Ο Φανταστικός μου Φίλος....

πονας ?.

Με άφησε ...πάλι ...σιχαινομαι την μοναξιά ...
Δεν ενιωσα πόνο ...μόνο θυμό ...με ελέγχει μα πως το κάνει ??
Γιατί έχει τόσο μεγάλη επιρροή πάνω μου ..γιατί ενιωσα έτσι όταν με φίλησε ...
Γιατί ??
...τελικά δε θα βρω ποτέ την ευτυχία ..ή θα ζω στη μιζέρια ..
Δεν ξέρω άμα τον μισώ ...δεν ξέρω τι νιώθω για αυτον..
Είναι τόσο λάθος ...αλλά κι σωστο μαζί ...
Τον θέλω ....ειμαι εξαρτημένη ....τον χρειάζομαι ...με κάνει να νιώθω ασφαλής αν και κινδυνεύω δίπλα του ...
Τον αγαπάω ...αν κι με καταστρέφει !!
Είμαι καταδικασμένη να ζω έτσι ...μέσα στο ψέμα ...
Το ξέρω πως είμαι ένα ακόμα θύμα του...μπορεί να με σκοτώσει ....είναι ο μονος που μπορεί να με πληγώσει ...
Το ξέρω πως αυτό είναι μόνο ή αρχή ..
Δεν έχει καρδιά δεν νιώθει ..δεν λυπάται δεν αγαπά!!
Μόνο χρησιμοποιεί ...του αρέσει που με βλέπει ετσι ....τον ευχαριστεί ...είναι άρρωστος ...κι εγω αντί να τρεξω μακριά του τον θέλω κοντά μου ...
Θα με περάσετε για τρελή ..το ξέρω είναι τρελή για αυτόν!!
Μα γιατί να μου αρέσει ...να με ελκύει ..
Όχι ...δεν πρέπει ..τον μισώ ...έτσι δεν είναι ??...δεν τα εννοω ...έτσι δεν είναι ??...
Τον ακούω γελάει ,γελάει με μένα ...είμαι ένα απλό παιχνίδι μία μαριονέτα ...με ελέγχει ...
Έρχεται ..το νιώθω ...έφτασε..δεν τον βλέπω άλλα το νιώθω ...
Να τος με κοιτάει με εκείνες τις καταγαλανες θάλασσες που σε λίγα δευτερόλεπτα μετατρέπονται σε φουρτουνιασμενες!!
Άραγε τα αξιζω όλα αυτά ...αφού δεν έκανα τίποτα κακό ...μου λείπουν οι μέρες που ήμουν με τους γονείς μου ...
Βγαιναμε έξω ...γελαγαμε ...τότε που όλα ήταν ωραία ...
Τώρα όλα έχουν αλλάξει ...τώρα εχω αλλάξει εγώ !!!
Λ:σκεφταισε πολύ μικρή !!
Εγώ:τι σε νοιαζει εσένα τι κάνω εγώ ??
Λ:από τι στιγμή που ότι σκεφταισε το σκεφτομαι κι εγώ με νοιάζει !!
Εγώ:σε παρακαλώ απλά σκότωσε με ..
Λ:όχι ...άμα το ηθελα θα το έκανα !!
Εγώ:τότε τι με θες ...γιατι μου τα κάνεις αυτά ??
Λ:πολλα ρωτάς !!
Εγώ:ναι κι θέλω απαντήσεις !!
Λ:δεν μπορώ να στα πω όλα άμα στα πω δεν θα έχει πλάκα ...
Εγώ:γιατί τι έχει πλάκα ?
Λ:να με παρακαλας !!
Εγώ:σε μισώ ...
Λ:σίγουρα ...γιατί πριν αλλά ελεγες ...δεν έχεις ιδέα πως είναι ή αγάπη μικρή !!
Εγώ:γιατί ξες εσύ ??που μισείς όλο τον κόσμο??
Λ:είμαι άνθρωπος κι εγώ μικρη ξέρω από αυτά !!
Δεν ειμαι τόσο αναίσθητος όσο νομιζεις έχω αγαπήσει κι εγώ!!
Με το που το είπε αυτό ..άρχισα του χαμογελαω ...λετε να ...λέει ..εμένα !!
Λ:αλλά όχι εσένα μικρή εσένα σε έχω για να περνάει ή ωρα μου ..κάθε φορά που θα σε πιάνουν αυτα τα χαζα  θυμήσου πως για μένα είσαι ένα απλό παιχνίδι !!
Αουτς!!
Ή αληθεια είναι πως αυτό πόνεσε ...βέβαια ...είμαι τόσο χαζή που πίστεψα πως μπορεί να νιώθει κι αυτος το ίδιο ...
Εγώ:φύγε ...άσε με ...σε μισώ ...
Λ:δεν μπορεις να αντιμετωπίσεις την αλήθεια χριστινα !!αυτό είναι ...έχεις συνηθίσει στο να γίνεται πάντα αυτό που θες ...στο να νιώθεις πως όλοι σε αγαπανε ...λοιπόν ήρθε ή ωρα να καταλάβεις πως είναι ή εκμετάλλευση !!
Εγώ:πίστεψε με κι ξέρω πως είναι !!φωναξα μπροστα στην μούρη του !!
Λ:κάνεις λάθος ...δεν ξες τίποτα ...τωρα όμως θα μάθεις !!
Με πλησίασε τόσο πολύ που ένιωθα την ανάσα του πάνω μου ...
Πονάει ...το να μην με αγαπάει ο άλλος ...παρά πολύ !!
Τον κοιτουσα θυμωμένα .....είχε θυμώσει κι αυτός ...ήταν ιδρωμενος ...οι φλέβες του έκαναν την εμφάνισή τους στον λαιμό του ...
Λ:σιγα ....σε λιγο θα μας φας κιόλας ...
Εγώ:σκασε ...σκασε επιτέλους ...
Λ:όχι ..είπε κι με φίλησε ...όχι ....πάλι το ίδιο περίεργο συναίσθημα ...όχι!!
Λ:αυτό επειδή μου φωναξες μικρή !!
Είπε κι έφυγε ...τον μισωωω...τον μισώ ...
Ετσι δεν είναι ???