°The Killer Of Love°

Κεφάλαιο 12

Ανατριχιαστικό αίσθημα. Δεν μπορώ να πω πάντα με ξάφνιαζε αυτό αλλά τώρα με τον Loui είναι διαφορετικά.
Άρχισα να τρέμω. Πάντα το έκανα όταν ανχονώμουν ή όταν δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Αυτή τη στιγμή όμως είναι και τα δύο.

Είμαι μπερδεμένη. Είχα πάντα πολλά μικρά "φλερτ" όμως ποτέ δεν είχα μια σοβαρή σχέση. Να τον αγαπαώ και να με αγαπά. Μέχρι που γνώρισα τον Zayn, που τον αγάπησα από την αρχή. Νόμιζα ότι θα ήταν ο άνθρωπος που θα περνούσα την υπόλοιπη ζωή μου μαζί του αλλά μάλλον ο θεός δεν μας ήθελε μαζί. Τώρα όμως έρχεται ο Loui. Είναι αρκετά ωραίος αλλά δεν ξέρω. Φοβάμαι. Είναι περίεργο αυτό που νιώθω όταν βρίσκομαι κοντά του. Τότε νιώθω πεταλούδες στο στομάχι ενώ όταν φεύγει έχω ανασφάλειες. Αν αυτός δεν με θέλει; Αν γίνει ότι έγινε και με τον Zayn; Αν χαθεί; Γιατί πρέπει να χάνω όσους αγαπώ; Γιατί η αγάπη πονάει τόσο πολύ; Μακάρι να ήξερε ποσό πονάει και φεύγοντας να έπερνε και τις αναμνήσεις... Είναι τρελό αυτό που ζητάω αλλά θα ήταν το καλύτερο για όλους μας. Ξεχνάς τον παλιό έρχεται ένας καινούριος έρωτας. Μια καινούρια ζωή. Ένα καινούριο μονοπάτι που πρέπει να διασχίσεις... Μα βέβαια ποτέ δεν γίνεται να τα ξεχάσεις όλα. Ποτέ δεν έγινε αυτό σε κανέναν. Πάντα καθόσουν στο κρεβάτι με μια φωτογραφία και σκεφτόσουν τι θα μπορούσες να είχες ζήσει με εκείνον. Θα εκλέγες, θα φώναζες αλλά ποτέ δεν θα ξεχνούσες. Μάλιστα αυτό είναι ένα από τα μικρά ελαττώματα του ανθρώπου. Ξεχνάει κάτι ανούσιο που για κάποιο λόγο χρειάζεται να το ξέρει και θυμάται για πάντα κάτι που προσπαθεί να ξεχάσει καιρό. Τρελό εεε;

Θέλω τόσο πολύ να ήταν εδώ ο Zayn να με έπερνε αγκαλιά και να μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά και να μην ανησυχώ. Όμως το χειρότερο είναι πως δεν είναι εδώ και δεν πρόκειται να επιστρέψει. Ναι πονάει. Η αλήθεια πάντα πονάει. Πρέπει όμως να ξεχάσω το παρελθόν. Ας κοιτάξω το μέλλον. Μου δίνεται μια ευκαιρία και δεν θα πάει χαμένη. Πρέπει να αγαπήσω ξανά και να ερωτευτώ όπως όλοι οι άνθρωποι.

Νομίζω πως ήρθε η ώρα.

Ήρθε;

Γυρνάω απότομα. Τα μάτια του μαγνιτίζονται με τα δικά μου. Έχει υπέροχα μάτια. Ρίχνει το βλέμμα του στα χείλη μου και χωρίς προηδοποίηση επιτίθομαι στα δικά του. Ναι. Αυτό ήταν ότι χρειαζόμουν. Ένα τέτοιο φιλί που αναζητούσα εδώ και 7 ολόκληρα χρόνια. Δένω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και εκείνος χωρίς να σταματήσει το φιλί κάνει το ίδιο προς την μέση μου.

Ναι, τον έχω ερωτευτεί. Δεν μπορώ να κρύψω τα συναισθήματά μου αυτή τη στιγμή. Βέβαια αυτά τα συναίσθηματα ή καλύτερα το συναίσθημα του έρωτα ποτέ κανείς δεν το έκρυψε. Πάντα έβγαινε στο φως με κάθε τρόπο. Πάντα διέλυε το σκοτάδι ακόμα και αν δεν ήταν τόσο ισχυρό. Ήταν όμως πάντα ένα συναίσθημα, τίποτα παραπανω. Τα παραπάνω είναι για τους παραπάνω λένε. Αν θες να αγαπήσεις πραγματικά κάντο αλλά πρέπει να κανείς και θυσίες για αυτούς που αγαπάς.