Η έξοδος...

55 21 0
                                    

Ανέβηκα πάνω κι άνοιξα την ντουλάπα κι έβγαλα ένα μαύρο  μίνι κολλητό φόρεμα άφησα τα μαλλιά μου κάτω κι βαφτηκα έτσι ώστε να ταιριάζει με το ντύσιμο μου έβαλα και τις μαύρες μου γόβες κι πήρα το τσαντάκι μου κι κατέβηκα κάτω όπου ειδα όλους τους άλλους να είναι ωραία ντυμένοι αλλά αγνοησα τον Χάρρυ Ο οποίος έμεινε με το στόμα  ανοιχτό βέβαια αυτό είναι μόνο η αρχή θέλω να τον βασανισω λίγο ακόμα....
Λουις:άντε επιτέλους μια ώρα έκανες για να βάλεις αυτά!!!
Εγω:καλά καλέ πως κανείς έτσι απλά ήθελα να ντυθώ κάπως καλά σήμερα έχω λόγο...
Λουις:τι λόγο?? (Μου είπε καθώς με κοιτούσε με ενα αγριεμένο βλέμμα..)
Εγω:κάποιον λογαριασμό θα σου δώσω. (Είπα εντελώς ψυχρά δεν ξέρω γιατί αλλά μου βγαίνει απότομα αυτή η συμπεριφορά απέναντι στον Λούις τον έχω παραμελήσει πολύ αυτό τον καιρό ενώ κανονικά έπρεπε να τον βοηθάω με το πρόβλημα του.
Λούις:καλά άντε πάμε!! (Είπε καθώς μου έριξε μια ματιά από πάνω μέχρι κάτω λες κι είμαι εξωγήινος κι γέλασε με κάποιο περίεργο τόνο στην φωνή του.
Βγήκαμε έξω από το σπίτι κι ο niall,zayn κι ο liam μπήκαν στο αμάξι του Liam κι εγώ με τον Χάρρυ και τον Λούις μπήκαμε στο αμάξι του Λούις .
Σε όλη τη διαδρομή Εγώ κι ο Χάρρυ ρίχναμε κλέφτες ματιές ο ένας στον άλλον κι ο Λούις με κοιτουσε αγριεμένα κι μου άρεσε που τον θύμωνα ήθελα να παίξω μαζί του κι έτσι το συνέχισα πήγα πιο κοντά προς τον Χάρρυ κι τον κοιταξα στα ματια εκείνος δεν έκανε τίποτα απλά γέλασε σιγανά κι ήρθε πιο ακόμη πιο κοντά μου έτσι είχαμε κολλήσει ο ένας πάνω στον άλλον ο Λούις πάτησε το κόρνα κι εγώ τιναχτηκα κι πήγα πίσω στην θέση μου κοιταξα τον Λούις ο οποίος είχε γίνει κόκκινος από τον θυμό του Εγώ άρχισα να γελάω με την αντίδραση του κι γύρισα προς την μερια του Χάρρυ Ο οποίος κοιτουσε μια τον Λούις κι μια εμένα.ΑΚουμπησα το κεφάλι μου στο πλάι κι κοιτουσα το όμορφο τοπίο μέσα από το τζαμί του αυτοκινήτου,καταπράσινα δέντρα να είναι καλυμενα με χιόνι, αν και κάνει κρύο φόρεσα ένα κοντό φόρεμα πάντα όταν έκανε κρύο ντυνομουν λες κι ήταν καλοκαίρι αλλά δεν κρυωνα καθολου Ο χειμώνας είναι η αγαπημένη μου εποχή επειδη τότε όλα μοιαζουν τόσο άψυχα κι αυτό το γκρίζο τοπίο με περιγράφει πάρα πολύ.Είδα παρά πολλά όμορφα πράγματα η τουλάχιστον έβλεπα μέχρι που το μάτι μου πήρε ένα πεσμένο δέντρο έμοιαζε τόσο κατεστραμμένο το χρώμα των φύλλων της είχε πάρει ένα σκούρο χρώμα,καθώς χάζευα τα δέντρα ειδα εκείνο το κοριτσάκι κοριτσάκι με κοιτουσε κι άρχισε να γελάει πάντα γελάει κι δεν ξέρω τον λόγο,το αμάξι σταμάτησε απότομα ειδα το κοριτσάκι να έρχεται προς το μέρος μου κουτσενοντας γύρισα το κεφάλι μου κι ειδα πως ο Χάρρυ έλειπε κι ο λουις με κοιτούσε με ένα σατανικό γέλιο να είναι ζωγραφισμένο στα ροδοκοκκινα χείλη του κι το χρώμα των ματιών του άλλαξε σε ένα πιο πολύ σκουρο έντονο χρώμα από τις άλλες φορές άρχισε να με φοβίζει κι η αλήθεια είναι πως έχω καιρό να νιώσω φόβο η να νιώσω κάτι σε αντιθεση με αυτό που έγινε με τον Χάρρυ το πιο χειρότερο ελάττωμα για μένα είναι πως αλλάζω πολύ εύκολα τα συναισθήματα μου μπορεί να είμαι χαρούμενη κι σε λίγα δευτερόλεπτα να θυμώσω είμαι πολύ περίεργη σε αυτό το θέμα γι αυτό μπόρεσε κι με κυρίευσε ο δαίμονας μου η ο δαίμονας του Λούις...
Ξαναγύρισα το κεφαλι μου όταν άκουσα κάτι γέλια κι ειδα πως εκείνο το κοριτσάκι με κοιτούσε με τα μαύρα της ματια κρατώντας ένα ματωμένο μαχαίρι που κοιτούσε το πατωμα κι γελούσε σαν ψυχακιας,ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά σαν να ήθελε να βγει από την θέση της κι οι καρποί μου πονούσαν αφόρητα,τους κοιταξα  κι ειδα πως είχαν χαρακιές πάνω τους κι το αίμα να στάζει στο κάθισμα του αυτοκινητου,πήρα μια βαθιά ανάσα κι προσπαθησα να ανοίξω την πορτα αλλά ήταν κλειδωμένη πηγα να δω κι από την άλλη κι εκείνη ήταν κλειδωμένη είχα πανικοβληθεί κι επερνα ανάσες με δυσκολία μέχρι που δεν επερνα καθολου,τα μάτια μου ανοιγοκλειναν κι οι φωνές άρχισαν να με βασανιζουν πάλι πίστευα πως αυτό ήταν το τέλος μου αλλά  έκανα λάθος.
Άνοιξα τα μάτια μου κι ειδα πως βρισκόμουν μέσα στο δάσος και καθόμουν δίπλα από το πεσμένο δέντρο που έβλεπα πριν,κοιταξα τα χέρια μου τα οποία είχαν σταματήσει να αιμορραγούν,παρατήρησα πως φορούσα ένα άσπρο φόρεμα που έφτανε μέχρι το γόνατο σηκώθηκα αμέσως πάνω κι άρχισα να κοιτάω γύρω μου μήπως   κι δω τον Χάρρυ η τον Λούις αλλά έλειπαν,ένιωσα δύο χέρια να με ακουμπανε κι γύρισα απότομα ειδα εκείνο το κοτιτσακι να με κοιτάει κι να γελάει σήκωσε το χέρι της και ειδα που κρατούσε εκείνο το μαχαίρι με ξανακοιταξε μια φορά κι εμπιξε το μαχαίρι στην κοιλιά μου τότε έμεινα παγωμένη η ανάσα μου κοβόταν κι ένιωθα το αίμα μου να παγώνει τα πόδια μου είχαν μουδιασει,κατέβασα το κεφαλι μου κι ειδα πως το φόρεμα μου είχε γίνει κατακόκκινο από το αίμα μου,τα σωθικά μου καιγοντουσαν  κι εκείνη δεν έκανε τίποτα από το να γελάει έχωσε το μαχαίρι πιο βαθιά κανοντας με να πέσω με τα γόνατα κάτω
Τα μάτια μου γέμισαν με δάκρυα κι τα χέρια μου είχαν γίνει κάτασπρα σήκωσα το κεφαλι μου κι ειδα πως το κοριτσάκι σταμάτησε να γελάει κι έβγαλε το μαχαίρι από μέσα μου κι εγλυψε το αίμα που είχε πάνω του,είχα αηδιάσει εντελώς κι εκείνη με κοιτάει με ένα ειρωνικά λυπημένο ύφος με χαστουκισε δυνατά κάνοντας το μάγουλο μου να γίνει κόκκινο το πρόσωπο μου είχε γίνει ένα με το κρύο πάτωμα που ήταν καλυμμένο με χιόνι,γύρισα από την άλλη κι ειδα το κοριτσάκι να είναι από πάνω μου κι Πριν προλάβω να κάνω κάτι άλλο άρχισε να με βαράει παντού με πολύ δύναμη κι εγώ ήμουν εντελώς ανήμπορη δεν πίστευα ποτέ πως αυτό θα ήταν το τέλος μου .....
Οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν κι έχασα τις αισθησεις μου ήξερα πως άμα δεν με έβρισκε κανείς θα πέθαινα από αιμοραγια.
Τελικά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περιμενα μπορεί να μην πέθανα αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ήθελα να ζήσω αν και έχω κάποιους  που με αγαπάνε  κι τους αγαπάω αλλά όταν μου γίνεται κάτι καλό πάντα κάτι έρχεται κι μου παίρνει την χαρά μάλλον έτσι είναι η μοίρα μου να ζω αλλά να βασανιζομαι.
Μόλις σταμάτησα να ζαλίζομαι κατάλαβα πως βρισκόμουν σε ενα μέρος έμοιαζε σαν καλυβα ξαπλωμένη σε ένα ο Θεός να το κάνει κρεβάτι,το μόνο πράγμα  που έκανα ήταν να σηκώσω τα χερια μου ειδα πως ήταν δεμένα με γάζες το ίδιο κι η κοιλιά μου το τραύμα ήταν καλυμμένο κι το φόρεμα μου ήταν καθαρό χάζευα το δωμάτιο κι ειδα κάποιον να είναι ξαπλωμένος στο απέναντι κρεβάτι στην αρχή δεν Καταλαβα ποιος ήταν αλλά μετά συνειδητοποίησα πως ήταν ο Χάρρυ είχε κι εκείνος γάζες στα μπράτσα του κι στο πόδι του προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν μπορούσα να πόδια μου ήταν δεμένα στις άκρες του κρεβατιού έκλεισα τα μάτια μου κι άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο πονούσα παντού,εικόνες από πριν έρχονται στο μυαλό μου εκείνο το κοριτσάκι να με χτυπάει πανυου χωρίς έλεος κι είμαι σίγουρη πως έβαλε όλη της την δύναμη μα ποια στο καλό είναι αυτό το κοριτσάκι κι γιατί με κυνηγάει?? (Αυτό το ερώτημα θα με τρώει από μέσα πάντα δεν αντέχω άλλο όσο σκέφτομαι το τι μπορεί να έχουν πάθει οι άλλοι ο λουις!! Άραγε αυτος τα έκανε βγήκε εκτός ελέγχου πάλι κι άφησε τον δαίμονα του να πάρει τον έλεγχο πως να κατέληξε άραγε που είναι η τι απεγινε ο αδελφός μου......
Η πόρτα άνοιξε κι ειδα τον Λούις να μπαίνει μέσα με απεφευγε εντελώς δεν ειδα να έχει καμία γρατζουνιά πάνω του πράγμα που μου βάζει ακόμα πιο πολλές υποψίες . (Λούις γιατί το κάνεις αυτό αφού είπαμε θα σε βοηθήσω)είπα από μέσα μου επειδή ήξερα πως θα με ακούσει αυτή η αρρώστια μας έχει δώσει την ευκαιρία να επικοινωνουμε με έναν έναν  εντελώς  διαφορετικό τρόπο από τους άλλους. (Δεν ήμουν εγώ Χριστίνα αλλά εκείνος το ξέρεις καλά τι παθαίνω όταν περνάει αυτός τον έλεγχο.
(Ξέρω Λούις αλλά ο μόνος τρόπος για να πάρει τον ελευχο είναι όταν είσαι θυμωμένος κι εσύ δεν είχες λόγο να θυμωσεις)
(Είχα Χριστίνα είχα λόγο κι πολύ σοβαρό μάλιστα.)
(Κι ποιος είναι ο λόγος πες μου να καταλάβω κι εγώ..)
(Δεν μπορώ να σου πω )
(Άστα αυτά Λούις κάτι εγινε πάλι πες μου γιατί φοβάσαι..)
(Ε λοιπόν θα σου πω σε αγαπώ Χριστίνα πάντα σε αγαπούσα κι όταν έμαθα πως πηγές κι το έκανες με τον Χάρρυ έχασα τον ελευχο τρελάθηκα αλλά κι εσύ δεν σταματησες εκεί έβλεπα τι κάνατε στο αμάξι κι αυτό με έκανε ακομα πιο εξαγριωμενο)
(Τι??....Λούις Δεν είχα ιδέα πως νιώθεις έτσι για μένα αλήθεια σου λέω απλά ειδα που έκανες έτσι κι είπα να σε κάνω να ζηλέψεις νόμιζα πς έκανες έτσι επειδή εσύ δεν είχες βρει ακόμα μια κοπέλα.)
(Ε λοιπόν αυτή η κοπέλα που περίμενα κι ακομα περιμένω είσαι εσύ Χριστίνα σε αγαπώ ρε γαμωτο κι το γεγονός πως εσύ θες τον Χάρρυ κι αυτός Εσένα με σκοτώνει με σκοτώνει που δεν θα σε εχω δικιά μου)
(Λούις ......)είπα με τρεμουλη φωνή.
Δεν μπορώ να το χωνέψω πως ο Λούις ο κολλητός μου έχει αισθήματα για μένα.
Εγώ θέλω τον Χάρρυ και από ότι έμαθα τώρα κι εκείνος με θέλει αλλά δεν μπορώ να βλέπω τον Λούις έτσι να στεναχωριέται εξαιτίας μου.....

Ο Φανταστικός μου Φίλος....Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα