The Lyons Captive

Chapter 8: I Like You

Namamadaling nagmaneho si JT patungo sa address na ibinigay ng punong tagapamahala sa kanya sa mansyon ng mga Von Latier sa Versailles. 

Nang makarating sa tapat ng condominium ay ibinigay niya ng susi sa valet at dumirecho sa lobby bitbit ang Peach Ice Cream. 

"Bonsoir! I'm looking for Lady Beatrice Von Latier's unit." ani naman ni JT sa receptionist na tila natulala naman sa pagharap sa kanya. 

"Bonsoir Monsieur! Je suis désolé monsieur, mais nous ne pouvons pas fournir les renseignements que vous cherchez au lieu de la vie privée des locataires. ( Good evening Sir! I'm sorry Sir but we cannot provide the information that you're looking for in lieu with the tenants privacy.)" ani naman ng receptionist. 

"Je comprends, mais s'il vous plaît je vraiment besoin de lui parler. ( I understand but please I really need to talk to her.)"

"Autant que je veux vraiment vous aider Sir, mais il est vraiment contre le protocole. ( As much as I really want to help you Sir but it's really against the protocol.)" ani naman ng receptionist.

"Regardez Mlle. Je vraiment besoin de lui parler. ( Look Miss. I really need to talk to her.)" ani naman ni JT na halatang naiinis na. 

"Je suis vraiment désolé monsieur, mais je ne peux pas vous donner son information d'unité. ( I'm really sorry Sir but I cannot give you her unit information.)" ani pa ulit ng receptionist. 

"Dammit! Do you even know who I am?! I am JT fuckin' Lyons! Now you're gonna open that goddamn computer in front of you and tell the information I'm looking for or I'm calling my sister Princess Laurice or better yet Prince Aldrich and ask them to get it from you then you're fuckin' fired?!" sigaw naman ni JT sa sobrang inis. 

Sa narinig naman ay tila namutla ang receptionist. Nakita rin niya ang bitbit ni JT na may tatak rin ng Royal Family. 

"Non! Je suis vraiment désolé monsieur. Désolé, s'il vous plaît ne le dites pas à Son Altesse. (No! I'm really sorry Sir. Sorry, please don't tell His Highness.)" ani naman ng receptionist na tila maiiyak na sa takot na mabilis na hinanap ang impormasyong nais niyang makuha. 

"Fait le vite! ( Make it fast!)" dagdag pa ni JT

"Il est sur le monsieur au 18ème étage. Unité 1800. ( It's on the 18th Floor sir. Unit 1800.)" maya mayang sabi ng receptionist na hanggang nagyon ay mababakas mo ang takot sa sinabi ni JT. 

"Merci!" ani naman ni JT na mabibilis na ang hakbang na pumunta sa elevator. 

Si Beatrice naman ay naroon sa loob ng kanyang unit. Ayaw niya munang umuwi sa Versailles dahil lalo lamang niyang namimiss ang ama. Nakatingin lang siya sa nag-gagandahang ilaw ng Paris habang kay lamlam ng kanyang mga mata. Katabi niya ang baso at bote ng alak. 

"Where do I start dad...?" malungkot namang ani Beatrice sa kanyang sarili. 

"Honestly dad, I don't know what will I do. I don't know..where to begin. You see, I'm all alone now. Just me..and myself..." ani pa ni Beatrice na kinakausap ang sarili. 

Nangangalhati na ang laman ng bote ng alak ng tumunog ang doorbell. Hindi naman iyon iniintindi ni Beatrice at wala siyang balak buksan ang pinto. Sadyang makulit lang kung sino man ang nasa labas dahil pinag sunod sunod nito ang pag dodoorbell. 

Inis namang tumayo si Beatrice sa kinauupan at nag tungo sa may pintuan. Sa inis ay hindi man lang niya nagawang silipin muna kung sino ang nasa labas. 

Nanlaki ang mga mata ni Beatrice at hindi nakapagsalita ng mapagbuksan si JT na seryosong seryoso ang pagkakatingin sa kanya. 

"What took you so long?" seryosong ani naman ni JT na matiim na nakatitig kay Beatrice.