Kurtlar Arasında (4. Kitap)

13. Bölüm

"Bunu onlar mı yapıyor?"
"Elbette dolaylı yoldan. Yaptırdıkları birileri olmalı."
"Evet sanrım var." Dedim.
"Boyunlarında..."
"Yıldırım çarpmış kişilerde görülen izin aynısı var değil mi?"

Gözlerimi büyüttüm.

"Nasıl bil..."
"Çünkü ben her şeyi bilirim. Çocuk ya da kız her kimse o virüsü önce vücuduna sokmuş sonra da kendini etkilememesi için ilacı içmiş olmalı. Böylelikle kendisi zarar görmüyor ama çevresindekilere her türlü yolla bulaştırıyor."
"İlaç mı? Onu nereden bulabiliriz?"
"Bunu bilmiyorum. Öğrenince bana da söylersiniz."
"Dur bir saniye! Yüce insan her şeyi biliyor ama bir panzehrin ne olduğunu bilmiyor mu?" Diye sordum alaylı bir şekilde.

Kadın sırıtmaya başladı.
"Neden bunu elinizdeki kitaptan aramıyorsunuz?"

David ile birbirimize doğru baktık ve arkamızı dönüp gitmeye hazırlandık. Tam bir adım atmıştık ki...bizi durdurdu.

"İnsanlara bulaşınca ne olduğunu gördünüz....peki kurtadamlarda neler olacağını biliyor musunuz?"

Aynı anda ona doğru döndük.

"Bize bulaşır mı?"
"Siz bunun farkında bile olmazsınız."
"Nasıl anlayacağız?" Diye sordu David.
"Merak etmeyin! Zamanla anlarsınız." Dedi ve arkasını dönüp yanımızdan ayrıldı.

.....

"Bunun nasıl farkında olacağız?" Diye sordu Jessica endişeli bir şekilde.
O sırada kitabı karıştıran Eric'e doğru döndüm.

"Bir şey var mı?"
"Şimdilik yok!"
"Tanrım kitap çok kalın! Bu aylarımızı alabilir." Dedim ve kolumu kitaplığa doğru dayadım.

O sırada yanımıza Bayan Will gelmişti.

David ile birbirimize baktık.

"Buranın bir kütüphane olduğunu untmamanızı tavsiye ederim. Ya sessiz olun ya da buradan gidin. Hiç mi birinizin dersi yok?" Dediğinde hepimizde aynı anda kafalarımızı olumsuz anlamda sallamıştık.

"Bella, David, Chris ve Kate! Eğer bugün hepinizi derste görmezsem....davranış notlarınızı aşağıyalara indiririm. Sonrasında da hoşçakal güzel üniversiteler."
"Ah bunu neden bize yapıyorsun?"
"Bence artık sorumlu olmanızın zamanı geldi." Dedi gözlerini büyüterek ve elindeki kitabı kitaplığa koyarak yanımızdan ayrıldı.

"Bu kadın kesinlikle deli." Dedi Kate derin bir nefes alarak.
"Tanrım şu kokuyu nasıl olur da almazsınız?" Diye sordum. Ardından tekrar Eric'e doğru baktım.

"Herhangi bir şey?"
"Yok!" Dedi ve kitabı bir anda sert bir şekilde kapattı. Ayağa kalktı.

"Bunu daha fazla yapabileceğimi sanmıyorum. Bu kitap beni fazlasıyla yoruyor. Üzgünüm ama....daha fazla devam etmek istemiyorum. Derse girmem gerekiyor. Siz bir şey bulursanız bana da haber verirsiniz ya da vermezsiniz. Canınız ne isterse! Ben gidiyorum." Dedi ve hepimize son kez bakarak arkasını döndü, yanımızdan ayrıldı.

Hepimiz öylece kalakalmıştık.

"Bu da neydi böyle?" Diye sordu Chris bana doğru bakarak.

Dudağımı büzdüm ve Kate'in yanına doğru gittim. Kulağına doğru eğildim.

"Bence gidip ne olduğunu anlamalısın. Şu anda sana ihtiyacı olduğundan eminim." Dedim ve Ed'e doğru baktım.

Kate bana doğru döndü. Gülümsememeye çalışıyordu ama pek başarılı olduğu söylenemezdi. Kafasını salladı ve yanımızdan ayrıldı....