De Pauze

245 16 0
                                    

ik en Jesse lopen naar de kantine. ik zie Darcy en Chris al zitten. ik ren er heen en trek Darcy mee naar de wc.

'wat doe je?' ia het eerste wat ze zegt.

'sommige hebben het al door.' zeg ik terwijl ik de wc's check. er is niemand.

'hoe bedoel je?'

'ik heb het zelfde haar als mam en de smaak van pap. zeg ik wijzent naar mezelf. 'ik heb een gestreept shirt aan en een rood rokje met toms nog meer bewijs nodig.'

'dan verf je je haar toch, ik bedoel je wilde het altijd al paars richting roze.'

'dat is niet zo'n slecht idee.' zeg ik. 'en mijn kleren dan?'

'dan gaan we vanmiddag toch shoppen.' ik glimlach en we lopen lachent terug naar de kantine.

'maar niemand mag het weten.' zeg ik als we gaan zitten.

'komt goed.'

'wat mag niemand weten?' vraagt Chris.

'niks.' zeggen we snel. ze halen hun schouders op en we beginnen te eten.

mijn ringtone (papaoutai) gaat af. ik pak mijn mobiel en zie dat het ross is. ik kijk naar Darcy en ze weet gelijk wie het is. 'neem op dan.'

'oke.' ik sta op en loop naar buiten.

'hey schatje.' zegt hij.

'hey.' zeg ik vrolijk.

'ik hoorde dat je naar school mag, je zit toch niet in de les he?'

'nee we hebben pauze. maar 1 probleem ze herkenen me nu al dus ik ga mijn kleeding style veranderen en mijn haar verfen vind je dat erg?' vraag ik met een zoet stemmetje.

'welke kleur?'

'paars richtig roze.'

'dat is zo cool, dan kunnen we weer leuke nieuwe foto's maken.'

'd-dus je vind het niet erg?'

'nee is wel cool, wil je een foto van jou en Darcy sturen?'

'is goed schatje.' zeg ik glimlachent.

'nog veel plezier schatje. '

'jij ook.'

'hou van...'

'jou. ik ook van jou.' ik hang op en loop weer naar binnen. 'Jesse wil je even een foto maaken vam Darcy en mij?' vraag ik lief.

'tuurlijk.' ik geef hem mijn mobiel en Darcy en ik maken onze zelfde poze als altijd. ze geeft me een kus op mijn wang en jesse maakt de foto. ik bedank hem en stuur de foto naar Ross.

'laat me raden hij wilde een foto.' ik knik.

'wie is hij?'

'mijn neef.' zeg ik en Darcy zegt te gelijk. 'haar broer.' we kijken elkaar aan.

'mijn broer.' zef ik dan en darcy. 'haar neef.'

'nee naar Ross.' ik kijk om en er staat een meisje.

'waar heb jij het over?' vraagt Darcy. grijnzent haald het meisje haar mobiel te voorschijn en laat ze een foto zien van mij en Ross.

'dat ben jij, is het niet Loïs... Tomlinson.'

'nee dat ben ik niet. ik heb geen vriendje.' lieg ik zodat ze er over op houd.

'ohe nee nou is ff kijken.' ze begint wat te typen. 'verzend.' zegt ze. onder tussen staan er allemaal mensen om ons heen.

nog geen 2sec. later gaat mijn mobiel. ik kijk naar het scherm en het is Ross. fijn. ik neem snel op.

'je zegt wat!?' schreeuwd hij.

'het spijt me echt. maar nou mag ik eindelijk naar een echte school moet miss dom blondje me verraden.'

'dus het is nog steeds aan?'

'tuurlijk. ik hou van...'

'jou.' maakt hij af. ik glimlach. 'oke maar laat me nooit meer zo erg schikken.'

'doe ik niet.'

'hou van...'

'jou. ik ook van jou.' ik hang op en bedenk me dan dat de hele school mee kon luisteren.

'je bent het echt.' hoor ik Jesse achter me zeggen. ik knik voorzichtig naar hem. dan gaat mijn mobiel weer. dit keer is het pap.

'hey pap.'

'hey blompje, heb ik het goed dat iedereen nu op school weet wie jij bent?'

'ja.' zeg ik zacht.

'oke ik haal je van school, nu meteen.'

'nee pappie niet nu, doe maar na school.'

'oke na school dan maar dan heb je wel een week huisarst en die begint morgen, aan gezien ik hoorde dat je gaat shoppen met Darcy. '

'dankje pappie.'

'asje maar hoeveel lessen moet je nog?'

'nog 1.'

'oke, nog veel plezier, hoop ik.'

'hou van je.'

'ook van jou.' ik hang op en iedereen is stil.

'omg ze belde met met Louis Tomlinson!' schreeuwd een meisjes stem.

'is niet zo gek of wel.' zegt een ander meisje. oke al die ogen begin ik eng te vinden. ik pak snel mijn tas en ren vast naar muziek. ik hoor gegil achter me maar let er niet op. ik ren naar binnen en de leraar zegt dat alleen achterin nog plek is dus ik ga achter in zitten.

de klas stromt vol en iedereen probeerd een plek dicht bij mij te krijg. 'waarom gaat iedereen zo dicht bij Loïs zitten?' vraagt de leraar.

'omdat ze Loïs Tomlinson is, en om precies te zijn Loïs Kt Tomlinson.' zegt het meisje naast me.

'oh mag ze vandaag zingen aangezien ze de stem van Louis heeft geërfd.' zegt het meisje liks van me. hoe weten ze al die dingen?

'oh is dat zo? wil je wel zingen?' vraagt de leraar.

'uh ik wil wel maar ik heb alleen big maar gezongen met pap, nooit alleen.' zeg ik.

'nou dan is vandaag de eerste keer.' zegt een jongen.

'mag niet, ik heb beloofd om voor het eerst alleen te zingen op pap en mams jubileum.'

'dan zingt Jesse toch met je hij is de beste zanger van deze klas.'

'ik vind het goed.' zegt Jesse. ik kijk hem aan zovan kun je niet even mee werken. met tegen zin sta ik op en ga achter de piano zitten.

'ken je all about us van tatu?' vraag ik. hij schud nee. 'uhm headphones?'

'die wel.' ik knik en begin te spelen.

my life as the dochter of Louis Tomlinson ✔Where stories live. Discover now