Dochter van Hades (fanfictie percy Jackson)(slow updates)

Proloog

{mydria underwood}

Ik loop mijn huis in. Mijn zwarte jurk was helemaal doorweek van de regen. Ik kijk om me heen. Ik kijk naar de foto's aan de muur. Ik zie mijn moeder en ik op de foto. We zijn aan het lachen.

Ik pak de foto van de muur en kijk ernaar. Ik glimlach naar de foto. Ik laat mijn vinger over mijn moeder gaan. Langzaam verdween mijn glimlach en mijn glimlach ging over naar tranen. De tranen stromen over mijn wangen.
Ik fluister "waarom gebeurd dit ons mama. Waarom heb je mij verlaten." Ik zak op de grond en hou de foto dicht tegen me aan. Ik leun met mijn rug tegen de muur. Ik kijk naar me moeder. Mensen vertelde me dat ik mijn moeders karakter heb eigenwijs, koppig, aardig, behulpzaam en humor en ik heb de krullen van mijn moeder. Ik heb nooit mijn vader gekend. Mijn moeder zei altijd dat iedereen denkt dat hij gemeen is, maar dat hij vanbinnen een liefdevolle man was en dat ik veel op hem leek van uiterlijk.

Ik heb zelf zwart krullig haar en donkere bruine ogen. Ik sta op en hang de foto terug en loop naar de woonkamer.
Mijn moeder was een beroemde zangers en actrice. Vandaag was haar begrafenis. Mijn tante had het zo geregeld dat iedereen afscheid van haar kan nemen. Het was zelf op tv te kijken.

Ik pak de afstandsbediening en doe de tv aan. Ik ga zitten op de bank en het boeide me niks dat de bank nat werd.
Ik Zapp naar een kanaal met mensen die vertellen over de begrafenis.

{De interview}
De begrafenis vond ik heel zielig. Het fantastische deel vond ik dat haar dochter mydria underwood haar zegje deed en haar lied. Ik moest er van huilen toen ze dat zong.

Hier is het stukje dat haar zegje en haar lied human.
Ik zag me. Ik had rooie ogen van het huilen. Je zag de zwarte strepen van mijn mascara op mijn wangen. Ik zag er echt niet uit. Ik liep naar het podium toe. Ik pak de microfoon. Ik tril van top tot teen zag ik. Ik zag dat ik diep inademde. En toen begon ik te praten.

Beste mamma.

Ik herinner me nog toen je zei dat ik anders was dan de rest.
De laatste maand was er niks met je. Je was vrolijk zoals altijd.
Maar een week geleden toen ik in je kamer kwam 's morgens was je er niet meer.
Ik herinner me nog dat ik gilde en ik probeerde je wakker te schudden, maar je werd niet neer wakker.

De laatste keer dat ik tegen je spraak vertelde ik jouw dat ik een lied aan het schrijven was. Ik had voor jouw de couplet gezongen. Je vond het geweldig en zei als ik dood ga moet jij dit liedje op mijn begrafenis zingen.
Het leek alsof je wist wanneer je dood ging leek het wel.

Mama ik mis je met mijn hele hart. Ik heb het liedje voor jouw afgeschreven. Ik ga het liedje nu zingen.
Het liedje heet human (boven zie je het liedje human).

I can hold my breath
I can bite my tongue
I can stay awake for days
If that's what you want
Be your number one
I can fake a smile
I can force a laugh
I can dance and play the part
If that's what you ask
Give you all I am

I can do it
I can do it
I can do it

But I'm only human
And I bleed when I fall down
I'm only human
And I crash and I break down
Your words in my head, knives in my heart
You build me up and then I fall apart
'Cause I'm only human, yeah

I can turn it on
Be a good machine
I can hold the weight of worlds
If that's what you need
Be your everything

I can do it
I can do it
I'll get through it

But I'm only human
And I bleed when I fall down
I'm only human
And I crash and I break down
Your words in my head, knives in my heart
You build me up and then I fall apart
'Cause I'm only human, yeah

I'm only human
I'm only human
Just a little human

I can take so much
Until I've had enough

'Cause I'm only human
And I bleed when I fall down
I'm only human
And I crash and I break down
Your words in my head, knives in my heart
You build me up and then I fall apart
'Cause I'm only human, yeah

En zo eindigt mijn liedje. De tranen zagen de mensen van mijn wang rollen. De hele publiek juichte of huilde met me mee.

Ik ga je missen mamma.
Je bent nu op een betere plek dan hier.
Bye mamma.

En zo eindigt ik met mijn zegje. Alle mensen gingen staan en klapte met hun handen.
Ik loop de trap af naar mijn enige tante. Ze knuffelde me.

En toen zette ik de tv uit. De tranen vielen van mijn wangen.
Ik pak mijn ketting vast die mijn moeder me gaf.
Ik maak hem open en je zag een foto van mijn moeder en ik. Naast de foto staat mijn hele naam in.
Mydria devilness underwood.
Ik vond devilness heel apart en soms vroeg ik me af waarom ze dat heeft uitgekozen. Want ik vond het een heel erg op de duivel lijken. Of ik soms van de duivel was. Soms toen kinderen erachter kwamen dat mijn tweede naam devilness was. Keken ze me raar aan en sommige pesten ze ermee. Maar door de kinderen ging ik meer voor mezelf opkomen. Ik kreeg een grote mond daar door. Het was vooral sarcastische opmerkingen die ik maakte. Als ik dat deed waren ze meteen stil. Ik vertelde dat altijd naar me moeder. Ze lachte altijd van mijn opmerkingen. Ze wou dat ik de geschiedenis van de Griekse goden ging leren. Ik vond het super interessant. Ze vertelde heel veel verhalen over ze. Ik luisterde altijd aandachtig naar haar.

Ik pak de laptop van de tafel en zet hem aan. Ik ga naar een organisatie dat een wereldreis van 5 à 6 jaar. Ik moet even weg dacht ik.
Toen ik alles had geboekt. Loop ik naar me kamer en pakte een tas en deed het meest waardevolle spullen in.
Ik loop door het huis. Ik pak een foto van de muur en doe in de tas. Ik zucht.

Ik hoor de deurbel gaan. Ik schrik uit mijn gedachte en dacht wie gaat nu op deze tijdstip nu bellen.
Ik loop naar de deur met mijn tas. Ik doe de deur open.
Ik gil. Voor me stond paar mensen hun huiden waren helemaal wit. Ze hadden witte haren, witte kleren en witte ogen.
ze stappen naar binnen en een van de mensen zei:" zozo we hebben jouw eindelijk gevonden."

Ik loop stapjes voor stapjes naar achtere. De witte mensen lopen stappen naar voren. Ik draai me om en ren het huis in.
Ze komen me achter me aan. Ik loop naar de achterdeur en doe hem open. Ik ren de grote tuin in. Ze komen achter me aan. Ik was altijd onhandig zoals toen ik over een hoge drempel moest stappen maar ik struikelde toen had ik mijn rechte knie verrekt en vooral in weg vluchten. Ik struikelde over mijn eigen voeten. Ik struikelde echt over mijn eigen voeten. Ik viel op de grond.
Ze pakte me vlug. Ik probeer me uit hun greep weg te komen. Er word een doekje voor mijn mond gedaan. De witte jongen fluisterde "ruik maar mydria. Ik weet dat je niet lang je adem in kan houden."
Ik wist dat hij gelijk had. Ik moest ademen en dat deed ik. Langzaam viel ik weg en zag alleen maar zwart om me heen.

Ik was toen 13 jaar.
Ik zit hier al 5 jaar, 8 maanden, 16 dagen, 4 uur en 24 minuten.
Ik ben nu 18 jaar.
Ik weet zelf niet wanneer ik hier uit kom maar ik geef niet op.
Daarom heet ik niet voor niks

Mydria devilness underwood

Hallo lezertjes.

Dit was het proloog van ons nieuwe boek dochter van Hades.
Boven op het plaatje zie je het liedje human en een foto van mydria.

Groetjes de schrijver