Η απαγωγή(νομ.1)

119 37 0
                                    

Μόλις άνοιξα τα μάτια είδα πως βρισκόμουν στο σαλόνι του σπιτιου μας,το κεφάλι μου πονούσε και τα μάτια μου ετσουζαν κι δεν μπορούσα να κουνήσω τα χέρια μου και τα πόδια μου είδα πως ήταν δεμένα με κάτι σύρματα που είχαν αγκάθια πάνω τους και έτσι τρυπουσαν το δέρμα μου με αποτέλεσμα να αιμορραγούν οι καρποί μου ήταν γεμάτοι αίμα το ίδιο και οι γάμπες μου το περίεργο είναι πως δεν πονούσα δεν ένιωθα τίποτα όχι ότι υπάρχει πιθανότητα να ξανανιωσω κάτι πάλι αλλά Τελως πάντων,ήμουν δεμένη σε μια ξύλινη καρέκλα έριξα μια ματιά στο σαλόνι και είδα εκείνο το κοριτσάκι να κάθεται σε Μια άλλη καρέκλα και να με κοιτάει επιμονα εγώ είχα τρομάξει και εκείνη άρχισε να γελάει όταν το κατάλαβε μα τι γίνεται όλοι εδώ χαίρονται με τον πόνο του άλλου πόσο ψυχοπαθείς παίζει να είναι όλοι τους.
Χριστιναα-Χριστινα(άκουσα κάποιον να φωνάζει μάλλον ειναι Ο Χάρρυ σκέφτηκα.
Χάρρυ εδώ είμαι φώναζα με όση δύναμη που είχε απομένει και το κοριτσάκι άρχισε να γελάει πιο δυνατά μα γιατί γελάει έγινε τίποτα αστείο??.
Όταν ο Χάρρυ με βρήκε κατευθυνόταν προς το μέρος μου και το κοριτσάκι είχε αρχίσει να γελάει πιο έντονα και εγώ είχα αρχίσει να φοβάμαι πιο πολυ μόλις ο Χάρρυ ήρθε δίπλα μου το κοριτσάκι σταμάτησε να γελάει απότομα και κοιτούσε τον Χάρρυ με ένα σατανικό βλέμμα,σηκώθηκε πάνω κι ερχόταν προς τον Χάρρυ κι εγώ τότε άρχισα να φωνάζω
Εγω:Χάρρυ είναι πίσω σου Χάρρυ τρέξε φύγε όσο ακόμα μπορείς άσε με κι φύγε να γλυτώσεις(δν ήθελα να πάθει κάτι κι αυτός μόνο αυτός μου εμεινε)
Χαρρυ: τι δεν είναι κανενας Χριστίνα είσαι καλά τι έχεις??
Το κοριτσάκι άρχισε να γελάει κάπως περίεργα  τα μάτια της πήραν ένα σκούρο χρώμα και είχε ασπρίσει ολόκληρη φορουσε  ακόμα εκείνο το άσπρο φόρεμα με εκείνο το λεκέ από αίμα πάνω του.Ο Χάρρυ προσπαθούσε να βγάλει τα σύρματα και το κοριτσάκι τον πλησιαΖε όλο και πιο πολύ έτσι χωρίς να έχω άλλη επιλογή τράβηξα τα χέρια μου δυνατά το ίδιο έκανα και για τα πόδια μου κάνοντας τα να αρχίσουν να αιμορραγούν πιο πολύ σηκώθηκα πάνω με όση δύναμη που είχε απομείνει και πήγα προς το κοριτσάκι,ήμασταν πολύ κοντά και είδα πως τα μάτια της έγιναν ακόμα πιο σκούρα και μόλις σήκωσε το χέρι της είδα πως κρατούσε ένα μαχαίρι πήγα να της το πάρω αλλά κάποιος με έσπρωξε κι έτσι έπεσα κάτω μόλις γύρισα να δω ποιος ήταν είδα τον Λούις όχι όχι είχα κάτι μέρες να τον ξαναδώ και πάλι μπροστά μου βρέθηκε κι με κοιτούσε με ένα ειρωνικα λυπημένο βλέμμα ενώ εγώ τον έβριζα από μέσα μου και το έκανα επίτηδες διότι το ήξερα πως πάλι τον άφησα να μπει στο μυαλό μου και να δει τι σκέφτομαι έτσι τον έκανα πιο εξαγριωμενο,γυρισα  να δω που ήταν ο Χάρρυ και τον βρηκα στο πάτωμα με αιματα στο πρόσωπο και σκισμενα χείλη έβγαζε κάτι βογγητά πόνου που με έκαναν να νιώθω ακόμα πιο μεγάλο μίσος για τον Λούις που ήξερα πως αυτός του το εκανε
Εγω:Γιατί μου το κάνεις αυτό γιατί  μου καταστρέφεις τη ζωή τι σου έκανα υποτίθεται πως είσαι ο κολλητός μου( είπα και τα δάκρυα άρχισαν να κυλάνε ανεξελενκτα από τα μάτια μου που ετσουζαν ακόμα.
Λ:ρώτα τον πατερούλη σου ααα Ναι συγνωμη ξέχασα έχει πεθάνει(είπε και άρχισε να γελαει)
Εγω:σε μισώ σε μισώ Γιατί δεν με σκοτώνεις να τελειώνουμε αυτό  τι περιμένεις καν το τώρα.
Λ:αμα σε σκοτώσω Τώρα δεν θα έχει πλάκα ενώ το να σε βλέπω να βασανίζεται είναι κάπως διασκεδαστικό για μένα.
Εγω: πως μπορείς να είσαι τόσο ακαρδος πως μπορείς να μην νιώθεις τι σου έχει συμβεί παλιά δεν ήσουν έτσι Λούις παλιά ήσουν πιο γλυκός...
Λ:τόσα χρόνια σε χρησιμοποιούσα ήσουν απλά ένα παιχνιδάκι για μένα όλο αυτό που είχαμε ήταν ένα ψέμα ποτέ δεν ήμουν κολλητός σου και  ποτέ δεν είχα τα ιδια αισθήματα για σένα όπως εσυ( είπε και σταμάτησε να γελάει)
Εγω:σε παρακαλώ σκότωσε με Τώρα δεν μπορώ άλλο δεν θέλω να ζω τι άλλο θες με έχεις καταστρέψει ήδη δεν έχω τίποτα άλλο.
Λ:πως έχεις τον μικρό σου αδερφό και τις φίλες σου αυτούς δεν τους σκότωσα..ακόμα....
Εγω:αφού έμενα θες έμενα μισείς και δεν ξέρω τον γαμημένο λόγο που μου τα Κάνεις όλα αυτά.
Λ: τότε θα σου πω τον λόγο από που νομίζεις πως ο μπαμπάκας σου έβγαζε τόσα λεφτά για να σε έχει σαν βασίλισσα??
Εγω: από την δουλειά του από που αλλού δούλευε σαν σεκιούριτι κι από εκεί επερνε τόσα λεφτά.
Λ:αχ πόσο αθώα παίζει να είσαι όλα αυτά ήταν ψέματα ποτέ δεν έκανε αυτήν την δουλειά ο μπαμπάκα σου, η δουλεια του ήταν να σκοτώνει όποιον του έλεγε το αφεντικό του και ένας από αυτούς ήταν και ο πατέρας μου αλλά σκότωσε και την μητερα μου επειδή του στάθηκε εμπόδιο  φοβόταν μην πάει φυλακή έτσι εγώ μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο αφού ήμουν ακόμα μηνών όταν σκότωσε τους γονείς μου γι αυτο τον σκότωσα κι εγώ αλλά έπρεπε να κανω κάτι και την γυναικούλα του δεν μπορούσα να την αφήσω έτσι κρίμα θα ήταν (είπε και γέλασε πικρα)
Εγω:Δεν είναι αλήθεια ο μπαμπάς μου ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο  υποκριτή.
Λ:ξύπνα επιτέλους Χριστίνα δεν ζεις σε έναν κόσμο όπου όλα είναι μέλι γάλα και πως όλοι είναι αγαπημένοι ο ένας με τον άλλον πρέπει να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα ο κόσμος μας είναι πολύ επικίνδυνος ακόμα και ο πιο αθώος άνθρωπος στον κόσμο κρύβει τα πιο σκοτεινά μυστικά ακόμα και ο πΑτέρας σου Τώρα σκάσε και μην κλαις αυτά δεν περνάνε σε μενα και αμα πιστεύεις πως όλα τελείωσαν είσαι πολύ γελασμενη Τώρα θα δεις τι σημαίνει πόνος.....

Ο Φανταστικός μου Φίλος....Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα