my life as the dochter of Louis Tomlinson ✔

De Uitleg

we liepen naar binnen en alles van mama was weg, de foto van haar op de gang, de radio en al haar boeken. 'ze is echt weg he?' vraag ik voor de zekerheid.

'ja ze is echt weg.' zegt Louis.

'wanneer gaan jullie scheiden dan?' vraag ik zacht.

'dat hoeft niet want we zijn nooit getrouwd.' ik kijk hem raar aan. 'toen El naar het altar liep om te gaan trouwen was ze al zwanger van jou en toen ze er bijna was moest ze van jou bevallen, toe jij er was waren we te veel bezich met jou om nog te gaan trouwen dus zijn we nooit getrouwd.'

'oh nou is er toch een voordeel aan mij voor mam.' zeg ik.

'zeg dat nou niet, je bent een geweldig kind.' zegt pap en hij slaat zijn armen om me heen van achter.

'ik ben echt een Daddy's Little Girl, he?'

'jep, but i like it. jij hebt alleen mij nog en ik alleen jou.' ik hoor de glimlach in zijn stem en krijg zelf ook een glimlach op mijn gezicht. ik kijk nog even de kamer door en zie dan dat er een foto van mij mist.

'pap? ze heeft een foto van mij mee genomen.'

'ja ze wilde er een als aandenken hebben.'

'maar dat was JOU favorite foto van mij.' hij is meteen bevroren. 'zou ik vragen of ze een nieuwe wil kiezen?' hij geeft geen antwoord. hij was echt verliefd op die foto, niemand mog aan die foto zitten alleen pap die hem ging afstoffen. ik glij onder zijn greep vandaan en pak mijn mobiel, 12 gemiste op roepen van Ross en 8 smsjes van Ross. wat een sukkel.

ik zoek door mijn contacten, 'mam... mam... ah mam.' ik bel mam en ze neemt meteen op.

'hallo met Eleanor.'

'hey mam, uhm wil je alsjeblieft een andere foto van mij mee nemen want pap is letterlijk bevroren.'

'uhm... oke is goed ik ben er in een paar minuten.'

'dank je mam.' ik hang op.

'de foto komt weer thuis hoor pap.'

'e-echt?'

'ja echt ik heb mam net ge- ' begin ik tot pap me in zijn armen trekt. oke het is officieel hij is echt verliefd op die foto, echt heel erg verliefd.

'dankje wel, echt dankje.' ik lach en klop op zijn rug. de bel gaat en ik loop er heen met pap op mijn hielen. 'hey El' zegt pap als ik de deur open doe.'

'hey Lou, sorry dat ik je favorite foto heb mee genoemen.' zegt ze. dit meen je niet. ze zegt wel sorry tegen pap maar niet tegen mij. wat een moeder. ze geeft hem de foto en zoekt naar een andere foto van mij. ik lach om pap die het fotolijstje een kus geeft en zegt:

'je bent weer thuis schatje, je bent weer veilig thuis.' mam komt weer terug met een andere foto, dit is de foto van mijn geboorte.

'mag ik deze wel mee nemen?' pap kijkt naar de foto en knikt. 'oke dan ga ik maar is.' ze geeft pap een kus op zijn wang en mij een kleine knuffel. ze loop het huis uit en ik doe de deur dicht. als ik me omdraai staat pap er niet meer. ik loop naar de woonkamer en zie dat hij de foto weer op hangt.

'pap je maakt je echt gek als je zo doet als er een foto mist.' zeg ik.

'schatje dit is mijn favoriete foto van jou die wil ik never nooit niet kwijt, misschien neem ik hem zelfs mee mijn graf in.'

'denk niet zo vooruit ik wil je nog lang niet kwijt.' zeg ik. hij kijkt of de foto goed hangt en ik sla van achter mijn armen over zijn schouders.

'maar goed nu even wat minder leuks, ga maar zitten.' oh god hier komt het. ik ga op de bank zitten en pap naast me. 'goed, je had dus zo net een soort van ruzie met Darcy en ik hoorde dat je met Leevi het gezoend.'

'ja maar dat was... mijn schuld.' zeg ik na lang na denken.

'en waarom is het jou schuld?'

'omdat hij zei dat het uit was met lexi en toen vroeg ik of hij nog iemand anders leuk vond en hij zei ja, dus vroeg ik wie en toen zoende hij me.'

'nou daar hoef ik dus niet boos om te zij.' zegt pap. 'oh ja, wanneer had je met een 20 jarige en waarom?'

'uhm een jaar geleden net voor ik met Ross kreeg maar ik had met hem omdat hij me beter liet voelen.'

'oke als je dat maar nooit meer doet jonge dame.' zegt hij op een toon om proberen boos te blijven waar door ik mijn lach moet onder drukken. ik knik voorzichtig.' oke en je vind dus Jesse leuk?'

'ja.' zeg ik zacht.

'gelukkig.' ik kijk hem verward aan. 'ik had al gehoopt dat als je voor een van de kinder van de jongens zou gaan dat dat dan die van Liam zou zijn.'

'en dat is omdat?'

'omdat Liam altijd weet wat te zeggen en altijd Daddy Direction was en eigenlijk nog steeds.'

'maar Jesse is heel anders dan Liam.'

'op een goeie of een slechte manier?'

'laten we zeggen dat hij in de zelfde fase zit als dat jij zat op je 16de.' hij knikt en kijkt daarna in shok.

'nee nee nee, dan gaat het niet door meisie.'

'waarom niet?'

'omdat ik die face maar al te goed ken en ik wil niet dat je op je 14de al ontmaagd wordt.'

'dat gebeurt niet, echt waar. ik kwam met Ross al niet verder dan een klein kusje dus... zo ver zou het niet worden.'

'oke je krijgt een kans maar als ik wat zie, hoor of merk, is het over.'

'oke.'

'goed nu we daar mee klaar zij, zullen we met z'n 11en naar nados gaan?'

'ja leuk, ik app Jesse, Darcy, Jake, Leevi en Perrie, dan doe jij de rest.' zeg ik enthousiast.