18-What Feelings

142 17 8
                                    

The evening passes fast away,

'tis almost time to rest

What thoughts has left the vanished day,

What feelings,in thy breast?

-Self-interrogation,The night is darkening round me/Emily Bronte






18-What Feelings

Η νύχτα ήταν τόσο μαύρη που αν δεν υπήρχε η πανσέλληνος το δωμάτιό της θα είχε καλυφθεί από αδιαπέραστο σκοτάδι.Ανοίγοντας τα μάτια της,η Eos παρατήρησε τα μικροσκοπικά αστέρια που κάλυπταν τον μαύρο καμβά του ουρανού σαν φωτάκια,κι αφουγγράστηκε τον ήχο των κυμάτων που χτυπούσαν βίαια τα βράχια και την ακτή κάτω από το σπίτι της.

"Ξύπνησες;"ρώτησε ο Aurum με φωνή βαθιά και βραχνή.Η Eos γύρισε πλευρό για να τον κοιτάξει-το γυμνό του στήθος,ακάλυπτο από το πάπλωμα που τους σκέπαζε,τα ανακατεμένα από τον ύπνο μαλλιά του,τα νυσταγμένα μάτια του,το μισοτελειωμένο τσιγάρο που άγγιζε τα χείλη του.Χαμογέλασε,πιο πολύ στον εαυτό της βέβαια,επειδή απολάμβανε την ομορφιά του,εκείνο τον απλό τρόπο που την μαγνήτιζε.

Ένευσε ως απάντηση στην ερώτησή του και ακούμπησε το κεφάλι της στο στέρνο του αντί για το μαξιλάρι της,ακούγοντας τον ήχο που έκαναν οι πνεύμονές του κάθε φορά που ενέπνεε τον καπνό του τσιγάρου του.Ήταν ένας ήχος που είχε συνηθίσει να τραγουδά κάτω από τα αυτιά της,όπως είχε συνηθίσει και την μυρωδιά του.

"Είσαι καλύτερα τώρα;"μουρμούρισε,χωρίς να θέλει να χαλάσει την ησυχία που έπλεε μεταξύ τους.Τύλιξε το ελεύθερο του χέρι γύρω από τη γυμνή μέση της.Ένιωσε να την κατακλύζει μια ζεστασιά,παρόλου που ήταν ήδη σκεπασμένη.

"Πολύ"ψιθύρισε.Του είχε πει τι είχε συμβεί με τον Aether και τι της είχε πει ο Albens και για το ό,τι ένιωθε εκείνη,το πόσο μπερδεμένη ήταν-ήξερε πως μόνο εκείνος ήταν ικανός να την καθυσηχάσει.Στήριξε το πηγούνι της στον ώμο του και συνάντησε το βλέμμα του."Θα κάτσεις,σωστά;"ρώτησε.

Παρατήρησε καθώς τα χείλη του έγιναν μια λεπτή γραμμή και τα μάτια του-αυτή η σκούρα άβυσσος-γέμισαν με τύψεις."Δεν μπορώ,όχι σήμερα"της είπε.

Ανασήκωσε τους ώμους της,προσπαθώντας σκληρά να δείξει πως δεν απογοητεύτηκε."Δεν πειράζει".

Εκείνος χαμογέλασε και έσβησε το τσιγάρο του στο τασάκι που είχε η Eos ειδικά για αυτόν.Έπειτα την κοίταξε."Τι σ'απασχολεί τώρα;"

Αναστέναξε."Αυτό"είπε δείχνοντάς του το σημάδι στην πλάτη της,το μισοφέγγαρο στοίχειωνε τα όνειρά της.

MidnightΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα