Özel Bölüm 3

195 15 4
                                    

1 Yıl Sonra
Evlılımizin üstüne tam tamına 1 yıl geçti. Bu bir yıl içinde baekhyun ve taeyeon evlendi ablam ise evliliğe adım atıyor. Katy ve suho ise hâlâ aynılar evlenmek gibi niyetleri yok şu anda daha zaman var diyip geçıştiriyorlar diğerleri ise hâlâ bekarlar.

Biz ise biziz arada tartışıyoruz ama tatlı tartışmalar ne o bana bağrıp kızıyor ne de ben.

Hâlâ bir çocuğumuz yok. Ve olmuyorda. Ben ne kadar üzülsemde kai üzülmememi söyleyip bana destek oluyor. Kai neden mi bana moral veriyor çünkü çocuk olmamasının suçlusu benim.

Doktora gittiğimizde sorunlu olan bendim bu yüzden de kendimi suçluyorum kai çocukları çok sever. Evliliğimizin ilk aylarında ben çocuk istiyorum diyip duruyordu ama ben ona çocuk veremiyorum.

Genel hayatımız ise iyi kai şu an çok önemli projolere imza atıcam diye çok çalışıyor hatta bazen eve bile gelmiyor.

Ben ise yaptığım meslekten memnunum sonuçta ana okulu öğretmenliği yapıyorum.

Bugün yine okul çıkışı eve gidiyordum sokakta küçük bir kız gördüm üstü başı yırtıktı yüzü ise yaralı. Yanına gidip eğildim.

"Merhaba küçük kız" dedim göz yaşlarını silip

"Merhaba" dedi sesi kısık çıkıyordu

"Neden ağlıyorsun" diye sorunca

"Annem ve bapam öldü ve bende şokaklara düştüm"

"Peki akraban yok mu? "

"Onyar beni şevmiyo halam beni şokaga attı" insanlar ne kadar caniler

"Benim adım krystal. Senin adın ne bakalım?"

"Benim işmim ha na "

"Ha na ne kadar güzel ismin var öyle. Hadi gel bakalım"

"Neyeye?"

"Benim evime ufaklık" elinden tutup eve doğru yol aldım.

Eve gelince kai'yi aradım. Durumu anlattım sonrada gelirken ufaklığa giymesi için bir şeyler almasını istedim.

Telefonu kapatıp ufaklığı banyoya götürdüm ılık su yapıp banya yaptırdım.

Bu sırada kai gelmişti ufaklığı havluya sarıp kucağıma aldım.

Içeri geçtiğimde kai gelmiş koltukta oturuyordu kucağımdaki ufaklığı görünce gülümsedi aldığı paketleri verip.

"Sen kızı giydir üşutmesin. Sonrada konuşalım"

Kai'nın aldığı kıyafetleri giydirdim hana ortalama 3 4 yaşında gibi duruyordu ama yaşını hiç sormadım.

Ha na'nin elinden tutup salano götürdüm biraz utangaç sanırım çünkü çok gergin.

Hana'yı koltuğa oturtup yemek yapmaya girdim hana küçük olduğu için onun sevebileceği şeyler yani köfte ve patates kızartması yaptım.

Yemekler hazır olunca tekrar salano geçtim kai hana ile oyun oynuyordu. Her zaman hayal ederdim evimizde küçük bir çocuk olsa diye.

Kai kendi kızıymış gibi hana'yı seviyor ve oyun oynuyordu.

"Oyunuzu bölmek istemem ama yemek yeme zamanı"

"Tamam geliyoruz" kai hana'yı kucağına alıp masaya oturdu yemekleri servis ettikten sonra yemeğımizi yedik.

Saat geç olmadan hana'yi bizim yatağımıza yatırdım. Salano geri dönünce kai bana bakıp gülümsedi.

"Kai ne yapacağız?" diye sordum kai ise

"Yarın sabak karakola gidelim gerisini sonra hallederiz" dedi

"peki" diyip başımı kai'nin omzuna koydum.


Sabah olunca kahvaltı yapıp evden çıktık.

Polis memuruna her şeyi anlatiktan sonra halayı aradı yaklaşık bir saat sonra kızın halasi geldi.

Polis durumu anlattı hala ise

"Ben bu uğursuzu istemiyorum" dedi polis ise bir kaç evrak imzalattı yetimhane için o küçük kızın yetimhane'ye gitmesini istemiyordum.

Kai polise dönüp

"Ha na'yı evlatlık alabilirmiyiz" diye sordu polis ise

"Tabi ki neden olmasın ama önce yapılması gereken şeyler var" dedi


Kai ve ben yapılacak işlemleri yaptıktan sonra hana'yi alıp evimize gittik.

Hayalet SevgilimOù les histoires vivent. Découvrez maintenant