O12

361 15 7
                                    

NIKKI'S POV

iedereen deinst achteruit als de kaarsjes uit gaan en het bord harder begint te trillen. er is een kille sfeer rond het bos en ik heb het gevoel alsof hongerige ogen ons bekijken vanuit het bos rond ons.

"W-wie ben je?" Lucy steekt haar hand uit naar het bord en raakt het aan. het bord houdt op met trillen en de kaarsjes vliegen weer aan. iedereen kijkt elkaar aan terwijl Jason diep in gedachten lijkt.

" er klopt iets niet." mompelt Jason en ik zie de angst in zijn ogen groter worden.

" chill mensen, er is niks." brengt Lucy stoer uit en haalt haar hand van het bord.

" wel er-' maar voordat Jason zijn zin kan afmaken vliegt Lucy met volle vaart door de lucht tegen een boom aan. ademloos kijken we naar Lucy doe nu tegen een boom aan ligt. Lucky zet het op het schreeuwen en klampt zich vast aan Gordo terwijl Izzy geschrokken naar Lucy toe rent. iedereen is in chaos en het enigste wat ik kan doen is toekijken, mijn hart bonst super hard in mijn borstkast en alles lijkt wel slowmotion te gaan.

" Nikki.." ik kijk in het rond en alles lijkt wel te draaien.

" Nikki Nikki Nikki .. " ik knijp mijn ogen tot spleetjes en zie een witte mist rond me heen draaien, het lijkt wel een jurk die wordt gedragen door een meisje, een meisje met zwart haar..

" ik kom je halen." het meisje draait zich om naar mij en zie Ella's gezicht die vol zit mijn bloed en wonden en een grote grijns op het gezicht.

" en dan ben je van mij." kakelend van het lachen komt de Ella mist op me af terwijl ik het uitschreeuw.

KAYLEIGH'S POV

beduusd doe ik de voordeur zachtjes achter me dicht. alle lichten in het huis zijn al uit, Meneer en Mevrouw Dedricks zijn nog niet thuis want de auto staat nog niet op de oprit, misschien zijn ze in een hotel blijven slapen want ze moesten eigelijk allang thuis zijn..

ik trap mijn schoenen uit in de gang en loop zachtjes naar de woonkamer waar het rode lampje van de telefoon knippert. ik druk erop en leg mijn hand op de speaker zodat het geluid niet hard is.

" hi schat, we zouden allang thuis moet zijn, maar onderweg naar huis was er een ongeval in een bos met tieners dus de weg is afgesloten. we blijven vanavond in een hotel en rijden dan morgen gelijk door naar Winston en dan komen we morgenavond rond 11 uur of misschien eerder thuis, doe je de groetjes aan Clayton en Kayleigh van me, ik hou van je en tot morgen."

Mevrouw Dedricks stem sterft af als het bericht is afgelopen.

ongeluk met tieners in een bos?

de woorden van mama Gaia blijven door mijn hoofd spoken.

ik zucht even en loop langzaam de trap op naar boven. als ik bij mijn eigen logeerkamer kom trek ik mijn kleren aan en doe mijn slaapshirt aan. ik kijk even naar het bed en doe dan de lichten uit en loop over de overloop naar Toby's kamer. ik duw de deur zachtjes open en sluip de donkere kamer binnen. ik zie Toby's silhouet op het bed liggen en hoor zijn zachte ademhaling.

ik trek de dekens rustig weg en kruip naast hem in het bed, sinds meneer en mevrouw Dedricks toch niet thuis zijn en ik hoop dat Clayton er geen probleem van zal maken.

ik leg mijn hoofd op zijn borstkast en ga met mijn vinger over zijn gezicht. door het beetje maanlicht die door de gordijnen heen schijnt kan ik zijn gezicht net onderscheiden.

"Kay?"

" hmm."

hij verschuif zich zodat hij op zijn zij ligt en drukt me dichter tegen zich aan.

" hoe was het bij die voodoo vrouw?"

ik zucht even en bijt op mijn lip. na dat gebeuren met die wind, begon mama Gaia opeens te schreeuwen en toen kwam Paola's oma binnen en die stuurde me weg. maar die angst in Gaia's ogen toen ze die woorden uitsprak.

Pas op Kayleigh, voordat het te laat is.

ik voel een rilling over mijn rug heen gaan.

" Kay?"

" sorry, het was niet zo belangrijk." mompel ik.

ik probeer de blik van mama Gaia uit mijn hoofd te krijgen maar het lukt gewoon niet. sinds Ella's dood is er echt iets duisters aan de hand en het begint me nu wel bang te maken, die stem dan? die zei dat die wou doden? ik kon zweren dat het Ella's stem was, maar wie zou me geloven?

Ella is dood.

" mag ik bij blijven slapen?" vraag ik zachtjes , ik zie Toby knikken.

" het gaat vanavond toch stormen." hij drukt een kus op mijn voorhoofd.

" welterusten."

" welterusten Toby."

ik draai weer naar de klok,

4.45 , staat er in rode letters op de

klok. Toby ligt naast me met zijn arm stevig om me heen. z'n rustige ademhaling maakt me rustig, wetend dat er iemand naast me ligt.

maar door de woorden van mama Gaia en die verdomde storm die buiten waait kom ik niet in slaap.

ik duw Toby's arm zachtjes weg en stap het bed uit. ik sluip naar de logeerkamer en doe mijn tas open en haal Ella's dagboeken eruit. er vliegt iets tegen het raam en ik schiet naar achter van schrik. ik doe snel de tas dicht en snel naar Toby's kamer en doe de deur achter me op slot.

als ik net naar het bed wil lopen, hoor ik voetstappen de trap op komen, een rilling gaat over mijn rug en mijn ogen zijn gericht op de deur.

de voetstappen komen steeds dichterbij en voordat ik het weet zijn de voetstappen gestopt. ik wil me omdraaien naar het bed als er op de deur wordt geklopt. ik blijf stil staan en kijk angstig naar de deur.

" H-Hallo?"

geen antwoord.

er wordt weer gebonkt en deze keer harder.

als het Clayton was geweest had ze wel iets geroepen dus het was sowieso geen Clayton.

een rilling gaat weer over mijn rug en er wordt weer geklopt en deze

keer harder. ik kijk geschrokken naar de deur doe helemaal beweegt, het geklop is veranderd in gebonk.

" S-stop!" breng ik bang uit en leg mijn handen op mijn oren.

" Kayleigh, ik wil spelen ..."

ik schreeuw het uit en knijp mijn ogen stijf dicht.

~*~*~*~*~

hay,

ik wou gister al updaten, maar ik was de EMA's aan het kijken en toen werd ik een beetje afgeleid, ik heb hem een stuk langer gemaakt!

& wat vonden jullie er van?

ik mis jullie comments 😢

& wie heeft er zin in de kerstvakantie?!

het duurt nog best lang, maar ik heb er al zin in !

xx

Ella's revenge.Where stories live. Discover now