Be Mine Ms. Brat Again (BMMB 2)

KITE (ENDING)

Samantha POV

"No... Liar!" Galit na galit na saad nito.

"Hindi ako nag sisinungaling. Dahil sayo wala na si Ran." Bulyaw na sigaw ko.

"Sinungaling ka!." Itinutok nito ang baril sa akin.

"Bakit hindi mo tanggap na ikaw ang naging dahilan ng pagkawala niya." Nag punas ako ng luha.

"Sinungaling! Hindi totoo yan."

Bang!

Isang putok ng baril ang umalingawngaw sa lugar na iyon..

Naging tahimik ang lahat nakita kong nakahandusay na si Hannah at may tama sa ulo. Tumakbo ako papalapit kay AZ para takpan ang mga mata niya.

Iginaya naman kami ng isang pulis papalabas ng building. Pag kalabas ko ay sinalubong kami nila dad and mom.

" Anak, Az." Sabay na tawag nilang dalawa.

Humalik silang dalawa kay Az. Pero nakatakip parin ang kamay ko sa mga mata niya.

"Mam ipapahatid ko na po kayo sa mga kasamahan ko. Pauwi sa inyo." Pulis.

" Sege.. Sagot ko naman.

" Mom can you remove your hand?" Tawag pansin sa akin ng anak ko.

Nag tawanan namin kami. Kahit na naging malungkot ang nangyari nitong nakaraang araw.

Masaya parin ako dahil sa anak ko at sa taong nagmamahal sa amin.

----------------------------------------------------------------------

After two years

Until now wala kaming balita kila ate. Pinahanap ko sila sa isang private investigator. Pero wala paring balita. Pati ang daddy nila Ran ay hindi ko makausap.

Tuwing pupunta kasi ako sa company ng mga Castillio. Laging wala ito.

Two years na simula ng last ko siyang nakita. Two years narin ng nawala siya sa amin ng tuluyan parang naulit talaga ang lahat.

Parang kailan lang nong una kaming nag kakilala. Nag simula ang lahat sa isang accident. Hanggang sa nag kaaminan kami.

Ang pinaka masayang araw ng buhay ko ay nong nakilala ko si Ran. Pero mas naging masaya ng nag karoon kami ng little Ran sa buhay namin.

"Mommy." Tawag ng anak ko na nagpabalik sa akin sa realidad.

Tumatakbo ito papalapit sa akin habang may hawak na kite. Nandito kami ngayon sa park at pinansayal ko siya.

Five years old na ito ngayon. Habang lumalaki ito para sing carbon copy ni Ran nong bata.

"Oh! Hinay hinay lang baka madapa ka." Sita ko sa kanya.

Tama nga ang pagkakasabi ko dahil bago pa man ito makarating sa kinaruruunanko ay nadapa ito. Tumayo ako at lumapit sa kanya.

" Mom kaya ko na. Big boy na ako." Sabi nito.

Kahit papano natuto narin ito magsalita ng straight na tagalog. Hindi katulad dati nose bleed. Grabe hahahaha.

" I told you na mag-ingat ka tingnan mo ang nangyari." Pagalit ko sa kanya.

" Sorry mom! Promise next time mag iingat na ako." Yumakap ito sa akin na tinugunan ko naman.

Kung nandito sana si Ran sana mas masaya ang family namin.

Hinaplos ko ang mukha niya. " Okay fine. Basta promise me na magiingat ka."

Pagpapaalala ko sa kanya. Tumango ito bilang sagot.

" Mom will you help me. Papalipadin ko tong kite ko." May paawa effect pa itong kasama.

" Okay fine. Hold this itatakbo ko tong kite hawakan mo tong tali." Sagot ko.

Naging matayog ang lipad ng sarangola pero wala pang isang minuto dahil sa hangin ay nilipag ito pababa.

" Mom yong kite ko." Tinuro pa nito kong saan nahulog ang saranggola niya.

" Okay... Stay here ako na ang kukuha."

Nag lakad ako patungo sa lugar kong saan nahulog ang kite ng anak ko.

Pinulot ko ito ngunit bago ko pa man maiangat ang katawan ko ay may nakita akong rubber shoes na itim. Iniangat ko ang paningin ko.

Nagsimulang tumulo ang mga luha sa mata ko. Dahil sa taong nasaharapan ko ngayon.

" Hai."

Lumapit ito sa akin at pinunasan ng panyo ang mata ko.

" Ha..i." Utal na sagot ko sa kanya.

" Diba I told you before na ayaw kong nakikitang may luha na tutulo sa mga matang yan." Ngumiti ito at lumapit sa akin.

Isinara niya ang mga mata ko gamit ang kamay niya at hinalikan ito magkabilaan.

Habang ang mga palad nito ay nakahawak sa pisngi ko.

Inialis niya ang palad niya sa pisngi ko at naramdaman kong lumuhod siya.

Kaya ibinuka ko ang mata ko. Nakita ko itong nakaluhod at naglabas ng pulang box sa pantalon niya.

Napatakip ako sa bibig ko gamit ang palad ko. Binuksan niya iyon at ngumiti tumambad sa akin ang isang ring diamond.

"Samantha Liu Castillio. Will you be mine forever... again. Be mine again moo please."

Nakangiting saad nito. Walang patumpiktumpik kong hinawakan ang magkabilang pisngi nito at hinalikan siya ng mariin sa labi. Halik na puno ng pagmamahal.

Wala na akong pakialam kong may nakakakita sa amin basta ang alam ko masaya ang puso ko na makita siyang buhay.

Natigil lang kami sa halikan namin ng may mga pumalakpak. Napatingin ako sa paligid nakita kong pinapalibutan kami ng mga kaibigan namin. Ng Family namin. Si ate KC na katabi si KZ.

Tumingin sa ako kay Ran isinuot nito sa akin ang sing-sing. Hinalikan niya ko sa noo pagkatapos.

" Dada..." Sigaw ni AZ tumakbo ito sa amin at nag pakarga sa dada niya. Yumakap ako sa kanilang dalawa.

Humiwalay ako ng yakap sa kanila.

" I love you Samantha Liu Castillio." Saad nito.

Hinawakan ang kamay ko at hinalikan.

" I love you more RAN Castillio." Sagot.

" I know nagulat ka at madaming tanong pero pwede ba? Sa atin muna ang moment na to."

Natawa naman ako sa sinabi nito pati ang mga nasa paligid namin.

Tumango ako bilang sagot hinala ako nito at hinalikan..

THE END