Twilight Life Of Renesmee

Familie Bezoek

Na een paar uur trainen besluiten we naar huis te gaan. "Ik ga naar mijn eigen huis, morgen zie ik je weer." Zegt Jake. Ik knik en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Dan rent hij weg. Met een glimlach loop ik door het bos terug naar huis. Thuis aangekomen is iedereen er al. Mijn blik valt op één iemand. "Opa!" Zeg ik terwijl ik naar hem toe ren. Ik geef hem een dikke knuffel en negeer de geur van zijn bloed. Hij glimlacht en laat zich op de bank zakken naast mijn moeder. "Je moeder was zo lief om mij voor een tijdje bij jullie te laten wonen." Ik glimlach totdat het doordringt. "Wacht, hoelang?" Ik kijk naar mijn moeder. "Zolang als nodig." Ik knik en glimlach. Hoe moeten we dit nou doen? Een mens tussen  die vampieren..."We hebben overmorgen wel een familie bijeenkomst van de kant van de Cullens." Zegt mijn vader. Zei hij dat nou echt? Ik moet toegeven dat het slim is bedacht, maar ik weet niet zeker of alle bezoekers hun dorst goed onder controlle hebben. Ik zou het later wel gaan vragen. Ik voel opeens de dorst in mijn keel. "Ik ga even wandelen." Zeg ik. Ik weet dat mijn vader mijn gedachten kan horen dus hij weet dat ik ga jagen. Snel loop ik naar buiten. De dorst word steeds erger en als ik een hert ruik ga ik er direct achter aan. Al snel zie ik het hert uit een beekje drinken. Het hert merkt er niks van als ik erop afsluip. De parka zit in de weg dus stilletjes schud ik hem op de grond. Het hert kijkt even op. Maar gaat dan weer verder met drinken. Ik zie mijn kans en snel spring ik er naartoe. Het hert is te sloom, ik bijt in zijn. Als het hert op is gooi ik het aan de kant. Dit voelt zoveel beter. Snel trek ik mijn jas weer aan en veeg ik het bloed van mijn mond.

Als ik thuiskom is de helft van de familie aan het tv kijken en de andere helft aan het koken. Ik zucht diep. Ze zullen wel doen alsof wij later gaan eten zodat opa het niet doorheeft. Opa zit ook op de bank tv te kijken, ik trek mijn jas weer uit en plof naast hem neer. "En, hoe gaat het met mijn favoriete kleindochter?" Ik lach zachtjes. Ik ben immers zijn enige kleindochter. "Goed hoor. En hoe gaat het met jou?" Hij glimlacht. "Goed hoor. Ruik je dat? Ik denk dat ze soep aan het maken zijn." Ik ruik eens goed. Ik vind het stinken omdat ik het niet lust. "Ja, ik denk het ook." Hij kijkt weer verder naar de tv en ik sta op. Snel loop ik naar de keuken waar mijn moeder ook is. Hij zal ons niet horen praten. "Mam, ben je gek geworden? Opa bij al die vampieren? En moet hij soms ook mee naar Italië?" Ze schud haar hoofd. "Morgen komt Sue hem op halen om bij hun te komen eten. Daar haalt ze hem over om bij hun te blijfen. Aangezien ze een relatie hebben zal hij er mee instemmen." Ik knik. "Maar wat als we niet meer terugkomen..." Mijn moeder kijkt me een tijdlang aan. "Dan verteld ze hem dat we een ongeluk hebben gehad. Maar dat gaat niet gebeuren." Als ze dat gezegd heeft geeft ze me een knuffel. "Het gaat ons lukken." Ik knik zachtjes. Dan laat ze me weer los. Ze drukt een soepkom in mijn handen. "Breng die maar naar opa." Ik loop snel naar opa toe, hij kijkt op als ik de soepkom aan hem geef. "Eetsmakelijk." Zeg ik. "Gaan jullie niet eten?" Vraagt hij."Wij eten altijd wat later." Hij knikt begrijpend. Direct begint hij aan de soep.

Tegen acht uur gaat opa naar de logeerkamer. Hij was erg moe en ging daarom vroeg slapen.