Ο Φανταστικός μου Φίλος....

το βράδυ.

Την επόμενη μέρα όλα κυλούσαν ήρεμα ο Χάρρυ έλειπε είχε πάει σε έναν φίλο του κι εγώ ήμουν μόνη δεν εμφανίστηκε καθολου Ο Λούις πράγμα παράξενο ούτε άκουγα εκείνες τις φωνές για πρώτη φορά ήμουν ήρεμη κι χαρούμενη.Η ώρα πήγε 3 και ακόμα δεν είχε έρθει ο Χάρρυ βαριόμουν μόνη μου σε αυτό το τεράστιο σπίτι έτσι αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τα κορίτσια να έρθουν έχουμε καιρό να συναντηθούμε μου έχουν λείψει όλες οι βλακείες που κάναμε,άκουσα το κουδούνι να χτυπάει μάλλον αυτές είναι έτρεξα στην πόρτα και πριν καλά καλά ανοίξω την πόρτα όρμησαν όλες καταπάνω μου κι με αγκάλιασαν,η ταυλορ είχε φέρει πατατάκια κι αναψυκτικά και η Βικτώρια έφερε δύο ταινίες"Σήμερα είναι μέρα ταινίας"φώναξε η ταυλορ κι άρχισε να γελάει σαν το ηλίθιο"ωραία τι ταινίες έφερες?? Ρώτησα."έφερα Μια κωμωδία κο ένα θρίλερ Εγώ λέω να δούμε το θρίλερ τι λέτε?? Είπε Βικτωρια κι συμφωνήσαμε μαζί της"ωραία Εγώ πάω να ετοιμάσω τα πατατάκια εσείς Κάντε την ταινία"είπα κι πήγα στην κουζίνα Άνοιξα το ντουλαπάκι κι έβγαλα δύο μπολ μετά άνοιξα το σακουλάκι μετά πατατάκια κι τα αδειασα στα μπολ μετά τα πήρα κι πήγα στο σαλόνι η ταυλορ είχε πάρει αγκαλιά ένα μαξιλάρι όπως κάνει πάντα όταν βλέπουμε τέτοιες ταινίες κι η Βικτώρια είχε ήδη ετοιμάσει την ταινία Εγώ έβαλα τα μπολ πάνω στο τραπεζάκι κι έκατσα δίπλα στην ταυλορ η Βικτώρια πάτησε το κουμπί για να αρχίσει η ταινία κι εκατσε κι αυτή δίπλα μας,ήμασταν στο κρίσιμο σημείο της ταινίας όπου θα εμφανιζόταν το δαιμονισμένο κοριτσάκι αα ξέχασα να σας πω την ταινία λοιπόν η ταινία λεγόταν the grudge και δεν υπήρχε ούτε ένα λεπτό που να μην πεταγοταν,η ταυλορ μου κρατουσε το χέρι σφιχτα και η Βικτώρια εκρυβε σχέδια το πρόσωπο της με το μαξιλάρι κι εγώ είχα χεστει πάνω μου φυσικά ποτέ δεν τις άντεχα τις ταινίες τρόμου εκλεινα τα μάτια μου στα πιο τρομακτικά σημεία,έβρεχε και τα παράθυρα ετριζαν είχαμε κλείσει και τα φώτα έτσι για να κάνουν πιο τρομαχτική της ατμόσφαιρα και περιμέναμε σαν ηλίθιες Να πεταχτεί εκείνη άσε οι είχαμε βάλει τον ήχο full και όταν τσιριζε μας έπερνε τα αυτιά,όταν πετάχτηκε εκείνη άνοιξε η πόρτα και επειδή δεν βλέπαμε στα σκοτάδια νομιζαμε πως ηρθε εκείνη εκείνη μας σκοτώσει η τσιριδα της αντηχούσε σε ολόκληρο το δωμάτιο τα εμείς κρατούσαμε αγκαλιά τα μαξιλάρια και τσιριζαμε σαν υστερικές ξαφνικά άνοιξαν τα φώτα και εμφανίστηκε ο Χάρρυ Ο οποίος είχε σκάσει στα γέλια εμείς είχαμε κατακοκκινισει γίναμε ρεΖίλι εντελώς"μα καλά είσαι εντελώς ηλίθιος μας τρομαξες"είπα καθώς δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου από το να γελάει"συγγνώμη"είπε με ειρωνεία Μετά από 20 λεπτά γέλιου ηρεμησαμε και συστησα τον Χάρρυ στην βικτωρια κι μετα καθίσαμε μα συνεχίσουμε την ταινία"Χάρρυ έλα κι εσύ να δεις μαζί μας"είπα κι εκατσε δίπλα στην Βικτώρια η οποία δεν επερνε Το βλέμμα της από πάνω του φαίνεται πως της αρεσει ....
Μόλις τελείωσε η ταινία με πήρε η Βικτώρια κι με πήγε στην κουζίνα.
Βικτώρια:ωραίο είναι αυτός ο Χάρρυ είσαι τυχερή που μένεις μαζί του Μήπως τρέχει τίποτα μεταξύ σας??
Εγω:Όχι είμαστε μόνο φίλοι τίποτα άλλο.
Βικτώρια:συγγνώμη έχεις τέτοιο αγόρι δίπλα σου κι λες πως τον βλέπεις φιλικά Μήπως πήρες τίποτα ??
Εγω:Όχι απλά δεν μπορώ να τον δω αλλιώς εγώ τον νιώθω σαν φίλο κι μονο αυτο με στήριξε με καταλαβαίνει έχουμε περάσει πολλά μαζί δεν είναι το ίδιο με τους άλλους είναι διαφορετικός..
Βικτωρια:Τότε μπορώ να κάνω κάτι εγω μαζί του..
Εγώ:Σου γυάλισε εε Βικτωρια χαχαχαχα καλά μην φοβάσαι θα του μιλήσω για σενα Θα του πω καλά πράγματα.
Βικτωρια:Σαν τι θα πεις??
Εγω:εμμ ότι είσαι πολύ έξυπνη,ώριμη πως δεν κάνεις βλακείες πως είσαι όμορφη κι κατι τέτοια ξες..
Βικτωρια:αα δηλαδή θα του περιγράψεις κάποιον αλλον??
Εγω:σταματά ξέρω εγώ τι θα πω μην ανυσηχεις(είπα γελώντας)
Βικτώρια:καλά θα πάρω το Ρίσκο κι θα σε εμπιστευτώ..
Εγω: κόψε τις βλακεις αφού με ξες δεν έμενα πως είμαι με αυτά.
Βικτώρια:επειδή σε ξέρω το λέω Τέλος πάντων καλά άντε πάμε μέσα με τους άλλους.
Εγω:καλά πάμε(πήγαμε στο σαλόνι και είδαμε τον Χάρρυ να αγκαλιάζει την ταυλορ Μόλις τους ειδα γυρισα προς την Βικτώρια η οποία είχε γίνει κόκκινες από τον θυμό της κι εγώ κρατιομουν για να μην γελάσω.
Εγω:βρε βρε δεν μας τα λέγατε αυτά(είπα κι έσκασα τα γελια)
Χ+τ:σκάσε!!
Εγω:Γιατί καλέ ταιριάζετε.(Μόλις το είπα αυτά η Βικτώρια με κοίταξε με ενα θυμωμενο ύφος.
Χ:κόψε απλά την αγκάλιασα επειδή φεύγει μόνο γι αυτό.
Εγω:καλά ας σε πιστεψουμε Τέλος πάντων καληνύχτα σας κορίτσια ελάτε κι άλλη φορά ωραία περάσαμε!!
Τ+β:κι βέβαια θα έρθουμε καληνύχτα( τις αγκάλιασα Μια τελευταία φορά κι ειδα πως η Βικτώρια είχε γίνει κατακόκκινη οαυμ την αγκάλιασε ο Χάρρυ που δεν ξεκόλλησε ο ένας από τον άλλον(είμαι σίγουρη πως στο τέλος αυτοί θα τα φτιάξουν)
Όταν έφυγαν τα κορίτσια πήγα κι έκατσα στο καναπέ ημουν πολύ κουρασμένη ήρθε κι ο Χάρρυ κι κάθισε δίπλα μου κι μου ανακοίνωσε πως θα βγει με εκείνον τον φίλο του κι πως ήθελε να έρθω μαζί του να τον γνωρίσω εγώ δεχτηκα κι μου ειπε πως σε λίγο θα αρχίσουμε να φεύγουμε έτσι ανέβηκα πάνω κι άνοιξα την ντουλάπα μου έβγαλα ένα μαύρο κολλητό φόρεμα που ήταν λίγο πιο πάνω από το γόνατο το φόρεσα έβαλα κι τις μαύρες μου γόβες κι βαφτηκα απαλά άφησα τα μαλλιά μου κάτω και όταν ήμουν ετοιμη κατέβηκα κάτω και ειδα τον Χάρρυ να με περιμένει ήταν πολύ όμορφος"είμαι έτοιμη πάμε"του είπα κι πήρε τα κλειδιά βγήκαμε από το σπίτι κι κατευθυνθήκαμε προς το αμάξι του Χάρρυ εγω εκατσα στην θέση του συνοδηγού,κι αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το μέρος όπου θα συναντούσαμε τον φίλο του έχω περιέργεια να δω ποιος Είναι.
Στην διαδρομή μας ο Χάρρυ όλο με κοιτούσε κι σε μια φάση έβγαλε ένα κουτί με τσιγάρα από την τσέπη του πήρε ένα κι το έβαλε ανάμεσα από τα ροδοκοκκινα χείλη του που κάθε φορά που τα κοιτουσα πονηρές σκέψεις περιτριγυριζαν το μυαλό μου"δεν ήξερα ότι καπνιζεις"είπα."Είναι πολλά που δεν ξες για μενα"μου είπε με ένα ψυχρό βλέμμα παραξενευτηκα με αυτή την απάντηση του τι εννοουσε δηλαδη με αυτό τώρα??.
Επιτέλους φτάσαμε βγήκαμε έξω από το αμάξι κι πήγαμε στην είσοδο του μπαρ για κα πιο λόγο υπήρχε ελεγκτής έξω από το μπαρ για να βλέπει ποιος μπαίνει μέσα όταν έφτανε η δική μας σειρά άρχισε να με κοιτάει περιεργα"Γεια σας Κυριε styles"ειπε Ο περίεργος τύπος που ήταν μες τα μαύρα αλλά τι λέω κι εγώ μαύρα φοράω ήταν πάντα το αγαπημένο μου χρώμα"περαστε"ειπε εκείνος ο τύπος κι άνοιξε την κόκκινη κορδέλα για να περάσουμε ο Χάρρυ με έπιασε από το μπράτσο σφιχτά "μην απομακρυνθεις από δίπλα μου"μου ψιθύρισε ψιθύρισε μα καλα τι το επιασε κι συμπεριφέρεται έτσι πολύ περιεργος είναι.Οι μισοί εκεί μέσα ήταν μεθυσμένοι κι κάποια κορίτσια χορευανε προκλητικά πάνω σε κάποιους "τι μπαρ είναι αυτο"είπα κι ο Χάρρυ δεν μου απάντησε κατέβασε το κεφάλι του κι με πλησίασε έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο μου με κοίταξε βαθιά στα ματια"απλά μην φύγεις από δίπλα μου κι μην μιλήσεις σε κανεναν"είπε με αρκετα σοβαρό υφος κι εγώ κούνησα το κεφάλι μου θετικά κι τον ακολούθησα τελικά βρήκαμε τον φίλο του πήγαμε κι ο Χάρρυ έκατσε δίπλα στον φίλο του κι εγώ δίπλα σε αυτόν"Γεια με λένε λιαμ"είπε "Γεια σου με λένε Χριστίνα"είπα κι του έριξα μια κλέφτη ματια για να τον δω καλυτερα ήταν όμορφος είχε καστανα μαλλιά κι ματια κι πολλά τατουάζ.
Λιαμ:Έχω τίποτα κι με κοιτάς έτσι?
Εγω:εμ..Όχι.. Απλά ..
Λιαμ:Η Είμαι τόσο ακαταμάχητος που δεν άντεξες.
Εγω:κρύωμα τώρα....χαχα.
Λιαμ:έλα καλέ μην κάνεις έτσι τέλος πάντων πως κι έτσι είσαι εδώ κι ειδικά με έναν άνθρωπο σαν τον Χάρρυ??
Εγω:Γιατί τι έχει ο Χάρρυ??
Χαρρυ:λιαμ κόψε τις βλακείες κι έλα να δούμε τι θα κάνουμε
Λιαμ:κοίτα εγώ μίλησα μαζί του κι μου ειπε πως τώρα σε λίγο θα είναι εδώ αλλά ακόμα δεν μου είπατε πως κι γνωριστικατε εσείς οι δύο.
Χαρρυ:όταν με στείλανε στο ψυψιατρειο για να με ξεφορτωθούν γνώρισα την Χριστίνα ήμασταν στο ίδιο κελί.
Λιαμ:αχα ώστε έτσι Ε πολυ όμορφη είσαι Χριστίνα δεν μοιάζεις για κορίτσι που έχει περάσει καιρό στο ψυχιατρειο γιατι μπήκες??.Μόλις το είπε αυτό κατέβασα το κεφάλι μου και εμπλεκα τα δάχτυλα μου μεταξύ τους νευρικά δεν ξέρω γιατί αλλά φοβόμουν την αντίδραση του,πήρα μια βαθιά ανάσα και άρχισα να του διηγούμαι όλα όσα έχω περάσει κι νε κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό μα βέβαια δεν είναι κι πολύ λογικά.
Χαρρυ:Τέλος πάντων γιατι αργεί ο άλλος ρε πωωω.
Εγω:κάποιον μου θυμίζεις λιαμ.
Λιαμ:ποιον??
Εγω:τον κολλητό μου τον Λούις.
Λιαμ:Μήπως τι επίθετο του είναι tomlinson??
Εγω:Ναι τον ξεςς? ?
Λιαμ:Ναι είναι ο αδερφός μου αλλά δεν μου έχει μιλήσει καθόλου για σενα περίεργο.
Εγω: Ναι είναι πολύ περίεργο...
Λιαμ: είναι εδώ θες να τον φωνάξω?.συγγνώμη Μόλις είπε πως είναι εδώ πως γίνεται αφού έχει πεθάνει τι γίνεται ??
Εγω:εμ.. Όχι .. Δεν χρειάζεται..
Λιαμ:οκ.
Εγω:εμ με συγχωρείτε εγώ πάω για λίγο στο μπάνιο.
Λιαμ:οκ.
Σηκώθηκα από την καρέκλα κι αρχισα να κατευθύνομαι προς το μπάνιο όταν έφτασα πήγα να ανοίξω την πόρτα αλλά κάποιος μου αρπαξε τα χέρια κι με κόλλησε στο τοίχο"Γεια σου Χριστίνα σου έλειψα??.(είπε με μαι βαριά φωνή κι η ζέστη ανάσα του με έκανε έκανε ανατριχιαζω ολόκληρη μόνο ένας με έκανε να κάνω έτσι κι αυτός ήταν ο Λούις,τράβηξα τα χέρια μου ελεθυερενωντας τα από τα δικά του κι γύρισα να δω ποιος ήταν τότε αντίκρισα τον Λούις ο οποίος με κοιτούσε με ένα σατανικό χαμόγελο να είναι ζωγραφισμένο πάνω στα κόκκινα χείλη του κπιυαα στα ματια του τα οποία είχαν εκείνο το μπλε σκουρό χρώμα που πάντα με φόβισε κοιταξα βαθιά στα ματια κι ειδα πως αυτός που είχα ακριβώς μπροστά μου δεν ήταν ο αληθινός Λούις αλλά ο μεταλλαγμένος Λούις μου αρπαξε ξανά τα χέρια κι τα κόλλησε στο τοίχο με κοιταξε από κατω μέχρι πάνω και τέλος έφτασε στα ματια μου μπορεσε να διακρίνει τον φόβο μου κι είμαι σίγουρη πως αυτός είναι ο λόγος που χαμογελάει,με ξανακοιταξε μια τελευταία φορα κι μετα με άφησε κατέβασε το κεφάλι του προς τα κάτω και ειδα ένα δακρυ να κυλάει απο το ματι του
Εγω:Λούις γιατι με κοροιδεψες Γιατί με άφησες να πιστεύω πως είχες πεθάνει γιατι μου είπες ψέματα??
Λουις:έπρεπε ήταν ο μόνος τρόπος να σε σώσω από μενα αλλά φαίνεται πως σε είχε ήδη κυριεύσει εγώ φταίω για όλα σου κατεστρεψα την ζωή.
Εγω: να με σώσεις από ποιον Λούις γιατι δεν μπορείς να μου πεις την Αληθεια Τι σου έχω κάνει??
Λουις:Αυτό είναι το κακό δεν μου έχεις κάνει τιποτα κι εγώ σου φερθηκα όμως όλα αυτά τα ψέματα που είπα ήταν για να σε σώσω.
Εγω:από ποιον να με σώσεις γαμωτο από ποιον??
Λουις:από τον δαίμονα μου αυτόν που με έκανε έτσι που με τρελενει τόσο καιρό που με κάνει να κάνω κι να πω πράγματα που δεν θέλω πίστευα πως αμα σε έκανα να πιστέψεις πως πέθανα θα σε άφηνε αλλά όχι σε είχε ήδη κυριεύσει είχες γίνει σαν κι εμένα κι δεν μπορούσα να σε βλέπω έτσι.(είπε κι ξεσπασε σε κλάματα κι το χρώμα των μα των του είχε βρει το φυσικό τους γαλάζιο χρώμα)
Εγω:Λούις δεν υπάρχει λόγος να κάνεις έτσι ότι έγινε έγινε δεν ήσουν εσύ αυτός που το έκανες αλλά ο άλλος σου εαυτός δεν σου κρατάω κακκια .
Λούις :μα πως σου έκανα τόσα σου σκότωσα ακόμα και τους γονείς σου κι εσύ με συγχωρείς πόσο καλή κι αθώα παίζει να είσαι πρέπει να το καταλάβεις πως δεν σου αξίζω δεν μπορώ να είμαι κολλητός σου πια δεν σου κάνω καλό γιατι σου είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις γαμωτο??
Εγω:δεν μπορω να δε αφήσω θέλω θέλω σε βοηθήσω Λούις θέλω να το ξεπεράσουμε αυτό μαζί να γίνουμε καλά κι οι δύο.
Λούις:δεν είναι απλό Χριστίνα δεν θα μας αφήσει θα συνεχίσει συνεχίσει μας βασανίζει το ξέρω.
Εγω:Λούις μην κάνεις έτσι θα γίνουμε καλά εμπιστευσου με...
Λουις:δεν ξέρω φοβάμαι Χριστίνα φοβάμαι μην βγω εκτός ελέγχου πάλι κι πειράξω κανένα ή πιο χειρότερα εσένα..
Εγω:δεν θα το κάνεις Λούις δεν θα το κάνεις........

Λοιπόν φτάσαμε στο τέλος κι αυτού εδώ κεφαλαίου εύχομαι να σας αρέσει κι μην ξεχάσετε να ψηφίσετε(πολλές αποκαλύψεις δεν νομίζετε)μπορεί να έκανα τον Λούις κάπως πιο γλυκό σε αυτό το κεφάλαιο λέτε να παραμείνει έτσι ο Λούις η θα τον πιάσουν πάλι οι κρίσεις του??,όλα αυτά θ τα μάθετε στο επόμενο κεφάλαιο μέχρι τότε πολλά φιλιά😍😍