Μόλις άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και μπήκα μέσα πέταξα την τσάντα μου σε μια άκρη και ξάπλωσα στον καναπέ. Ήμουνα τόσο εξουθενωμένη από το σημερινό πρωί στο σπίτι του Λεωνίδα που το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Ήθελα μόνο να ξεχάσω τα πάντα και να ηρεμήσω στο σπίτι μου. Άνοιξα την τηλεόραση και παράλληλα πήγα και έβγαλα τα ρούχα της ξανθιας απο πανω μου. Έβαλα πιτζάμες και παρόλο που η ώρα ήταν μόλις 1 το μεσημέρι κάθησα στον καναπέ και αποκοιμηθηκα βλέποντας τηλεόραση.
《Χευ μικρή ήρθες ?》 Ρώτησε ο Λεωνίδας με το που μπήκα στο γήπεδο.
《Δεν είμαι εγω η μικρή εδώ πέρα. Κάτι άλλο είναι...》του ειπα και με το που με άκουσε Γουρλωσε τα μάτια του
《Απο ποτε απέκτησες τέτοια γλώσσα Αυγή ?》
《Απο τότε που άρχισα να κάνω παρέα με εσένα》 του απάντησα ειρωνικά και του έβγαλα την γλώσσα κοροϊδευτικά. 《Τώρα τι θα γίνει θα έρθεις να σε νικήσω για άλλη μια φορά η θα κάτσεις Να με κοιτάς. Ξέρω ειμαι κουκλάκι ζωγραφιστό Αλλά....》 συνέχισα
《Μικρή μην πέρνεις αέρα και σταματά Να είσαι ψώνιο ξέρουμε και οι δύο πως δεν υπάρχει περίπτωση να με νικήσεις.》είπε και πήρε την μπαλα στα χέρια του.
《Για να δούμε λοιπόν άμα αντέχεις σε αυτήν την ηλικια ...》 τον κορόιδεψα και περασα απο διπλα του βαζοντας καλάθι.
《Πολυ μιλάς σήμερα μικρο και μου σπας τα νεύρα》μου απάντησε και μου έκλεψε την μπαλα πήγε να βάλει καλάθι και εγώ σημωθηκα για Να τον εμποδισω πηδώντας μπροστά του. Το ύψος μεταξύ μας ήταν μεγάλο εγω 1.76 και εκείνος 1.90 και παρολο που ημουνα υπερψηλη για την ηλικια μου και για κοριτσι δεν μπόρεσα να τον φτάσω. Όταν όμως δεν κατάφερα να τον εμποδισω και ακούμπησα στο πάτωμα ξανα, το πόδι μου παραπατησε και γύρισε προς τα μέσα κανοντας με να πέσω κάτω από τον πονο. Με το που ο Λεωνίδας το παρατηρησε έτρεξε κοντά μου να δει πως είμαι.
《Ρε Αυγή πόσες φορές σου έχω πει να προσέχεις. Αφού ξέρουμε πως δεν πρόκειται να νικήσεις τι κουράζεσαι βρε χαζό θα παθεις και τίποτα χειρότερο.》μου είπε και πήρε τον αστράγαλο μου να τον ελέγξει.
《Λεωνίδα κοφτό δεν είναι αστείο πονάω》 του ειπα και δυσανασχετησα ελαφρά όταν πήρε τον αστράγαλο μου και τον έστριψε ελαφρά.
《Πονάς ?》με ρώτησε
《Όχι απλά κάθομαι κάτω χωρίς Να μπορώ να κουνήθω για Να περάσει η ώρα》του είπα πάντοτε αντιδραστικά
YOU ARE READING
Πάλι Απ' Την Αρχη
Romance《Αν μου χάριζαν μια αιωνιότητα χωρίς εσένα θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου》 Εκείνη μικρή αλλά τόσο ερωτευμένη και Εκείνος τόσο διαφορετικός ... Ποτέ δεν μπόρεσε να του πει πως νιώθει μέχρι που μια μέρα εκείνη έφυγε και δεν το ξαναειδε. Μετά...
