Until the end

1.09

Ik word wakker en kijk rond mij. Het is al licht buiten en de vogeltjes fluiten. Ik kijk naast mij en zie Noah vredig slapen. Voor even ben ik heel verward maar dan herinner ik me dat hij bij mij is komen slapen vanwege de storm. Net als in een cliché verhaal. Ik zeg nu niet dat ik het niet aangenaam vind maar het is gewoon voorspelbaar. Waarschijnlijk zal hij binnen een aantal minuten wakker worden en zo een voorspelbare zin zeggen. Iets in de richting "Good Morning Sunshine". Zoals in al die romantische films.

Ik sta snel op voordat hij wakker kan worden en pak wat kleren om in de douche te springen. Ik ren als een ninja, zo stil en snel mogelijk naar de badkamer en zet de douche aan. Ik wil de douche aan mijn kamer niet gebruiken omdat hij anders wakker wordt en dat is niet de bedoeling. Ik spring in de douche als ik merk dat het water al warm is en doe mijn ochtend routine. Ik doe mijn ding en spring uit de douche, een koud windje scheurt langs mijn blote lichaam. Wat best raar is aangezien het warm moet zijn in de badkamer als er iemand doucht. De logica van ons huis is ook nergens te vinden. Ik doe mijn lingerie aan en wandel terug naar mijn kamer.

Noah ligt met open armen op mijn bed te staren naar het plafond. "Mooi plafond." zegt hij met een schorre stem zodra ik binnenkom. "Ik weet het." antwoord ik droogjes. Hij kijkt mij aan en zijn blikt glijdt over mijn lichaam, dat nog steeds alleen lingerie draagt. "Mooi lichaam." zegt hij hees. Ik kijk hem aan en grijns, typisch jongens je hoeft alleen in je lingerie te staan om ze naar een andere wereld te brengen. "Nogmaals, ik weet het.". Noah stopt met staren en staat op en komt achter mij staan. Hij slaat zijn armen langs mij heen en knuffelt mij terwijl zijn hoofd in mijn nek rust. "Goed geslapen schoonheid?" fluistert hij in mijn oor. Daar is het dan, het cliché gedrag waar ik het over had. "Noah het is niet dat je me gisteren twee keer hielp, dat we ineens wat zijn dat begrijp je toch?" vraag ik twijfelend. "Mhm" is het enige dat uit zijn mond komt.

Hij maakt zich los en draait mij om. "Ik neem je vandaag op date, of je het nu wilt of niet je gaat mee." fluistert hij hees voordat hij mijn kin vastpakt en een kort kusje plant om mijn lippen. Hij trekt zijn shirt aan en knipoogt nog snel naar mij voordat hij mijn kamer verlaat. Ik staar naar de deur waar hij net achter verdween en kan niet geloven wat er gebeurde. Waarom zou ik in godsnaam met hem op date gaan? En vanwaar komt dat kusje opeens? Ik hoor dat hij nog een praatje slaat met mijn moeder voordat de voordeur toe gaat.

Mijn moeder komt de kamer binnen, ze kijkt me heel blij aan. Te blij zelfs, nu ben ik benieuwd wat hij haar heeft wijsgemaakt. "Dus je gaat op date met Noah vandaag?". Ik pak mijn make-up tasje en wandel naar de badkamer. "Mhm" zeg ik nog snel tegen me moeder voordat ze hysterisch door het huis begint te lopen. Ze beschouwt Noah als dé perfecte schoonzoon, sinds dat we klein waren probeerden onze ouders ons altijd samen te krijgen. We moesten altijd samen spelen maar dat kwam nooit goed omdat ik hem simpelweg altijd sloeg.

Ik doe mijn make-up en trek een zwarte jumpsuit aan, lekker frisjes aangezien het nog steeds boven de dertig graden is. Ik trek mijn witte converse schoenen aan en ga naar beneden om op de sofa te zitten. Even later krijg ik een berichtje dat Noah er binnen tien minuutjes gaat zijn. Ik pak mijn tasje van het aanrecht en kijk nog even in de spiegel of ik er goed uitzie. De bel gaat en Noah staat charmant tegen de deurpost aangeleund met een glimlach van hier tot in Tokyo en terug. Hij steekt zijn hand uit en ik draai met mijn ogen voordat ik die aanneem. "Het is maar om duidelijk te zijn, dit wordt niks je beseft dat toch?" vraag ik voordat we in de auto zitten.

Hij doet de deur voor me open en voordat ik instap pakt hij mijn kin vast, hij geeft mij een kusje op mijn neus. "Dat zeg je nu nog Olijfje." grijnst hij voordat hij mij loslaat en zelf in de auto stapt. Ik stap in en doe mijn gordel om. Ik pak gelijk mijn mobieltje en verbind me met zijn auto. Ik zet mijn favoriete playlist op shuffle en we vertrekken. Mijn favoriete nummer "Lover Friends" van Möwe. Noah knikt en begint het stukje voor mij te zingen.

"Stop, i know you can see the signs. I'm not afraid to cross the line, and turn this friendship into more, than amazing. " zingt hij luidkeels mee met Möwe terwijl hij af en toe naar mij kijkt. Hij stopt met zingen als we op de stoplichten voor een rood licht staan. Hij kijkt mij vragend aan. "Het gaat niet gebeuren Noah, we zijn niet eens vrienden." zeg ik lachend. Hij kijkt mij mysterieus aan en lacht daarna. Soms vraag ik mij echt af wat die jongen in zijn hoofd heeft.

Na een tijdje rijden komen we aan een parking plaats. Noah stopt de auto en stapt uit, hij loopt snel rond de auto en doet de deur voor me open. Ik stap naar buiten en kijk hem vragend aan. "We moeten twee minuutjes wandelen maar je moet een blinddoek om." fluistert hij in mijn oor. Ik draai me om en Noah doet de blinddoek bij me om. We wandelen een beetje, wat niet makkelijk is omdat hij grapjes uithaalt om de twee seconden.  "Olivia, pas op er ligt honden poep op de grond." roept hij snel. "Ja dat zei je drie keer geleden ook, ik geloof je niet meer." zeg ik boos. Ik loop door en voel wat zachts onder mijn voet smelten, waarschijnlijk echt honden poep. "Gatver Noah kon je me niet waarschuwen!' roep ik luidkeels. Ik hoor Noah alleen maar lachen en even later heft hij mijn voet op en kuist hij het poep er vanaf. "Ik had je gewaarschuwd." lacht hij. 

Even later stoppen we weer, alleen gaat Noah deze keer achter mij staan en prutst hij aan mijn blinddoek. De blinddoek gaat er af en we staan voor een groot gebouw, ik kijk even rond en lees op het bordje dat het een dierenasiel is. Ik ben zot op dieren. Ik draai me snel om en geef Noah een knuffel. Ik laat hem los als er een oud vrouwtje naast ons komt staan. "Dag jongens, ik zie dat jullie er klaar voor zijn?" vraagt ze lief. Het vrouwtje lijkt hartstikke hard op Noah. We knikken en ze brengt ons naar de honden want we gaan met honden wandelen. Noah en ik kiezen twee kleine pugs en we nemen ze mee naar het parkje naast het asiel. Er is daar een speciaal plaatsje om de hondjes rond te laten lopen zonder leiband.

Noah en ik gaan zitten op een bank en we laten de pugs rond ons lopen. "Ik heb je aardig verrast, niet?" vraagt hij charmant na een tijdje stilte. Ik knik en kijk hem met een glimlach aan. "Dit had ik echt niet verwacht van je, trouwens is dat ouder vrouwtje familie van je?". Noah begint te lachen en knik. "Het is de zus van mijn oma. Eigenlijk mijn tweede oma, na de dood van opa hielp ze hem enorm en nu hebben ze samen dit asiel opgericht.". Het is echt prachtig om te zien hoe zijn familie elkaar altijd helpt. Er waren al een paar situaties doorheen heel onze 'vriendschap' waar ze elkaar echt nodig hadden en ze stonden altijd klaar voor elkaar. Het is echt een heel hechte familie, toen ik klein was werd ik er altijd een beetje jaloers op. Mijn vader was echt weinig thuis, het was altijd mijn mama en ik.

"Waar denk je aan?" vraagt Noah fluisterend. "Een beetje over hoe hecht jullie familie is en dat jullie er altijd zijn voor elkaar.". Hij kijkt mij aan met een glimlach en knikt. "Het is ook altijd zo geweest, maar niet treuren je man zal niet altijd weg zijn." fluistert hij zo stil mogelijk, het is bijna onhoorbaar. Dit wordt nog een hele interessante vriendschap.