Burst Into Flames [ Published Under Pop Fiction #CLOAK ]

Chapter 26: Right Time

I took a deep breathe.

Hindi ko napigilang 'di umiiyak sa mga ikinukwento ko sa kanila. Bahagya pa akong napahikbi dahil sa sakit dulot ng mga alaalang bumalik saakin. "Anastasia." Tawag pansin sa akin ni Gray.

Napailing ako sa kanya. "Don't ask me if I'm okay, Grayson. Masasapak kita." I hissed sabay irap sa kanya. Ipinikit ko ang mga mata sabay sandal sa backrest ng upuang kinaroroonan ngayon.

Napahugot ako ng isang malalim na hininga at inalis ang panibagong luha sa mga mata. Lahat ng sakit na naramdaman ko noon ay tila bumalik sa akin ngayon. Parang sinayang ko lang ang labing-limang taon na lumipas. Sinayang ko ang mga taong ginugol para maging maayos ako. Hindi pa rin pala nawawala sa akin ang sakit na naramdaman ko noon. Hindi pa pala sapat ang lahat ng panahong lumipas para makalimutan ang lahat.

"What happened next, Ana?" rinig kong tanong ni Myst sa akin. "What happened to Mundro? Hindi ba siya ang lider ng Malverine noon? What happened to him?"

I smiled weakly when I remember what happened to that evil. Pagkatapos no'ng nangyaring pagsabog, sunod-sunod na malalakas na atake ang ginawa ni daddy. I was too occupied with my mother's condition and when I finally remembered about my father and that man, the fight between them ended. "My dad killed him." I answered. Nakapikit pa rin ang mga mata ko. Natatakot akong imulat ang mga iyon. Paniguradong babaha na naman ang mga luha ko.

"That's it? Your father killed him? And what about Hades? What happened to him?" tanong naman ni Lester.

I sighed again. "My father used all his power to end everything. He used them to self-destruct himself... at kasama na roon si Mundro," malungkot na sagot ko kay Lester.

Napakagat ako ng pang-ibabang labi noong biglang pumasok sa isipan ko ang mga huling tagpong nasaksihan ko noong araw na iyon. It was a nightmare. Gusto kong sumigaw... gusto kong sabihing panaginip lang ang lahat. Na hindi nasaktana ng mommy ko... na hindi nag-aagaw buhay ito ngayon. I wanted to scream and just wake up. It was a hellish day for me and for my parents.

"Mom! Please, wake up!" natatarantang wiko ko noong pumikit ito at nawalan nang malay. Kinagat ko ang pang-ibabang labi sabay lapat ng kamay ko sa likod nito kung saan naroon ang sugat na natamo niya! Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at hindi na nagdalawang-isip pa na gamitin ang natitirang healing power na mayroon ako ngayon."God!"bulalas ko noong bigla akong nahilo.

Lalo akong nahina dahil sa paggamit ng special ability ko. I already reached my limit. Hindi na kaya ng katawan ko ang sunod-sunod na paggamit ng healing magic ko. Pero wala na akong pakialam pa! Kahit mawalan pa ako ng malay dito ngayon ay gagawin ko pa rin ang lahat mailigtas lang si mommy! I will heal her! Kahit ikapahamak ko pa ito, gagamutin ko pa rin si mommy!

"Anastasia." Mabilis akong napatingin sa taong nasa harapan ko na ngayon at hawak-hawak ang kamay ni mommy. Napahikbi ako at pinagpatuloy ang paggamit ng healing magic ko.

"Dad, si mommy po. Hindi gumagana ang healing magic ko sa kanya... Daddy! Help her, please." Pagmamakaawa ko sa ama.

Kita ko ang mga luhang dumaloy sa mga mata ng ama ko. Lalo akong nanghina dahil doon. "Ana, listen. You need to get out of here," anito na siyang mabilis na ikinailing ko. No. Hindi ako aalis dito. Hindi ko sila iiwan! "Baby, you need to be alive. Kailangan mong makabalik sa mansyon. Kailangan mong makabalik sa Aundros ng ligtas at buhay. Ana, kailangan ka ng Audros, kayo ng kapatid mo," wika muli nito sabay hawak ng nanginginig kong kamay. "It's okay, Ana. You can stop using your special ability now."

"No, dad. Hindi pa magaling si mommy!"

"Ako na ang bahala sa kanya, anak," saad nito at hinaplos ang kanang pisngi ko. Tipid na ngumiti sa akin si daddy at may kung anong binulong. He chanted something on me at wala sa sarili akong napatingin sa ibabaw ng kanang kamay noong tila may mga kakaibang guhit na lumalabas doon. Segundo lang din ang lumipas at biglang nawala ito sa ibabaw ng kanang kamay ko.