Yalnız Popüler

2

‘’Ben Alexis Morgan.Ama bana Alex diyebilirsiniz.Imm..Buraya yeni taşındım.Ev arkadaşlarımla kalıyorum.Ailem işi sebebiyle seyahat halinde.’’dedim ve hocaya ‘daha ne anlatayım ki?’ bakışı attım.Hoca öğrencilere dönüp:

‘’Evet arkadaşlar , arkadaşınız hakkında merak ettiğiniz ve sormak istediğiniz bir şey var mı?’’diye sorunca kal gibi kaldım.Ne biçim hocaydı bu?Ya özel özel sorular sorarlarsa?Dudağımı dişlemeye başladığımda biri parmağını kaldırmıştı.Hoca ona söz verince ayağa kalkmadan konuştu:

‘’Rachel ile arkadaş mısınız?’’ Herkes bu soruya neden bu kadar taktı?Gözlerimi devirdim ve:

‘’Evet.’’dedim.Çocuk başını sallayıp eline bakmaya başladı.Bu sorudan sonra sınıfın tamamı el kaldırınca ağzımı dişlemeyi bıraktım.Hoca gözlerini kırpıştırıp:

‘’Derse bile bu kadar ilgili değilsiniz.Arkadaşa sorularınızı teneffüste sorun çünkü ders kaynamaya başlıyor.’’ Dedi ve bana gülücük atıp elinde ki kitaba odaklandı.

‘’Sayfa 58’i açın çocuklar.’’derken hocadan ne kadar nefret ettiğimi fark ettim.Şimdi teneffüste herkes başıma toplanacaktı.Harika yaa ,cidden.

(…)

‘’Alex  seni gezdirmemi ister misin?Yani okulda.’’dedi ve gülümsedi Sam.Bu sırada başımda dikilen topluluk dağıldı.Ona minnetle baktım ve:

‘’Elbette.’’dedim.Ayağa kalkıp sınıftan çıktık.Sırada ki ders yine edebiyattı.Acayip güzel bir dersi bu kadar sıkıcı hale getirmeyi başarabilen hocama sevgiler.Kadın o kadar sıktı ki bir kat daha nefret etmeye başladım ondan.Rachel haksız çıkmıştı.Hocayı sevmemiştim.Hem de hiç.

‘’Ee okul hakkında neler düşünüyorsun?Sevdin mi burayı?’’

‘’Okulu sevdim ama öğrencilerinde iş yok.’’dedim ve gülümsedim.Sam tek kaşını kaldırdı ve :

‘’Bunu sana düşündüren ne?’’

‘’Bir kişiye ön yargılı davranan herkeste benim gözümde iş yoktur.’’dedim ve ellerimi ceketimin cebine attım.Sam:

‘’Bazen ön yargılı davranmak gerekir.’’dediğinde Rachel ile aralarında bir sorun olduğunu düşünmeye başlamıştım.Rachel sınıfa girip onu gördüğünde sendelemişti.Ve Sam Rachel’dan bariz nefret ediyordu.Merak etmiştim ve bu yüzden sorumu hiç geciktirmedim:

‘’Neden Rachel’dan bu kadar nefret ediyorsun?’’

‘’Öyle bir şey yok.’’dediğinde gerilmişti.Koridorda gezerken gözünün bir yere takıldığını fark ettim.O tarafa baktığımda Rachel’ın kafasını çevirip bize ‘’Neler oluyor?’’manasında baktığını fark ettim.Gülümsediğimde oda gülümsedi.Sam ve Rachel arasında bir gerginlik sezdiğim için hiç Rachel’ın yanına yanaşmadım ve sınıfa girdik.Ben sırama oturduğumda oda sırasına oturdu.

‘’Onunla nasıl arkadaşlık edeceğini merak ediyorum.’’dedi.Bu çocuğa biri ön yargıyı bırakmasını söylemeli!Cidden iyi birine benziyordu ama…Ön yargıyı bırakmalı.

‘’Kolay bir şekilde arkadaş olacağımıza eminim.O iyi biri.Bunu gözlerinden görebiliyorum.’’deyip gülümsedim.Canımı  sıkmaya başlamıştı aslında.Ama ben sabırlı biriydim.

‘’Bence iyi olan sadece sensin.Onun iyi tarafını görmeye çalışıyorsun fakat onun iyi tarafı yok Alex.Burada yenisin ve ben kalbinin kırılmasını istemiyorum.Kimsenin kalbinin kırılmasını istemiyorum-‘’derken sözünü kestim:

‘’Hayır Sam.Kimsenin değil Rachel’ın kalbinin kırılmasını istiyorsun.Ve ben onun arkadaşıyım.Onun kalbini kırmayacaksın.’’dedim.Bu çocuğu sevmiştim ama Rachel bugünden itibaren benim en yakın arkadaşımdı.Lütfen biraz saygı lütfen.Kafasını salladı ve: