my life as the dochter of Louis Tomlinson ✔

Daddy's Little Girl

ik zie Trish, Austin, Dez, Ally en Ross zitten en loop er heen. 'hey Ross.'

'en jij bent?' zegt hij.

'your kidding right?'

'nee ik meen het wie ben jij?'

ik zeg niks meer en loop de kantine uit, ik loop naar buiten en ga op een bankje zitten. er loopt een traan over mijn wang. ik pak mijn mobiel en bel pap. ( ja i am i little bit a Daddys Little Girl)

'hey blompje, is het heel dringent?'

'het gaat over Ross.'

Louis pov

ik zit in een vergadering met simon en de jongens als de ringtone van Loïs af gaat. ik kijk naar mijn zak en dan weer naar Simon, hij kijkt me aan met een wenkbrouw om hoog. 'het is Loïs, sorry die moet ik nemen.' ik sta op en op de gang neem ik op.

'hey blompje, is het heel dringent?'

'het gaat over Ross.' ik heb hem altijd gemogen maar aan haar stem te horen is dit niet goed.

'wat is er gebeurt?'

'ik liep dus de kantine in en ik zei hey en hij zie en jij bent. ik zei weer your kidding right en hij zei, nee ik meen het wie ben je. wat moet ik nou doen?' hij gaat er zo aan.

'ik laat Paul je van school af halen en hier heen brengen, oke?'

'oke pappie. ' zegt ze wat kalmer dan net.

'tot zo schatje.'

'tot zo.' ik hang op en loop naar Paul. 'hey Paul wil je Loïs misschien even van school op halen en hier heen brengen?'

'is er weer wat?' zegt hij met een toon zovan daar gaan we weer.

'hey, kan ik er wat aan doen dat El haar geen aandacht geeft en ze alleen mij nog heeft.'

'oke ik ga al, ben terug in tien minuten. in welke kamer zitten jullie?'

'gewoon in simons kantoor.' hij kinkt en loopt naar buiten. ik loop weer naar het kantoor en ga weer zitten.

Loïs pov

de bel is onder tussen weer gegaan maar ik blijf gewoon wachten op Paul. als ik een zwarte auto zie aan komen met het kenteken: LS-DD-72. weet ik dat het paul is. ik ren er heen en stap in.

'gaat het?'

'ja ga nou maar.' zeg ik iets te bot. hij zucht en begint te rijden. ik kijk uit het raam denkt een dingen die ik leuk vond aan Ross, maar nu. alles is weg he just broke my heart.

als hij stil staat ren ik de auto uit naar binnen. ik had een sms van Louis dat hij in het kantoor van simon was dus ik ren er heen. ik klop op de deur, kom er in. ik open de deur en ren als een 5 jarige naar Louis. 'het is al goed ik ben er.' zegt hij als hij me op zijn schoot trekt en zijn armen om me heen slaat. ik verberg mijn hoofd in zijn borstkast en laat zachtjes alle tranen stromen.

'een Daddys little Girl zeker?' vraagt Simon.

'ja en!' schreeuw ik bijna. 'sorry. ' zeg ik gouw.

'kan ze niks aan doen. ' zegt Louis.

'kan ze niet naar El of zo?' vraagt Simon geïrriteerd.

Louis pov

ik geef geen antwoord en de tranen stromen sneler over Loïs wangen. 'kom je even mee.' zeg ik dan. ik sta op en loop met haar naar de gang. 'oke, mam komt niet meer terug, ze wilde niet dat ik alle aandacht naar jou zou sturen dus is ze weg gegaan.'

'm-maar... het is mijn schuld is het niet?' zegt ze zacht kijkten naar de grond.

'nee helemaal niet. ik geef jou zoveel aandacht omdat ik van je hou, en als El daar problemen mee heeft had ze er niet voor moeten kiezen om kinderen te nemen.' zeg ik. 'heb ik gelijk of niet?'

ze knikt met een kleine lach. 'ze hebben alle twee je hart gebroken he?' vraag ik zacht.

'ja.' een traan rolt over haar wang na dat ze ja zei. ik veeg de traan weg en geef haar een knuffel.

'het spijt me zo erg dat dit je allemaal moet overkomen.' zeg ik in haar haar. 'wil je weer gewoon hier naar school, dan kun je als je je weer slecht voelt of er een huil bui aan komt naar me toe komen?'

ze knikt op mijn schouder. ik laat der los. 'kusje?' vraagt ze lief.

'alles voor Daddys Little Girl.' zeg ik glimlachent. ik geef der een kusje en veeg de laatste paar tranen weg. 'wil je nog even blijven als troost?' ze knikt. we lopen naar weer naar binnen en ze gaat op mijn schoot zitten. als ik zeg troost bedoel ik dat ik dan haar haar ga doen zoals altijd.

'goed kunnen we weer verder over de tour?' vraag ik.

'maar-' begint Simon.

'ze gaat mee.' zeg ik. 'dus ze mag er best bij zijn.'

'dus we hebben nog een extra bed nodig in de bus.'

'nee hebben we niet.' zegt Loïs. ze kijkt mijn kant op en glimlacht.

'oh dus je wil liggen net als gisteren?' ze knikt hevig waardoor ik moet lachen.

'echt Daddy's Little Girl.' zegt Niall. ik en Loïs geven hem een dode blik en hij kijkt gelijk weg.

'oke dan vraag ik de rest ook gelijk maar, gaan Leevi, Darcy, Jake en Jesse ook mee?'

'Darcy moet mee, Harry Edward Styles.' zegt Loïs hard. ze kijkt naar Harry.

'ik zal kijken wat ik voor je kan doen.'

'dat zal ik maar doen ja.' zegt ze met een blik van "want als je dat niet doet is het bye bye Styles"

'Leevi wilde wel mee ja.' zegt Zayn.

Loïs pov

oke daar ging mijn brein. ik zie in eens gisteravond weer voor me. Zayn zit naast Louis dus ik fluister in zijn oor. 'zeg voor de zekerheid maar niet dat ik mee ga. ' hij kijkt me verbaast aan.

'leg ik straks wel uit.' zeg ik.

'Jesse gaat ook mee.' zegt Liam

'en Jake ook.' zegt Niall. we are such a happy familey.

'dat zijn we zeker.' zegt Harry.

'zei ik het hard op?' ze knikken allemaal.