The Lyons Captive

Prologue

"Hi Dad... How are you? I miss you..." ani Beatrice sa harapan ng isang puntod.

"Until now, I can still remember the day I lost you...You're pretty unfair you know that? Why do you have to do that and leave me alone...? You shouldn't have...I don't need to be queen. I'd prefer to be a simple girl who has a dad..." ani naman ni Beatrice na hindi napigilan ang luha.

Napapikit na lang siya at naalala ang nakaraan.

"We're at a dead end at this point. We need the pass to get in." ani ng head ng Royal Guards.

"Beatrice... Type in Beatrice for the passcode... " ani naman ni Beatrice.

Nang makapasok na ay napagtanto nilang malaki ang sakop ng basement na iyon.

Sa isang malaking silid na napag alaman nilang silid ni Beatrice ay napagtanto nilang naghihintay na si Brandt.

"Dad..." ani naman ni Beatrice na napaiyak na.

"I know you'd come sweetheart... I needed to make that call. So I can see you again... " ani naman ni Brandt na nakatitig sa anak ngunit may nakatutok na baril sa ulo ni Laurice kaya walang gumagalaw sa kanila habang may plaster ang bibig nito.

"Dad...stop now please... Please I'm begging you...please..." ani naman ni Beatrice.

"It's too late to stop now sweetheart... I'm sorry...but daddy loves you so much..." ani naman ni Brandt na nakatutuk pa rin ang baril kay Laurice na tulo lang ng tulo ang luha.

"Dad no...." ani naman ni Beatrice

Ngunit isang malakas na putok ng baril na ang umalingawngaw sa silid na iyon.

"Dad nooooooo!!!!!!" malakas na sigaw ni Beatrice ng makitang kakalabitin na ng ama ang gatilyo ng baril habang lumuluhang nakatingin sa anak.

Sinamantala naman iyon ni JT at agad na ipinutok ang hawak na baril kay Lord Brandt.

Samantalang si Beatrice naman ay tila natulala sa pagkakatayo at tila hindi tinatanggap ng isip at mga mata niya na ang kanyang ama ay naroon sa sahig na tila wala ng buhay.

"Beatrice..." mahinang usal naman ni Andrei ng makita na natulala si Beatrice ngunit tila wala na itong naririnig.

"Dad..." ang tanging nasambit ni Beatrice bago tuluyang bumuhos ang luha sa mga mata saka tinakbo ang ama na nakahandusay sa sahig.

"Daddy!!!!! No!!! No!!! No!!! Dad...you can't do this to me...you can't leave me...daddy please... Please please please dad...open your eyes dad!!!! Open your eyes!!" sigaw ni Beatrice habang iyak ng iyak.

"Prin-Princess..." ani Brandt na pilit imunulat ang mga mata para makita ang nag iisang anak.

"Dad...hold on I'll bring you to the hospital. Hold on..." ani Beatrice na tila nabuhayan ng magmulat ng mata ang ama ngunit humigpit lang ang pagkakahawak ni Brandt sa anak na tila pinipigilan ito.

"Daddy..." tila natatakot na sagot ni Beatrice sa ama.

"I...I love you Beatrice... " tumutulo ang luhang ani Brandt na hirap na hirap ng huminga.

"Daddy...hold on please... " ani Beatrice ngunit isang ngiti na lang ang sumilay sa labi ng ama bago tuluyang pumikit ang mga mata nito at nawalan ng buhay.

"Dad!!!!!!! Daddy....daddy..." sigaw ni Beatrice ng tuluyan ng mawalan ng buhay ang ama sa mismong harapan niya.

Abot abot ang luha niya sa mga alaalang iyon.