Kiralık Düşler

Kitap Gibi Sevmek.

''Defne.. Defne?''

Ömer onu korkutmaktan çekinerek uyandırmaya çalışırken eliyle çıplak kolunu okşuyordu. Defne fısıltılı ama ısrarcı seslenişlere gözlerini açmadan önce kaşlarını çattı ve hafifçe gerindi,

''Hım?''

Gözlerini açtığında Ömer yanında tek dirseğinin üstünde uzanmış ona bakıyordu.

''Kalkmamız gerek..''

Defne gözlerini kırpıştırıp dışarı, hala karanlık olan havaya baktı.

''Saat kaç ki?''

''5'e geliyor.''

Defne kafasını yastığa geri atıp çarşafı üstüne çekiştirdi,

''Ömer seninle küreğe falan gelmeyeceğim, beceremiyorum ben ya...''

Ömer hafifçe güldü ve Defne'nin kollarından tutup onu doğrultmaya çalıştı,

''Hayır, kürek falan değil Defne. Kalkman lazım çünkü erken kalkan yol alır..''

''Ha-ha başkasını bilmem ama Defne'nin yol alması için uyuması gerek. Saat 5!''

Ömer iç çekti Defne'nin üstündeki pikeyi tutup çekti,

''Yaa!''

Defne homurdanarak üstündeki geceliği çekiştirdi ve pikeyi hırsla geri kazanmaya çalıştı.

''Defne benimle inatlaşma ve çabuk ol.''

Defne uyku mahmurluğuyla abartı bir sinire kapıldı,

''İnatlaşırsam ne olur?''

Ömer başını ona doğru yaklaştırdı ve ellerini sıkıca tutup boynunu hafifçe dişledi,

''Bu uykuları çok ararsın... Zaten 10'da uyuduk, 7 saat uyku çok bile..''

Defne mızıldandı ve dudaklarını bükerken söylendi,

''Pis... Tamam kalktım ayy... Allah'ım bu adamın benim uykularıma kastı ne acaba?!''

''Çok uyuyorsun Defne..''

''Sus Ömer bence.''

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ömer elindeki küçük çantayla alt kata indi ve ona merakla bakan Defneyi görmezden geldi. Defne vestiyere yaslandı, ve kollarını bağdaş yaptı,

''Hala mı ipucu yok Ömer Bey?''

Ömer muzip bir gülüşle başını iki yana salladı.

''Kıyafetim uygun mu bari?''

Ömer Defne'nin üstündeki yazlık elbiseye bakıp dudak büktü,

''Eeh.''

''Ömer gerçekten delirtirsin.'' Derken gülüyordu Defne. 1 aylık kocası onu yorgun bir akşamın sabahının 5'inde uyandırıyor ve bilmediği bir yere götürüyordu. Ömer ona arabanın kapısını açtı ve içeri girmesini bekledi. Ardından kendisi arabaya bindi ve sürmeye başladı. Sürerken arada uyuklayan Defne'ye bakıyordu. Onu canlandırmak için radyoya dokundu ve rasgele bir kanal açtı. Müzik sesiyle yerinden fırlayan Defne Ömer'e döndü ve gözlerini kısarak ona baktı. Ömer bir kahkaha patlatıp camı açtığında müzikle birleşen rüzgar Defne'yi biraz daha ayıltır gibi oldu.

Araba durduğunda Defne kapıyı açtı ve dışarı çıktı,

''Marina mı?''

Ömer Defne'nin gözlerinin ışıltısını fark etmişti. Bilmiş bir şekilde onun yanına gidip belinden tuttu ve dudaklarına çekti. Hava yeni yeni aydınlanmaya başlıyordu.