Ella's revenge.

O13

KAYLEIGH’S POV

‘ gaat het wel Kay? Je ziet zo bleek.’ Clayton legt een hand op mijn voorhoofd.

‘ ja het gaat wel.’ Zucht ik, ik voel Toby’s blik op me maar ik probeer het te negeren. Door mijn gegil was hij wakker geworden, hij probeerde me rustig te krijgen en ik maar janken en krijsen dat er iemand op de gang was, het verbaasd me zelfs dat Clayton niet wakker is geworden van mijn gekrijs. Toen Toby op de gang ging kijken was er niks en ook geen sporen dat er iemand was geweest. Ik wist zeker dat iemand  er was, die zware voetstappen, ik wist het zeker en het was geen Clayton. Die nacht heb ik niet meer geslapen, ik heb de hele tijd wakker gelegen en wel 5x gecheckt of de deur wel op slot was.

‘ moet ik misschien een soepje voor je maken?’ ik schud mijn hoofd en sta op. ‘ ik ga even naar de bieb.’ Toby staat gelijk op. ‘ ik ga wel mee.’ Ik schud mijn hoofd. ‘ blijf maar hier, lekker tijd doorbrengen met je zus.’  Voordat hij kan protesteren heb ik mijn jas en tas al gepakt en loop de keuken uit. Ik sla de deur achter me dicht en loop het pad af de straat op. De koude wind slaat tegen me gezicht aan als ik de poort van Toby’s huis dichttrek.

De licht is grauw en het lijkt net of iemand de zon tegenhoud licht te geven, want het is best donker voor 12 uur s ’middags. Ik druk mijn jas stevig tegen mijn lijf en loop naar de bieb aan de overkant van de winkel straat.

Als ik binnenkom zit alleen David Andrew’s aan een van de tafeltjes en Martha is bezig met de boeken in een het rek te doen.

Ik loop door naar de achterste rekken die hele achterin zitten en waar de verlichting het niet helemaal honderd procent doet.  Mijn vingers glijden over de boekenkaften opzoek naar het juiste boek, na een tijdje zie ik het dikke boek liggen,

Geesten, Demonen, hemel en Hel.

Ik trek het boek uit de kast en loop er mee naar een van de tafels, ver van David vandaan, hij hoeft niet te weten wat ik doe en straks gaat het ook nog rond de school dat gothic Kayleigh ook een heks is.

Ik sla het boek open en gelijk komt er een wolk stof uit, ik hoest en duw het boek van me af. De pagina’s zijn helemaal geel en de pagina’s half kapot.

Heel oud dus..

Ik sla de eerst bladzijde om en begin met lezen.

Een spook, fantoom of geestverschijning is een vermeend verschijnsel dat in het volksgeloof doorgaans in verband wordt gebracht met de ziel of geest van een overleden persoon die niet tot rust kan komen. Geloof in spoken is gebaseerd op de oude gedachte dat een menselijke geest kan worden gescheiden van het lichaam en kan voortbestaan ​​na de dood van het lichaam. De plaats waar de geest van de overledene rondspookt, associeert deze met een sterke emotie die hij in het verleden onderging, zoals wroeging, angst, of de verschrikking van een gewelddadige dood.

Hoe spoken eruitzien en zich gedragen varieert sterk per verhaal of cultuur. Een spook wordt meestal voorgesteld als een kleurloze schim. Mensen beschrijven  al naar gelang het genre, dat  spoken doorzichtige wezens die door gesloten deuren kunnen zweven of lopen.

Eén van de duidelijk niet-wetenschappelijke opvattingen is dat een spook de ziel (hier het emotionele residu) is van een overledene die op aarde achterblijft, terwijl de geest losgekoppeld is en naar hogere (heilige) sferen gaat, naar de hemel of (volgens de theosofische stroming) Devachan.

Anderen denken dat een spook het etherisch dubbel (een fijnstoffelijk lichaam) of een astraallichaam van iemand is (spiritisme).

Dus Ella of die gene die aan het spoken is, wordt nog gebonden aan de aarde? De geest kan niet tot rust komen..

Een rilling gaat over mijn rug als ik denk aan gisteravond, dat was echt eng..

Ik blader door tot dat ik bij een bladzijde kom met Klopgeest. Ik kijk om en zie David nog steeds voorover gebogen in zijn boek zit.

 Een klopgeest is een onverklaard verschijnsel waarbij geluiden worden geproduceerd, voorwerpen worden bewogen en elektrische apparatuur ontregeld raakt, zonder dat daarvoor een fysische oorzaak is aan te wijzen. De naam is afkomstig van de gedachte dat een spook of geest verantwoordelijk zou zijn voor de waargenomen manifestaties.

Verschijnselen die - naast klopgeluiden - vaak met klopgeesten in verband worden gebracht, zijn onder andere voetstappen, onverklaarbare geluiden, stemmen, het gooien met voorwerpen vanuit het niets, het verdwijnen van sleutels en andere gebruiksvoorwerpen die vervolgens op de gekste plaatsen kunnen worden teruggevonden, en meubilair dat uit zichzelf beweegt. Klopgeesten worden samen met andere paranormale verschijnselen bestudeerd in de parapsychologie. Volgens de meeste parapsychologen zijn klopgeesten het gevolg van niet onder controle gebrachte telekinese.

Ik blader snel door en lees verder. Ik stop als ik bij het hoofdstuk van de demonen ben, ik aarzel even maar begin toch met lezen.

Een demon (van het Griekse δαίμων (daimoon), 'godheid') wordt gewoonlijk opgevat als een 'gevallen engel', 'duivel', of 'boze of onreine geest'. In de Bijbel wordt verteld dat demonen onder leiding staan van satan of de duivel, die als een soort opperdemon kan worden beschouwd. Eens waren zij engelen van God, maar onder aanvoering van satan (die voorheen een van Gods aartsengelen was) zijn zij God ontrouw geworden, en verworden tot boosaardige engelen.

Mensen kunnen bezeten worden door demonen en ook lastig gevallen worden, als d-

‘ ze komt snel hoor.’ Ik sla het boek dicht en kijk geschrokken op naar Martha die naast me staat, haar ogen zijn helemaal zwart en ze heeft een duivelse lach. Mijn hart bonkt in mijn borstkast en mijn keel voelt opeens droog aan.

‘ W-wat?’ ik slik even en schuif een beetje naar achter. Als ik weer opkijk zijn Martha’s ogen normaal en kijkt ze gewoon neutraal.

‘ ik vroeg of het gaat kind! Je ziet zo bleek, je kan beter naar huis gaan en rusten.’ Martha wil een hand op mijn arm zetten maar ik trek hem snel terug, dat beeld van Martha 5 seconden geleden zit nog vers in mijn hoofd, ik weet zeker dat ze eruit zag als een duivel en nu was ze opeens normaal, kwam het door mijn slaapgebrek of was het echt.

Ik sta snel op en ren de bibliotheek uit zonder om te kijken, ik draai zelfs niet om naar Andrew die roept ; ‘ gekke gothic.

~

NIKKI’S POV

‘ ik weet het niet mam, het ging allemaal zo snel.’ Mompel ik en duw me zelf van het ziekenhuis stoeltje af en kijk in het rond of er al een arts komt om te vertellen of alles goed is met Lucy, ik haat haar, maar ze verdient het niet om dood te gaan.

Ik zeker wel dan?

Ik draai geschrokken om maar er staat niemand.

‘ Nikita wat is er nou?’ mams doet een stap dichterbij maar ik stap naar achter, ik wordt helemaal gek. Eerst Ella in het bos en toen Declan die in de lucht vloog en dat gegil..

‘ Nikki!’ ik kijk op naar me vader die me streng aankijkt. ‘ wat is er gebeurd in dat bos? Hebben jullie drugs gebruikt.’ Ik schud wild mijn hoofd en haal een hand door mijn haar.

Liegbeest, hou op met liegen.

Ik trek aan mijn haar en kijk in het rond.

‘Nikki stop daarmee!’ sist mijn moeder en trekt aan mijn arm.

‘ mam ik wordt gek.’ Murmel ik en druk mijn ogen stijf dicht.

Ella’s gezicht blijft steeds in mijn hoofd spoken.

~*~*~

How’s everybody doing?

xo