The secret - Truth or Lie? (Flikken Maastricht)

Hoofdstuk 19

Het douchen had haar toch enigszins laten ontspannen, in elk geval was ze er van tot rust gekomen. 'Wil je eten of wil vla' was Wolfs al gereed om de badkamer te verlaten.
'Ik hoef niet, ik ga naar bed' schudde Eva haar hoofd. Ondanks dat het douchen haar goed had gedaan was ze nog steeds vreselijk moe.
'Ik zal wel een schaaltje vla voor je pakken' had Wolfs besloten zodat ze toch nog iets zou eten. Ze kon niet helemaal zonder eten naar bed gaan. 'Ik kom het zo wel bij je brengen' plantte hij nog een kus op haar lippen voordat hij in zijn boxer en een shirt de badkamer uitliep.
'Slaap lekker jongens' stak Eva haar hoofd om de hoek van de woonkamer terwijl Wolfs in de keuken bezig was.
'Oh slaap lekker' wuifde Fleur vanaf de bank waar ze samen met haar broer achter de tv hing. 'Gaat Eva nu al naar bed' vroeg ze haar vader fronsend.
'Eva is moe' knikte hij bevestigend. 'Ik kom dit zo op eten' doelde hij op zijn dammende bord dat hij net uit de magnetron had gehaald. Eerst zou hij Eva wat te eten brengen voordat ze zou gaan slapen. Ze lag onder de dekens en keek wat naar de tv toen hij de slaapkamer binnen kwam.
'Kijk maar wat je wilt' overhandigde hij haar het dienblad waar behalve een schaaltje vla ook nog twee crackers met kaas op lagen en een kopje thee stond.
'Dank je' glimlachte ze dankbaar. 'Kom je bij me liggen' klopte ze op het bed naast zich.
'Ik ga eerst even eten oké, daarna kom ik' beloofde hij haar. Hij moest echt eerst nog even iets eten voordat hij van zijn stokje zou gaan.
'Oké' knikte ze bevestigend terwijl ze door de vla heen roerde.

'Ik ga even bij Eva liggen, gaan jullie op tijd naar bed jongens' legde Wolfs zijn kinderen op.
'Ja' antwoordde de twee in koor die nog altijd helemaal verdiept waren in de tv waarna hij bij zijn vriendin in bed kroop die al bijna sliep. Snel wierp hij zijn blik nog even op het dienblad dat toch bijna leeg was, alleen de thee stond er nog op.
'Kom liefje' doet hij een ultieme poging Eva tegen zich aan te trekken voordat ze echt in slaap zou vallen. Zo met haar dicht tegen zich aan, zoekt hij de afstandsbediening zodat hij nog even wat tv kan kijken terwijl zij lekker kan slapen en tot rust kan komen. Ook al sliep Eva al snel, hij genoot er van dat ze in zijn armen lag terwijl hij een programma op de televisie volgde.
'Pap' ging langzaam de slaapkamerdeur open na een zacht klopje.
'Welterusten' verscheen Fleur in de deuropening met Julian achter haar.
'Slaap lekker jongens' glimlachte hij opgelucht dat ze naar hem luisterde en nu naar hun bed gingen zonder dat hij er uit moest komen om
ze er heen te sturen. Het zou wel goed komen met die twee, daar was hij van overtuigd.

Als Wolfs zelf een half uur later de tv uitzet om tegen Eva aan te kruipen, valt hem op dat er licht uit de woonkamer vandaan komt.
'Het licht' klautert hij dan ook mopperend het bed uit. Hoe vaak had hij Fleur al gezegd dat ze het licht uit moest doen als ze naar bed ging. Als hij de woonkamer in wandelt ligt tot zijn verbazing Julian languit op de bank naar de tv te kijken.
'Ging jij niet naar bed' bleef Wolfs midden in de kamer staan.
'Kan niet slapen' haalt de puber zijn schouders op terwijl zijn blik op de tv gericht bleef.
'Dan probeer je het maar' griste Wolfs de afstandsbediening van de tafel om de tv uit te zetten.
'Ja pff' zuchtte Julian die het er duidelijk niet mee eens was.
'Ga je uit jezelf' dreigde Wolfs hem.
'Jij kan lekker tegen Eva aanliggen' kwam er nu toch protesterend beweging in de jongen die afdroop naar zijn slaapkamer.
'Ja ik wel, word jij eerst maar eens volwassen' moest Wolfs hem toch nog even benadrukken dat hij nog lang niet zover was. Zuchtend kroop hij terug bij Eva in bed die al die tijd gewoon door had geslapen. Maar goed ook dat ze er niks van meegekregen had. Nu wist alleen hij hoe onhandelbaar zijn zoon was en dat hij dacht zijn eigen regels te kunnen maken. Hij had nog een lange weg te gaan om nog iets fatsoenlijks van die jongen te maken.

'Goedemorgen lieverd' was Wolfs een stuk wakkerder nadat de wekker af was gegaan.
'Ik wil niet' begroef Eva demonstratief haar gezicht tussen Wolfs en haarzelf in.
'Liefje' grinnikte Wolfs om haar actie.
'Nee, ik wil slapen' bleef Eva erbij.
'Kijk eens' wilde Wolfs haar humeur peilen of ze echt zo moe was of dat ze gewoon niet uit bed wilde komen. Vermoeid keek ze hem dan toch maar aan. Als ze er net zo uitzag als ze zich voelde dan was het niet erg best.
'Je bent echt heel moe he' streelde Wolfs haar door haar bruine lokken.
'Ja' knikte ze langzaam. 'Alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden' liet ze zich terug in het matras zakken.
'Dan blijf je lekker een dagje thuis' drukte hij een kus op de zijkant van haar hoofd. 'Even lekker bijslapen' vond hij het een goed idee. Waarschijnlijk was alle spanning van de afgelopen dagen er nu uitgekomen waardoor ook alle vermoeidheid eruit kwam. En hij hoopte dat het haar goed zou doen als ze even een dagje in alle rust kon bijkomen.
'Ik ga ontbijten, wil je ook iets' drukte hij zacht een kus op haar lippen.
'Nee dankje' mompelde ze terwijl ze alweer bijna in slaap gevallen was.
'Oké. Tot vanmiddag dan' drukte hij nogmaals een kus op haar lippen. 'Ik hou van jou' opende hij tevreden kijkend naar zijn vriendin de slaapkamerdeur.
'Ik ook van jou' ving hij nog net op waardoor zijn glimlach alleen maar groter werd terwijl hij zich bij zijn kinderen in de keuken voegde.