Kiralık Düşler

Aynı Çatı Altında.

Ömer anahtarla kapıyı açtı ve yana çekilip Defnenin içeriye girmesine izin verdi. Defne ona gülümseyip eve girdi çantasını vestiyere bıraktı ve montunu çıkardı.

Ömer gün boyu Galo yüzünden gergindi, gerginliği bedenini hemen etkilemişti. Defne dar siyah bustiyer üzerine yeşil şifon gömlek, yeşil ceketiyle gözüne her zamankinden bile güzel geliyordu. Yutkundu ve anahtarı Defnenin çantasının yanına bıraktı. Defne ceketini çıkardı ve gömleğinin düğmelerini açarken ömere döndü. Tam bir şey söylemek için ağzını açtığında Ömerin gözlerini kaçırdığını fark edip dudaklarını geri birbirine bastırdı. Bu oyunu oynamak hoşuna gidiyordu.

"Ben duşa gireceğim. Artık beni beklersin girmek için."

Ömer hızla başını sallayarak onayladı. Defne pek tanıyamadığı muzur yanıyla yandan yandan güldü.

Pes edeceksin Ömer İplikçi

Gömleğini üstünden çıkartırken ömer kaçamak bir şekilde siyah bustiyere baktı. Bütün gün dikkatini dağıtıp üstüne üstlük Galoya bir süre saçmalamasını sağlayan dekoltesi bembeyaz parlıyordu.

"Ömer.." dedi defne endişeli bir ifade takınarak. Minik adımlarla yakınına girerken ömer yanaklarını şişirdi ve başını yana çevirdi.

"Çok gergindin bütün gün. Ama merak etme, Galo bence fikirlerini kesinlikle değiştirmiştir. Zaten onunkisi de fikir mi öyle fikir mi olurmuş.."

Sinirle mırıldanırken başını hırsla yana çevirdi. Ömer bu haline dayanamayıp güldü. Defne gülüşten cesaret alıp tekrar ona baktı. Elini çekinerek kaldırıp Ömerin yanağına koydu. Ömer çarpan kalbinin uğultusu kulaklarındayken yutkundu ve uzak durmaya çalıştıkça çekildiği, ve şimdi aynı çatı altında kalmak zorunda olduğu aşık olduğu kadının gözlerine baktı.

"Sen yaparsın ömer. Sen ne yaparsan doğrudur."

Ömer göğsü inip kalkarken Defnenin saçlarıyla aynı renk görünen iri gözlerine baktı. Kızın büyüyen göz bebeklerinde kendi karışık ifadesini görüyordu. Aniden gözlerini kapayıp burnundan bir nefes verdi. Geriye bir adım atıp elinden kurtuldu.

"Be-ben çalışma odasına gideyim. Sen de işte... Duş mu alacaksın ne yapacaksın.."

Elini anlamsız bir hareketle sallayıp kendini çalışma odasına attı. Defne kapıdan girer girmez neden çalışma odası anlatsana biraz? demedi. Çünkü anlamaya başlıyordu. Ömerin şifrelerini çözmeye başladığını hissediyordu. Gürültüyle atan kalbi ve kızaran yanaklarına aldırmadan vestiyere yaslanıp sırıttı.

"Kaç bakalım. Ne kadar kaçacaksın." dedi kendi kendine. Üst kata çıkarken keyifli keyifli bir şarkı mırıldanmaya başladı.

-----------------------------------------------------------

Defne hala duştayken ömer odada tek başına kendine gelmişti. Üstünü değiştirmek için en üst kata çıktığında Defnenin şarkı söylediğini duyup gülümsedi. Ardından aklına üşüşen görüntülerle başını iki yana salladı ve odaya girip samuray eşofmanını ve koyu krem rengi kazağını aldı. Defnenin kıyafetleri hemen yanında duruyordu. Istemsizce tekrar gülümsedi. Hızlıca üstünü değiştirdi ve odaya göz gezdirmeye başladı. Kendi yatak odasının her tarafında defne vardı. Bunu pek çok kez hayal etmişti. Tabii hayallerinde biraz daha farklıydı. İki arkadaş gibi değil de, iki hayat arkadaşı gibi...