Mr. Popular and I -Türkçe Çeviri

Bölüm 22 - Kayıp Gurur

BÖLÜM YİRMİ İKİ

LEA'NIN BAKIŞ AÇISI

Derin bir nefes alıp arabadan dışarı çıktım; olabildiğim kadar normal davranmaya ve çekebilecek en az dikkati çekmeye çalışıyordum. River ve Georgia şu an birbirlerine bakıyorlardı, ve burada durup onların bakışmalarını izlemek beni daha da rahatsız hissettirmişti. 

Tahmin etmiş miydi? Biliyor muydu? Sürtükler erkek arkadaşları onları aldattığında anlayabiliyorlar mıydı? Kokusunu mu alıyorlardı?

"Burada neler oluyor?" diye sordu, şimdi gözleri bana çevrilmişti.

Kendimi düzeltmek için elimden gelenin en iyisini yaparak üstümdeki -daha çok Georgia'nın olan- kırışmış tişörtümü düzelttim. Lanet olsun, Georgia'nın tişörtü.

"Bekle... Yoksa onlar... Benim kıyafetlerim mi?" Nefesi kesildi, onun kıyafetlerini giydiğimi fark etmişti. Dikkatlice gözlerindeki bütün vücudumu delen şeytani bakışlarıyla üzerimi süzdü. "Öyleler, değil mi?"

Cevap olarak, konuşmak için ağzımı açtım ama ne diyecektim mi? Ona diyebilecek hiçbir şeyim yoktu.

'Evet, Georgia, bunlar tavşan baskılı pijamalarımdan başka giyecek bir şeyim olmadığı için River'ın bana verdiği kıyafetlerin, üzgünüm. Ah, ve bir de, daha demin erkek arkadaşını öptüm - görüşürüz!' Evet, bu asla olmayacaktı.

"Siz ikiniz engelli falan mısınız? Bir şey söyleyin!" Birkaç dakika sessizlikten sonra sonunda bağırdı.

Ne diyeceğimi bilmiyorum; ne diyeceğimi bilmiyorum. 

"Evet, bunlar senin kıyafetlerin. Lea'nın giyecek bir şeyi yoktu, o yüzden onları ona ben verdim." dedi River, ve sonra ne diyeceğini beklemeye başladı. 

"Tanıdık göründüklerini biliyordum! Cuma günü okulda da bunları giydin, değil mi? Seni küçük..." Georgia bana doğru bir adım atarken yüzünde iğrenme ifadesi vardı. Hiç çekici olmayan bir şekilde bana dişlerini gösterdi -şimdi popüler bir kızın sinirli bir ayı gibi olduklarına neye benzediklerini biliyordum.

Ve bunu komik yapan şey ise (hiçbir mizah yok ama her neyse, sadece söylememe izin verin) onun sadece kıyafetleri için bile bu kadar kızmasıydı. Eğer erkek arkadaşını öptüğümü öğrenirse olacağı sinir levelini tahmin bile edemiyordum. 

"Hey, hop! hop!" River ben ve Georgia'nın arasına girip onun önünü kesti -şükürler olsun, çünkü ben bu çılgın sürtükle kedi kavgasına girmek istemiyordum.

"Ne? Neden bunu savunuyorsun?" Bana doğru bağırdı -çekici bir şekilde(değil). "Benim kıyafetlerimi giyiyor!"

Ah yaşasın, artık yeni bir takma adım var: "bu".

"Çünkü haksızlık ediyorsun, kıyafete ihtiyacı vardı ve seninkiler ona tek uyan şeylerdi!" River açıkladı tekrar bakışlarını ona indirerek.

İç çekip tekrar sinirini dışarı vurarak River ve bana baktı. "Her neyse..." Nefesinin altından mırıldandı ve bana yıkıcı bir bakış attı.

Yemin ederim. Eğer bakışlar öldürebilseydi şu an altı metre aşağıda olurdum.

"Neden hala burada?" diye sordu River'a, ama cevabı beklemeden bana döndü. "Gidecek bir evin yok mu?" diye kabaca sordu.

"Tek gecede tekrar inşa edilmediyse yok." diye alayla cevap verdim ki bunu kesinlikle yapmamalıydım. 

"Benimle bir kavga çıkarmaya mı çalışıyorsun?" Tekrar sesini yükseltti ve River'ın etrafından dolaşarak bana yaklaşmaya başladı.