SAHADAKİ PRENSES

32. Anahtar Kelime : Üşenmek

"Nereye ?"

"Beni yak, beni yık demeden çıkmayı planlıyordum ablacım."

"Beni ya-"

Hızla odadan çıkıp, kapıyı kapattı.Kocaman bir kahkaha attım.

Şu Ece, benimde sinirimi bozuyordu.Kerem'e fazla yakındı.Hem de olmaması gereken bir yakınlıkta.

Aklıma beliren sinsi gülüşüyle, elimi oturduğum mermere hızlı bir şekilde vururken, İnledim.

Lanet olsun!

Acaba içimde hiç bilmediğim bir sadist mi yatıyordu ?

Olması muhtemeldi.

Yerimden bu sefer yavaş bir şekilde doğrulup dolaba doğru ilerledim.Yazlık Askılı yeşil elbiseyi üstüme geçirirken, ayağıma beyaz sandaletlerimi giydim.

Bugün karne günüydü ve Kerem ve ben karneleri aldıktan hemen sonra kamp için yola çıkacaktık.

Cansu ve Emre'yi yalnız bırakmaktan her ne kadar korksamda, gitmeyi çok istiyordum.Eh, birde Kerem'le gidince hevesim daha bir artıyordu.Neyse ki Kuzey, Emre ve Cansuya göz kulak olacaktı.Bu konuda güvenebileceğim tek kişi belki de Kuzey'di.

Saçlarımı iki taraftan tel tokayla tuttururken dalgalı saçlarımın bir kısmını arkaya atarken, diğer bir kısmını sağ ve sol omzumun üstünden önüme aldım.Şampuan kokusu huzur bulmamı sağlarken, dolabın kapağını kapattım.

Banyoya doğru ilerlerken valize takılmam sonucu, az daha düşüyordum.Neyse ki ucuz atlatmıştım.

Gözlerime rimel sürerken, dudaklarıma pembe bir ruj sürdüm.Artık hazır olduğum için valizimi, çantamı ve şarjda olan telefonumu aldıktan sonra aşağıya indim.Hepsi hazırlanmış bir şekilde beni bekledikleri için, ben gelince hemen yola koyulduk.

Okul, Müdürün sıkıcı nasihatları ve karne faslından sonra son bulmuştu.Bu senede bittiği için derin bir soluk aldım.Beklemediğim bir anda Kerem beni kollarının altına alırken, gülümsedim ve kollarımı Sevdiğime doladım.

Sevdiğim..

Ne güzel kelimeydi öyle..

Birkaç ay önceki Mira'ya çok uzak, Şimdiki Mira'ya fazlaca yakın bir kelime.

"Eh, yolcu yolunda gerek." diyen Kerem'le bir anda buruklaştım.Cansu'yu ilk kez bu kadar uzun bir süre yalnız bırakacaktım.

"Hı." diye mırıldandı Cansu bana bakarken.

"Gel buraya" dedim sırıtıp kollarımı açarken.Burnunu çekip kollarımın arasına girdi.

"Kendine iyi bak.Ve Kerem abi ablam sana emanet." diye mırıldandı Cansu.

"Merak Etme Cansu'cum Ablan, eniştene emanet." gözlerim kocaman olurken, Cansu kıkırdadı.

"Sende merak etme Miracım, Kardeşin Eniştene emanet."

Emre'ye gözlerimi devirirken, Kerem'in kaşlarını çattığını gördüm.

"Ne dedin sen ?" diye tısladığında, ürperdim.

"Dedim ki - Niye öyle bakıyorsun ?"

Emre'de bakışlarından tırsmış olmalıydı.

"Bir daha sakın Mira'ya cım ekini ekleme."

"Peki." dedi Emre geri geri giderken.

"Sakin olsana sen." diye tısladım sinirle, Kerem'in kolunu tutarken.

"Olmuyorum!"

Bağırmış mıydı o ?

"Kavga edelim yani ? Bağır çağır, es gürle git.Bu mu ?"