Until the end

1.15

Ik rol over om mijn wekker uit te zetten en tref geen Noah aan in bed. Het bed is leeg en koud. Ik sta op en pak een setje kleren voor vandaag. Ik hou het simpel en trek een zwarte shortje aan met een topje dat ik heb gevonden in mijn koffer. Ik loop naar de badkamer en spring snel de douche in. Ik hou ervan om 's morgens te douchen, het geeft mij extra energie voor de dag. Wanneer ik klaar ben met douchen trek ik mijn kleren aan. 

Ik open mijn balkon deuren zodat het frisse lucht mijn kamer vult. Noah zit ook niet op het balkon. Ik heb geen idee waar hij is. Ik wandel mijn kamer uit en trekt de deur goed dicht. Ik wandel naar beneden en zie dat Christian en Mia pannenkoeken bakken in de keuken. "Goedemorgen tortelduifjes." zeg ik glimlachend. De twee draaien zich lachend om en Mia geeft mij een bord met een pannenkoek. "Zijn jullie gisteren laat thuis gekomen?" vraag ik. "Ja best wel, we zaten nog even bij Sophie en Tyler een spel te spelen en voor we het wisten was het al drie uur in de nacht." lacht Christian. "Nu dat je er toch bent, heb je Noah gezien? Hij is niet op zijn kamer." vraagt Christian. Ik schud mijn hoofd van nee. Ik dacht dat hij ofwel met Christian zat of dat hij in zijn eigen kamer zat. Maar blijkbaar weet niemand waar die jongen uithangt. 

Christian legt de bord met pannenkoeken op tafel en we beginnen met eten. "Trouwens Olijf, Molly had gisteren gebeld met Sophie. Ze moet elke dag op school taken maken. " zegt Mia verveeld. "Arme meid, ze mag nooit mee op reis." zucht ik. Ons rustig gesprek word verstoord door de deur die met een luide klap openvliegt. In de deur staat Noah samen met Sara onder zijn arm. Noah zijn nek zit vol met zuigplekken en Sara draagt zijn shirt. Hij is tijdens de nacht naar haar gegaan en hij heeft de rest van de nacht bij haar doorgebracht. Zo te zien hebben ze niet veel geslapen. 

"Kom schat we gaan even een douche pakken en dan kunnen we wat pannenkoeken eten." zegt Noah tegen Sara terwijl hij grijnzend naar mij kijkt. Ze wandelen naar boven en even later vliegt zijn kamer deur met een klap toe. Mia haar ogen schieten direct in mijn richting en ze kijkt me vragend aan. Ik kan nog net mijn tranen bedwingen. Ik heb geen tranen omdat ik gevoelens voor hem heb, ik heb tranen omdat ik mij dom, naïef en gebruikt voel. Ik wist dat Noah nooit lief deed uit zichzelf, hij wilt mijn hart breken en ik snap niet waarom. 

Ik pak mijn bord en zet die op het aanrecht in de keuken. Gelukkig zijn mijn telefoon, oortjes en sigaretten beneden. Ik pak de drie dingen en loop het huis uit. Ik wandel richting het bos en steek mijn oortjes in mijn oren. Ik zet mijn playlist aan en net op dat moment komt er een treurig liedje. Ik wandel verder en voor ik het weet rollen de tranen over mijn wangen. Ik steek een sigaret aan en blijf recht voor mij wandelen. Ik heb gewoon spijt van gisteren. Dat ik ging knuffelen met hem en dat ik hem liet slapen in mijn bed. Ik stelde mij open en dit is het gevolg ervan.  

Ik kom een klein meertje tegen en ga aan het rand van het water zitten. Ik doe mijn schoenen uit en dompel mijn voeten in het ijskoud water. Misschien helpt dit mij helder nadenken. Ik weet we dat Noah iemand is dat niet verliefd word, maar waarom kust hij mij dan zoveel keer per dag. Waarom vraagt hij om een kans zodat hij kan tonen dat hij wel een goede jongen is. Hij heeft welgeteld tien uur volgehouden want in de nacht ging hij toch naar Sara. Sara het meisje dat hij claimde te laten vallen voor mij. Blijkbaar meende hij daar ook niks van. 

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik een paar gemiste oproepen heb. Ik zat zo verzonken in mijn gedachten dat ik niet besefte hoe laat het is. Ik sta op en doe mijn schoenen terug aan. Ik wandel richting de hutjes. Sophie en Mia zitten op de trappen van ons hutje. Wanneer ze mij zien staan ze op en rennen ze naar mij om mij een knuffel te geven. Net op dat moment komt Noah samen met Sara naar buiten. Hij kijkt naar mij en maakt een huilend gezichtje waarna hij in de lach schiet. Wat een eikel. Christian geeft hem een stomp op zijn schouder en Noah stopt met lachen. "Sara, misschien is het tijd dat je gaat, we moesten ons per groepje verzamelen en jij zit niet bij ons in het groepje." zegt Christian tegen haar. Met tegenzin wandelt ze weg naar haar eigen hutje. Sophie vertrekt ook ineens en we beginnen te wandelen richting het informatie punt. 

Meneer DeWitt staat al bij de andere groepjes wanneer we aankomen. Iedereen verzamelt zich rond hem en hij klapt in zijn handen voor aandacht. "Goedemorgen dames en heren. Zoals jullie kunnen zien is het weer vandaag fantastisch. Jullie gaan per twee op teambuilding vandaag. Om geen nieuwe groepjes te maken mogen jullie vandaag op uitstap met de partner waarmee jullie gisteren samen waren voor de sport opdracht." zegt meneer DeWitt. Gezellig, dat betekent dat ik een hele dag met Noah opgeschept zit. "Jullie krijgen een kaart en dan kunnen jullie vertrekken." voegt hij er nog aan toe. 

Ik ga naar meneer DeWitt toe en pak de kaart van hem. Ik zwaai naar Noah en hij komt mijn richting. Ik volg de kaart en Noah volgt mij. De spanning hangt in de lucht. In andere omstandigheden zou ik niet naar school komen en dan zou ik hem ontwijken. Nu gaat dat niet echt. Ik zou ook mijn frustraties gewoon uiten door tegen hem te roepen. Voor een of andere reden lukt dit nu ook niet. Het lijkt alsof hij mijn harde muur aan het afbreken is en dat wil ik totaal niet. Achter mijn harde muur ben ik veilig. 

"Ga je een hele dag niet tegen mij praten?" vraagt Noah. Ik versnel mijn pas en laat Noah achter mij. Ik hoor hoe hij achter me aan jogt en even later pakt hij mijn arm stevig vast. Ik draai mij om en kijk hem kwaad aan. "Wat is jou probleem?" vraag ik bruut. "Mijn probleem is dat je mij negeert en niet tegen mij praat." antwoord hij even boos. "Wat wil je dan dat ik tegen je zeg? Wat leuk dat je mij midden in de nacht achterliet om naar Sara te gaan. Was het gezellig?" vraag ik hem sarcastisch. Noah kijkt mij sprakeloos aan. Ik wurm mij los uit zijn grip en wandel verder. 

Ik wandel naar het bankje dat ik in de verte zie en ga erop zitten. Noah komt naast mij zitten. Ik heb eigenlijk totaal geen zin om nog een hele dag met hem te wandelen. "Ik stel voor dat we gewoon terug naar het hutje gaan, jij doet dan jou ding en ik doe dan mijn ding." zeg ik zo kalm mogelijk. Noah knikt en ik wandel terug richting het hutje. Ver moeten we niet wandelen, we waren enkel de berg op gegaan en ik had al geen zin. 

Ik doe het huis open en wandel rechtstreeks naar de keuken. Ik pak een paar snacks en ga direct naar mijn kamer. Ik doe de deur dicht en zet netflix aan. Ik ga vandaag een hele dag series kijken en eten. Even later hoor ik Noah zijn deur toegaan en ik start mijn serie.