Chapter 23

10.1K 257 46
                                    

Drake's PoV

Ilang minuto na akong naghihintay dito pero hindi pa rin bumabalik si Cassandra. Balak ko na sanang lumabas pero nakita ko na siyang naglalakad palapit. Agad ko siyang tinanong pagkapasok na pagkapasok niya. "Why took you so long?"

She looked at me and with that I can see her nervous face. What happened? "J-just nothing." Nagkibit balikat lang ako at nagmaneho.

Pagkarating namin sa hotel na tinutuluyan niya ay balak pa sana niyang ipagluto ako pero hindi ko tinanggap. Tama na ang pagsama ko sa kaniya sa sinasabi niyang anak ko.

"I heard the news." Nasa bahay na ako at si Migz ang nakita ko pagkabukas ng pinto. Tumango lang ako at nilakihan ang bukas nito para makapasok siya. "Delos Reyes do you think that the baby is yours?"

Ayokong maniwala na sa akin yon but what can I do? Kung sa akin man iyon wala na akong magagawa but to accept it. "I don't think so, I hope that the baby is not mine. I mean, you know what I mean." He just nodded at me.

"So your wife left you." I nodded because truth hurts. She left me because I'm coward, idiot and everything.

"Babalik siya at alam ko iyon." Hinding hindi ko kakalimutan ang huli naming pag-uusap. Alyah loves me so much.

"So what's your plan now?" Plan? All I want is to come back my wife and nothing else.

"I want her to come back." I whispered but he heard me.

"What about Cassandra?" What about her?

"If that's my child then I'll do my responsibilities. Just the child nothing else." Uminom lang kami hanggang sa nagpaalam na siya. Magkikita daw dila ng girlfriend niya. Well may kaniya kaniya na talaga kaming buhay and it's very different.

Alyah's PoV

Hindi ko alam pero masyado akong pagod na pagod ngayon compared sa mga nakakaraang araw. Maaga akong umuwi dahil masama ang pakiramdam ko. Papasok na ako sa room ko sa bagong hotel na tinutuluyan ko ng bigla kong nakita si Drake kasama si Cassandra. Fuck!

Naramdaman ko ang kirot sa aking dibdib ng makita silang magkasama. Hinatid ni Drake si Cassandra na dapat ako yung nasa pwesto niya. Ako dapat yung kasama niya pero paano? There's a changes between us, between our relationship.

Nang makita kong papalapit siya sa direkyon ko ay agad akong nagtago para hindi niya makita. Hanggang sa likod nalang niya ang nakikita ko. Its been a week and I miss him, his care, love, touch and him.

"I miss you Drake." I whispered but I know that he didn't heard me.

Pumasok na ako sa room ko at doon nahiga. Ini-imagine pa rin ang mukha niya. I'm hurting inside. In our case Cassandra's baby needs a father. Hindi ako selfish para ipagdamot si Drake sa kanila.

Nakatatak ma ang resposibilidad na kabalikat ni Drake paglabas ng anak nila. I need to do some action. Kung kami talaga well kami talaga hanggang huli. Maybe destiny will do the way.

Nawala ako sa iniisip ko ng biglang tumunog ang cellphone ko. Unknown number. "Hello?" Walang sumasagot kaya naman nagtaka ako. "Hello? Wrong number?" But nobody answer. "Excuse me I need something to do so if I-"

"I miss you so much." I frozed when the caller spoke.

"Drake" Hindi ako pwedeng magkamali.

"I miss you Alyah." Pumiyok siya and this time I know he's crying. "Please come back to me." It's hard for us to seperated for a while.

"I miss you so much Drake." Hindi siya sumagot. I cry when I heard him sobbed. I love this man so much!

"Come back to me please. Lets fix this." How can we fix if the problem is permanent. Hindi naman sa sinasabi kong problema ang magiging anak nila ni Drake but I don't know how to explain it or how to use the right word to described.

"I love you." I chose change the topic bacause I know I can't do his want.

"Please Alyah, nahihirapan na ako." Me too Drake! I want to shout it to him pero alam ko na hindi niya iyon sinasadya although he got drunk.

"Please Drake, more time to think what's right." I want to see him, kiss, hug him but the situation is complicated.

"Make it faster. I want you back." I hope our problem is easy just like jealous or arguing because we lost our time para sa isa't-isa but no, this one is different.

"I love you." All I can say are those words. Expressed what I truly feel for him.

"Don't give up." I just smiled even though he didn't see me. Ayokong magbitaw ng salita lalo na sa mga ganitong sitwasyon. Kung saan kapag nagbitaw ako ng salita ay baka hindi ko maipangako. Ayokong makasakit pero- "Alyah, please don't."

Hindi ko siya sinagot. "I love you and always remeber that." Pagkatapos ay pinatay ko na ang tawag. Limang segundo ang nakakaraan ay tumatawag nanaman siya pero hindi ko na sinasagot. Inalis ko ang battery para hindi na siya makatawag pa.

Sa kaunting pag-uusap namin na iyon medyo naibsan ang pagod at lungkot ko. I need some rest. Sana pwede sa buhay natin yung kapag nasasaktan kana may kapangyarihan ka para maging manhid ang buong katawan mo at hindi na maramdaman pa ito.

Sana lang pwedeng ibalik ang mga pagkakataon o pangyayari na kung saan masaya pa kami, yung kami lang dalawa at wala ng ibang inaalala. Isang gabi lang na pagkakamali pero ang dami ng nagbago. Buhay namin at marriage. Minsan talaga hindi mo aasahan na nasa tabi mo lang ang sisira ng buhay na pinaka i-ingatan mo. Sa isang kislap nagbago ang lahat.

Sobrang komplikado ng pangyayari, kung pwede lang maginf selfish sana lumayo nalang kami ni Drake sa lahat. But this is reality! Fuck!

-Fieryalih

A/N: Para sa lahat ng readers nito, nasabi ko naman na po sa inyo na 3times a week lang ang update nito. Malaking bagay na po iyon at sana ma-appreciate niyo iyon. Hindi po ganon kadali bumuo ng isang chapter so sana sa ibang hindi pa nakakaalam ay every weekend lang ako nag a-update dahil sa weekdays may pasok po ako. Salamat sa walang sawang sumusuporta at naghihintay ng every chapters nito! Mahal na mahal ko kayo! VOTE AND COMMENT !

My Ex Is My Husband (Book 2 Of My Ex Is My Fiance)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon