Twilight Life Of Renesmee

Caitlyne

Al snel zie ik het huis in zicht komen. Ik zie dat een boom is omgevallen. Gelukkig niet op het huis. Maar dan kijk ik goed naar de boom. Er zitten twee handafdrukken in. Caitlyne en Jake zien het ook. Snel draaien we ons om. Maar dan versperren Jane en Felix de weg. Jane glimlacht kwaadaardig. Ze wenkt ons haar te volgen. Ik kijk haar hatelijk aan en blijf op mijn plek staan. Dan kijkt ze naar mij. Zacht zegt ze "Pijn." Meteen voel ik de meest afschuwlijke pijn. Het voelt ook alsof mijn keel dichtgeknepen word. Ik snak naar adem. Niet dat ik het echt nodig heb. Maar het is wel prettiger. Ik zak op de grond en schreeuw het uit. Dan is de pijn opeens weg. Jane is opgehouden. Ik sta langzaam op. Ze wenkt nog eens naar ons. Dit keer volg ik haar. We gaan naar de voorkant van het huis. Daar staat de hele familie. Alec staat tegenover ze. Huilend ren ik naar mijn moeder. Ze omhelst me stevig. Mijn vader kijkt woedend naar Jane. Natuurlijk hadden ze mijn geschreeuw gehoord. "Je zou haar niks doen." Sist hij. Jane glimlacht alleen maar. "Caitlyne." Zegt Alec. "Kom je met ons mee?" Hij kijkt haar aan. Ze knikt en kijkt ons allemaal even aan. "Het spijt me." Zegt ze. Ze loopt naar Alec toe. "Tot de volgende keer." Zegt hij. En dan zijn ze weg. Ik huil harder. In mijn hoofd probeer ik al een plan te bedenken hoe ik haar daar weg krijg. Want niemand gun je het om daar heen te gaan. Edward kijkt me aan "Het spijt me Renesmee, we zullen haar niet meer kunnen redden." Ik schud mijn hoofd "Zeg dat niet, er moet een mogelijkheid zijn!" Ik zie dat iedereen zijn hoofd schud. Behalve Alice. Ze loopt naar binnen. Ze wenkt mij. Ik laat mijn moeder los en volg haar. "We kunnen haar vast wel redden, we hebben alleen een waterdicht plan nodig." Zegt ze. "We vragen gewoon of ze meekan. Ik weet zeker dat ze nee zeggen, maar als Caitlyne daar niet wil blijfen kunnen ze haar niet dwingen." Ik zucht en kijk dan naar Alice. "Alice, ik denk dat we dit maar zo moeten laten. Je hebt pap gehoord. Het zal niet lukken." Ik probeer zeker te klinken. "Oh oke." Zegt ze van haar stuk gebracht. "Ik ga slapen." Zeg ik. Ik loop naar mijn vaders oude kamer. Na de verhuizing van mijn ouders naar het huisje in het bos, kwamen we nog vaak in dit huis. Daarom werd zijn kamer mijn kamer om hier te kunnen slapen als ik wilde. Na het omkleden ga ik in het mega bed liggen. Als snel val ik in slaap.

Ik zie dat Caitlyne op de grond word geduwd. "Alec, weet je zeker dat zij een gave heeft?" Zegt Aro. "Ik weet het zeker." Caitlyne kijkt naar de twee en sist "Ik heb geen gave. Hoe komen jullie daarbij?" Het valt me op dat ze goed kan liegen. Aro komt naar haar toegelopen. Hij wil haar hand pakken maar ze trekt hem snel weg. "Blijf van me af." Zegt Caitlyne woedend. Aro kijkt even verbaasd van de felle reactie. "Moet ik helpen?" Vraagt Jane. Aro schud zijn hoofd. "Dat hoeft niet Jane." Hij loopt naar Alec "Waarom heb je haar gebeten? Dat was nergens nodig voor geweest!" Hij probeert zacht te praten maar dat lukt bijna niet. Hij loopt naar Caitlyne "Gebruik je gave of we moeten het je dwingen." Caitlyne kijkt woedend. Dan draait ze zich snel om. Ze rent naar een deur en schopt hem kapot. Snel rent ze er doorheen. Niemand had dit verwacht. Ze loopt snel uit het enorme gebouw. Het is buiten nacht en niemand is buiten.

Ik schrik wakker. Een droom. Ik kijk op de klok. Vijf uur in de ochtend. Ik rek me uit. Ik ga douchen en kleed me snel aan. Dan loop ik naar beneden. Ik hoor gepraat. Ik kom de woonkamer in en iedereen stopt met praten. "Alice, kan ik je spreken?" Alice kijkt verbaasd maar knikt toch. Ik wenk haar naar de keuken. "Wat is er?" Zegt ze. "Ik had een hele rare droom. Caitlyne ontsnapte van de Volturi." Alice kijkt ongemakkelijk. "Ow ja dat zou kunnen." Ze wil zich omdraaien maar ik leg mijn hand op haar wang. Ik laat mijn droom zien. Mijn vader komt opeens binnenlopen. "Dat is exact hetzelfde van wat Alice had gezien." Ik kijk Alice aan. "Waarom zei je dat niet!?" Alice kijkt even naar mijn vader. Hij zucht. "Ik had haar verboden het te zeggen, we weten niet waar Caitlyne heen is gegaan. We waren aan het overleggen waar ze heen zou kunnen gaan." Alice knikt. "Ze heeft nog niks besloten." Bella komt ook binnen. "Mam, wanneer wisten jullie dit?" Vraag ik. "We wisten het pas net." Zegt ze. Alice krijgt een wazige blik. Even later is die weg. "Ze komt hierheen. Maar eerst moet ze zeker zijn veilig te zijn." Ik knik. "Dat dacht ik al." Zegt mijn vader. Ik kijk naar buiten. Het onweert nu de hele tijd al net als de regen. Opeens zie ik iemand aankomen. Ik kijk goed. Het is Caitlyne, helemaal doorweekt. Snel doe ik de achterdeur open. Ze rent snel naar binnen. Haar ogen felrood. Snel sluit ze de deur. "Ze zitten achter me aan!" Zegt ze snel. Carlisle komt naar de keuken "Wie zitten er achter je aan, Caitlyne?" Caitlyne antwoord zonder na te hoeven denken "Aro, Alec ,Jane, Felix en Caius." Dat zijn vampieren met veel macht, kracht en sommige goeie gaves. "Wanneer heb je mensenbloed gehad, Caitlyne?" Vraagt Bella. "Toen ik daar aankwam gingen we langs een hal waar een receptioniste zat. Ze waren vergeten dat ik een nieuweling ben. Dus zo gebeurde dat." Zegt ze. "Wanneer komen ze hier denk je?" Vraag ik. "Ik weet niet of ze nog komen, ze wisten niet meer zeker of ik de gave wel had. Ik liet Aro niet mijn gedachten lezen." Antwoord Caitlyne. "Carlisle we kunnen haar naar isle Esmeé brengen. Over zee zullen we moeilijk op te sporen zijn." Ik kijk hem aan. Bedachtzaam knikt hij. Bella ook. "We kunnen met zijn alle gaan. Een vakantie kunnen we gebruiken." Zegt Jake die net binnenkomt lopen. "Oke dan, iedereen met koffers over tien minuten in de garage zijn." Iedereen knikt en rennen weg. Jake was nadat ik ging slapen gister mijn koffer en Caitlyne's gaan halen. Dus wij waren al klaar. Jake gaat naar zijn huis kleding ophalen. Opeens pakt Alice onze koffers. "Hm veel te licht." En weg is ze. Even later geeft ze onze koffers terug die nu heel wat zwaarder zijn. Ik kijk naar Caitlyne. Ze kijkt zenuwachtig en houd de koffer strak vast. Even later staat iedereen in de garage. Ik, Jake, Caitlyne, Edward en Bella gaan in Edward's auto. Emmet, Rosalie, Carlisle en Esmeé gaan in de jeep. En Alice en Jasper gaan in haar nieuwe gele porsche omdat de andere aan vervanging toe was. Iedereen laad de koffers in. Even later zijn we onderweg. Ik leun tegen Jake aan. Caitlyne staart uit het raam. Niemand zegt wat. Opeens voel ik me moe door veel gebeurtenissen in weinig tijd. Ik val snel in slaap.