Kiralık Düşler

2.Sezon/ Part 5.

Sürpriiiz 😏 Boş vaktim olunca yazasım da gelince aradan çıkarayım dedim iyi ettim mi 😊 daha part 4 300 vote bile olmadı ben ona nazar değdirdim galiba onu 350 vote yapar mıyız? Hatta buna da bol bol bekliyorum sınır koymak istemiyorum ama siz varmış gibi çook yorum yapabilirsiniz 😳🙏

Defne eşyalarını sessizce toplarken Ömer otele çıkışlarını bildirip uçak bileti almıştı. Ömer odaya geri döndüğünde Defne Ömerin eşyasını da toplamış hazır bir şekilde bekliyordu. Ömer bu basit bir şey olsa da ilk o an evli, iki kişi olduklarını fark etti. Annesinden başka hiçbir kadın daha önce Ömerin kıyafetini, eşyasını toplamamıştı.

"Saat 17.25'e aldım. En yakın oydu."

Defne başını sallayarak karşılık verdi. Ömer elinde telefon bir süre ayakta dikilip Defne'ye kaçamak bakışlar attı.

"Otel çıkışını aldım ama. İstersen.. biraz dolaşabiliriz."

Defnenin yüzü birden aydınlandı, gülümsemesi Ömerin de rahat bir nefes almasını sağlamıştı.

"Olur! Tabi yani, sen de istersen. Sonuçta senin için burası bizim Kadıköy falan gibidir, sen istemezsen hava alanında da bekleyebiliriz.."

"Saçmalama Defne, her şey hava alanında beklemekten caziptir sonuçta."

Defne tekrar büyük gülümsemesini giyinip ayağa kalktı ve kol çantasını sol omzuna takıp valizin sapını sağ eliyle tuttu.

"Ben hazırım. Eğer sen de hazırsan çıkalım mı?"

"Tabii." Dedi Ömer telefon ve cüzdanını ceket cebine yerleştirip.

Ömer anahtarı teslim etti, otelin çıkış kapısına doğru yürüyorlardı ki döner kapıya giren biri belirdi. Çağları gördüklerinde Defne utanarak Ömere baktı. Ömer ise umursamaz bir tavırla dudaklarını büktü.

"Gidiyor musunuz?" dedi Çağlar Defneyi görüp. Defne saçını kulağının arkasına sıkıştırıp başını salladı,

"Öyle karar verdik. Yaptıkların için teşekkürler Çağlar Bey."

Defne tam yanından geçip gidecekti ki Çağların Defnenin kolunu kavramasıyla Defne eline bakakalırken Ömer öfkeli bir halde nefes verdi. Büyük bir adımla Çağların yanına varıp Defnenin bileğini tutan eli oradan kopardı.

"Ona böyle dokunamazsın! Bir de yarı Avrupalı falanmışsın, insanlara isteği dışında fiziksel temas hoş karşılanmaz!"

Çağlar Defnenin bileğini tutan elini başının arkasına götürüp saçını kaşıdı. Defne bu hareketle tuttuğu nefesini geri verdi ve kollarını arkasından birleştirdi.

"Özür dilerim.. Ama Defne benim sana bir şey söylemem lazım. Önemli. 5 dakika konuşabilir miyiz lütfen?"

Defne Ömere sorar bir şekilde baktı, Ömer huzursuzlanmıştı, ama omuz silkmekle yetindi,

"Sen bilirsin Defne."

Defne Çağlara döndü,

"Çok mu önemli?"

Çağlar başını salladığında Defne iç çekti ve valizini bırakıp lobideki tekli koltuğa oturdu. Çağlar da oraya gidip Defnenin çarprazındaki koltuğa oturduğunda Ömer gözlerini oradan çekmeye çalıştı. Böyle dikizler gibi olmak istemiyordu. Çare olarak telefonunu çıkardı ve diğer köşedeki koltuğa oturdu. Böyle de çok mu geniş olmuştu ki?

Çağlar konuşmadan önce dizlerine dirseklerini yaslamış, ellerini birbirine sürterken Defne merakla onu izliyordu.

"Başlayacak mısın?"