatulog ako. Pinipilit niya parin ako na kailangan kung patayin si Ate Rhea diko kasi kaya! :3 naalala ko pa yang huling sinabi niya sakin.
"Papatayin mo siya o papatayin kita?!" Galit na galit siya. Diko alam pero alam ko namang na wala namang kasalanan sakanya si Ate Rhea pero bakit gustong-gusto niyang mawala si Ate Rhea?!
Linggo na! Pasukan nanaman bukas, guguluhin nanaman niya ako!
"Anak, baba kana! Kain na tayo!" Sabi ni Mama mula sa labas.
Ayokong bumaba, ayokong kumain! Gusto ko lang na nandito ako! Gusto ko ng mamatay! Pagod na ako!
"Rosa?!!" Sigaw ulit ni Mama.
"Ma, mamaya nalang po ako kakain! Wala po akong gana!" Sigaw ko mula sa loob ng kwarto ko. Di na nagsalita si Mama, mukang alam na niya yung nangyayari sakin.
Huminga na ako para makapagpahinga pero alam kung nandito lang siya, nararamdaman ko siya! Di niya nanaman ako titigilan!!
"Andito lang ako!" Bulong niya sakin! Tumayo lahat ng balahibo ko!! "Andito lang ako!!" Paulit-ulit niyang sinabi sakin yan. Hindi ako nag-hesitate na tignan siya.
Naglalaro siya, nilalaro niya yung salamin malapit sa cabinet ko.
"Umalis kana dito!!" Sigaw ko sakanya!!
Dahan-dahan niyang inikot ang ulo niya, as in yung ulo lang niya yung ginalaw niya! Marami na akong nakakita sa pelikula ng ganun pero sh333t!
"Ba-bakit kapa n-na-nandito?!!! U-umalis ka-kana!!!" Nauutal na sabi ko sabay takip ng mata ko!
Tawa lang siya ng tawa! Nakakarindi!
"ROSA?!!!" Naririnig kona sigaw ni Mama mula sa labas! Di ako makasalita kasi parang may pumipigil sakin na magsalita!
"Nahihirapan kana Rosa! Hahahahaha! Tapos gusto mo pang protektahan si Rhea kaysa sa sarili mo?!! Nag-iisip kaba?!!"
"Rosa!!!" Naririnig kona pilit binubuksan ni Mama yung pintuan ng kwarto ko.
"Kung gusto mo pang mabuhay, gagawin mo ang pinapagawa ko sayo!! Hahahaha."
Tsaka na ako nawalay ng malay!
*Rhea POV*
Diko ko mawari ang nararamdaman ko ngayon, naghahalong takot na diko maexplain! Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nakaramdam ng ganito!
"Rhea!!" Tawag sakin ni Rica.
"Bakit?!" Nakatingin parin ako sa malayo.
"May problema ba?"
"Parang..." tumingin ako sakanya. "Nararamdaman ko na may masamang mangyayari."
"Ha?!!"
"Ano Rhea?!!" Nagulat ako ng biglang dumating si Avan. "Paki-ulit mo nga yung sinabi mo?" Sabay baba niya ng bag niya.
"Basta, nararamdaman ko lang na may masamang mangyayari."
"May kinalaman ba yung si Sarah?!"
"Diko alam, parang, siguro. Nalilito ako!!" Sumasakit na yung ulo ko isama mo pa yung katawan ko.
"Diba may pumunta sa bahay niyo?" Sabi ni Rica. Tumango naman ako. "Diba sabi mo na parang may alam o something?"
"Oh tapos?"
"Baka siya yung makatulong satin upang malutas natin ang problema mo tungkol sa Sarah na yan para matahimik na siya."
Napaisip ako sa sinabi ni Rica. Siya kaya ang makakatulong samin?
